كرج- كارشناس ادبی استان البرز گفت:اشعار حافظ زینت بخش فرهنگ و ادبیات فارسی است .

'بتول علیپور' روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا به مناسبت روز بزرگداشت حافظ گفت: فرهنگ و ادب ایرانی آراسته به اشعار، شاعران بزرگ همچون حافظ ، سعدی ، فردوسی و مولانا است .

وی افزود: بی تردید حافظ مأنوس‌ترین و محبوب‌ترین شاعر ایرانی است به طوری كه پس از قرآن كریم، آشنا‌ترین كتابی كه محرم راز‌های دل ایرانیان شده است، دیوان حافظ است.

علیپورگفت: یكی از مهمترین منابع شناخت شعرا، بررسی زمانه و زندگی آنان است اما

از جزئیات زندگی حافظ ، مطلب كافی در دست نیست زیرا زندگی او نیز مانند شعرش، ابهام آمیز است.

علیپور ادامه داد: نگاهی به زندگی و سرگذشت شاعران بزرگ دیگر، نحوه جهت‌گیری فكری و روحی آن ها را مشخص می‌سازد، اگر مشرب فكری مولوی و سعدی و خیام برای همگان نسبتا شناخته شده است ، مشرب فكری حافظ محل بیشترین اختلاف در بین مفسرین است.

وی 'رند' را كلیدی‌ترین واژه درك حافظ دانست و افزود: پیش از او 'رند' بار منفی داشته و امروزه اصطلاح ' مرد رند' حكایت از همان بار می‌كند، واژه‌ی'رند'در زبان عامه و نیز در زبان سنایی و سعدی بار ارزشی مثبت و برای برخی بار منفی دارد ولی حافظ به این كلمه معنا و شخصیت ویژه‌ای می‌دهد.

وی بیان داشت: حافظ انسان كامل نیست بلكه یك انسان جامع است او مثل همه انسانها خطا و اشتباه دارد ولی جامع انسانها و جامع سیر و سلوك‌ هاست و همه را در پرتو عشق، ذوب و جذب می‌كند ولی ترس از فهم نشدن به او آموخته كـه در ضمن زیرك هم باید باشد و احوال خود را از نامحرمان پنهان كند.

وی گفت: حافظ در اوج بلاغت كلامی و شیرین سخنی ، شعرگفته است و بلاغت و صناعت برایش بسیار مهم بوده طوری كه تك تك كلمات در شعرش ،جانشین ناپذیر و بی‌بدیل اند.

علیپور افزود: غزل حافظ هم عاشقانه است ، هم عارفانه و هم در مدح و ستایش ماهرانه وظیفه قصیده را بر دوش میكشد به همین جهت است كه آنكه سعدی می خواند و عاشقانه بر می گزیند ، حافظ را دوست می دارد.

وی اظهار داشت: آنكه غزلیات مولانا و عطار را می خواند ، بی گمان خواجه ی شیراز نظرش را تامین می كند، در غزل هایش با سوز عاشقان و راز و نیاز عارفان رو به روئیم و این چنین است كه او شاعری بی بدیل شده است.

وی ادامه داد: از دیگر ویژگی های شعر او طنز است، طنازی به زیبایی در شعر حافظ خود نمایی می كند، دیوان اشعارش سراسر عشق و مستی و رندی است، عارف و عامی به سخنش دل می بندند و اشعارش را ترجمان احوال و اسرار خویش می دانند.

این كارشناس گفت: حافظ شاعر غزل است، غزلیاتش آیینه ای روشن از اندیشه های والایش است، اندیشه هایی آمیخته از فلسفه، عرفان، مستی، رندی و عشق. خواجه بزرگ با تكیه بر این مبانی، می كوشد تا با بیان حقایق حكیمانه، عارفانه و عاشقانه، شور و غوغا در دل ها به وجود بیاورد.ك/3

691/693