به گزارش ايرنا، آيت الله 'سيد احمد علم الهدي' روز يكشنبه در مراسم عزاداري شهادت امام محمد باقر (ع) كه در رواق امام خميني (ره) حرم مطهر رضوي برگزار شد، افزود: نرمش قهرمانانه دشمن را خلع سلاح مي كند و ابزار مخالفت و فتنه انگيزي را از آن مي گيرد.
وي بيان كرد: آموزه هاي امام محمد باقر (ع) و ساير ائمه معصومين (ع) در برخورد با دشمنان شگرد امروز شيعيان و انقلاب اسلامي در دنياست همان طور كه حضرت امام خميني (ره) و رهبر معظم انقلاب آموزه ها را به عنوان راهبردي براي مبارزه با دشمنان و بدخواهان به كار گرفتند.
او اظهار داشت: 12 امام شيعه و آموزه هاي آنان متعلق به قرون گذشته نيست بلكه تعاليم و مكاتب ائمه در همه اعصار و قرون بويژه شرايط امروز جامعه كاربردي و بهترين راهكار براي داشتن زندگي سالم و موفق در مقابل دشمنان است.
وي گفت: در دوره امامت امام محمد باقر (ع) مسائلي مانند انقراض امويان و بر سر كار آمدن عباسيان اتفاق افتاد كه مشاجرات سياسي و ظهور مدعيان زيادي را باعث شد لذا آن امام همام در شرايط سختي به لحاظ سياسي قرار داشتند.
عضو مجلس خبرگان رهبري افزود: امام محمد باقر (ع) باني به راه افتادن دو حركت بزرگ در مذهب تشيع بودند كه نخست راه اندازي انقلاب فرهنگي و دوم سازماندهي شيعيان براساس تقيه بود.
آيت الله علم الهدي گفت: امام پنجم شيعيان جهان در زمان خويش يك انقلاب فرهنگي راه اندازي كردند به اين معنا كه معارف و علوم دين را براي مسلمانان تبيين نمودند، اصل دين اسلام را به آنان شناساندند و اصول اعتقادي و مكتبي دين را پايه گذاري كردند.
امام جمعه مشهد با اشاره به تاكيد امام محمد باقر (ع) بر عظمت امامت و ولايت، گفت: آن امام همام اسلام را بنايي با پنج پايه براي مردم تبيين كردند كه پايه اصلي آن را امامت و ولايت و چهار پايه ديگر را زكات، نماز، روزه و جهاد تشكيل مي دهند و در صورت نبودن پايه ولايت، كل بنا فرو مي ريزد.
آيت الله علم الهدي افزود: در زمان امام محمد باقر (ع) مردم شاهد مظالم و مفاسد فوق العاده اي بودند كه به سادگي نسبت به همراهي با مدعيان براندازي حكومت و كساني كه قصد شورش را داشتند، تحريك مي شدند.
وي اظهار داشت: از سوي ديگر امام محمد باقر (ع) براي اينكه نفوذ جريانات سياسي اتحاد مسلمانان را از بين نبرد و تحركات مسلمانان سازماندهي شود، مساله تقيه را در مذهب شيعه مطرح كردند.
او بيان كرد: تقيه در لغت به معناي تاكتيك و رازداري است و هدف امام محمد باقر (ع) از بيان اين مساله سوق دادن شيعيان به سمت انجام حركات تاكتيكي و تشكيلاتي مي باشد.
وي گفت: امام محمد باقر (ع) با سازماندهي شيعيان جريان سياسي مذهب تشيع را گسترش دادند و زمينه فراگير شدن اين مذهب در جهان را فراهم كردند.
امام جمعه مشهد با بيان اينكه تقيه از سوي امام محمد باقر (ع) در دو بخش اصلي و مداراتي مطرح مي شود، افزود: تقيه اصلي در واقع همان مبارزه و جنگ نظامي است كه بايد حساب شده و به اندازه ميزان نتيجه بدست آمده از آن از نيروي انساني و تجهيزات جنگي هزينه كرد.
آيت الله علم الهدي در توضيح تقيه مداراتي امام محمد باقر (ع) اظهار داشت: دشمنان عصر آن امام همام، مذهب شيعه را جرياني براي براندازي حكومت اسلامي عنوان كردند و در مقابل، آن حضرت تقيه مداراتي و به نوعي نرمش قهرمانانه را به شيعيان توصيه كردند.
وي بيان كرد: امام محمد باقر (ع) به شيعيان تاكيد كردند كه در انجام واجبات و فرايض دين اسلام مانند نماز، روزه، حج و زكات با ساير مسلمانان همراه و شريك باشند و هرگز خود را از آنان جدا نكنند تا از توطئه دشمنان براي جداسازي مسلمانان و تخريب مذهب تشيع جلوگيري نمايند.
او اظهار داشت: راهبردهاي امام محمد باقر (ع) براي مواجهه با دشمنان و استفاده از تاكتيك نرمش قهرمانانه در مقابل فتنه انگيزي هاي آنان امروز نقشه راه شيعيان براي مقابله با آمريكا و صهيونيست هاست.
امام جمعه مشهد گفت: حضرت امام محمد باقر (ع) 19 سال پس از شهادت پدر بزرگوارش زندگي كردند و در تمام اين مدت به انجام دادن وظايف خطير امامت، نشر و تبليغ فرهنگ اسلامي، تعليم شاگردان، رهبري اصحاب و مردم، متوجه كردن دستگاه غاصب حكومت به خط صحيح رهبري پرداختند و لحظه اي از اين وظيفه غفلت نكردند.
آيت الله علم الهدي افزود: سرانجام امام محمد باقر (ع) در هفتم ذيحجه سال 114 هجري در سن 57 سالگي در مدينه به وسيله هشام مسموم شدند و به شهادت رسيدند.
به گزارش ايرنا، در اين مراسم ذاكران اهل بيت عصمت و طهارت (ع) به مرثيه خواني و مديحه سرايي پرداختند و زائران و مجاوران حرم منور رضوي در سوگ شهادت امام محمد باقر (ع) گريستند.
7489/659
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۲
مشهد - امام جمعه مشهد گفت: 'نرمش قهرمانانه' كه رهبر معظم انقلاب از راهبرد جديد ايران براي مقابله با آمريكا و ساير دشمنان نام برده اند، در واقع سياست امام محمد باقر (ع) در زمان خويش براي مبارزه با مخالفان مذهب تشيع بود.