نوشهر - ايرنا - معاون آبخيزداري اداره كل منابع طبيعي و آبخيزداري استان مازندران ـ نوشهر گفت: از سال 1380 تا 1391 تعداد 210 زمين‌لغزش يا رانش زمين يعني سالانه به طور ميانگين هيجده مورد، در غرب مازندران ثبت شد.

'قربانعلي حدادي' روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: بسياري از اين رانش ها علل طبيعي دارد ولي برخي تبعات ناشي از فعاليت انسان نيز در ايجاد اين پديده موثر است.

وي اظهار داشت: تغيير كاربري‌هاي غير اصولي اراضي شمال كشور و همچنين ساخت و سازها و اقدامات توسعه‌اي و عمراني نامناسب باعث تخريب سطح زمين و افزايش احتمال زمين‌لغزش مي‌شود.

بگفته حدادي براي كاهش آثار تخريبي زمين‌لغزش بايد در طراحي و اجراي پروژه‌هاي عمراني، با انجام دادن مطالعات جامع از پيامدهاي مخرب آن جلوگيري كرد و از سكونت در اين گونه مناطق در معرض خطر و سقوط خاك و سنگ، خودداري شود.

معاون آبخيزداري اداره كل منابع طبيعي و آبخيزداري استان مازندران ـ نوشهر عوامل طبيعي از جمله بارش‌هاي سيل‌آسا و همچنين وجود گسل‌هاي متعدد در منطقه را از ديگر علل زمين‌لغزش ذكر كرد.

وي ادامه داد: وجود سازند (واحد سنگي اصلي چينه شناسي)حساس شمشك كه يكي از گسترده‌ترين سازندهاي حوزه منابع طبيعي غرب مازندران است يكي ديگر از عوامل زمين‌لغزش محسوب مي‌شود.

حدادي با بيان اين‌كه سنگ‌هاي تشكيل دهنده اين سازند اغلب شامل سيلتستون و ماسه‌سنگ و كُنگلومرا است، تاكيد كرد: ساختار طبيعي سازند شمشك زمينه را براي بروز زمين‌لغزش فراهم مي‌كند.

زمين‌لغزش (Landslide) يا زمين‌لغزه (رانش زمين) يكي از بلاياي طبيعي است و به لغزش يا ريزش محسوس يك توده كمابيش خشك خاك يا سنگ يا تركيبي از هر دو براثر نيروي گرانش از يك شيب به سمت پايين گفته مي‌شود.

زمين‌لغزش گاهي منجر به صدمات مالي و جاني مي‌گردد و در مناطق كوهستاني، مانند شمال كشور، بيشتر رخ مي‌دهد. ك/3

7517/621/402