كریسمس خونین صهیونیسم

حمله های هوایی و توپخانه ای روز سوم دی ماه رژیم صهیونیستی به برخی مناطق در شمال و شرق نوار غزه مانند یك اردوگاه پناهندگان تاكنون دو كشته از جمله یك كودك سه ساله و چند زخمی بر جای گذاشته است.

بهانه این حمله ها نیز كشته شدن یك نظامی صهیونیست نزدیك حصار امنیتی بود كه سرزمین اشغال شده در سال 1948 میلادی (1327 خورشیدی) را از نوار غزه جدا می كند.

به نوشته چهارم دی ماه خبرگزاری فلسطینی «سما»، «شیمون پرز» رییس رژیم صهیونیستی، به مردم غزه گفت: شما با آتش بازی می‌كنید و ما امنیت خود را در هر شرایطی حفظ خواهیم كرد.

گرچه اشغالگری ها و كشتارهای رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین از هفت دهه پیش تاكنون ادامه داشته اما درگیری های سال های اخیر بیشتر پیرامون باریكه ای به درازای 41 كیلومتر و مساحت حدود 360 كیلومتر مربع رخ داده است كه باریكه غزه خوانده می شود.

مهمترین دلیل این امر به بهمن ماه 1384 برمی گردد كه جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در دومین دوره انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطین پیروز شد و 74 عضو خود را به مجلس 132 نفره فرستاد.

آن زمان بود كه داد رژیم صهیونیستی به دلیل احساس ناامنی شدید از تقویت جبهه مقاومت در منطقه بلند شد و برخی حامیان غربی و عربی آن نیز واكنش هایی نشان دادند. از همان زمان محاصره بیش از 1.5 میلیون فلسطینی در نوار غزه آغاز و تنها راه رساندن مواد غذایی و بهداشتی به این منطقه یعنی گذرگاه «رفح» نیز با هماهنگی رژیم «حسنی مبارك» رییس جمهوری بركنار شده مصر، بسته شد.

به دنبال آن در دی ماه 1387 این رژیم كه در احساس ناامنی شدید ناشی از ریشه دوانی مقاومت كنار گوش خود، دست و پا می زد، «عملیات سرب گداخته» را به راه انداخت تا شاید به این ترتیب، اندكی از غرور و هیمنه از هم پاشیده خود در نتیجه شكست در نبرد 33 روزه با لبنان را بازیابد و زمستان را به كام فلسطینیانی كه حتی برای ساخت بناهای خود با كمبود مصالح روبرو بودند، سردتر از گذشته كند.

گرچه پس از 22 روز، مقاومت ساكنان نوار غزه داغ سرب بر دست مقام های صهیونیستی زد اما آنان كوشیدند بار دیگر اواخر پاییز 1391 بخت خویش را برای تنگ تر كردن حلقه محاصره بر مردم غزه بیازمایند؛ امری كه باز هم پس از هشت روز به سند تازه شكست آنان تبدیل شد.

مروری بر اقدام های سال های گذشته رژیم صهیونیستی علیه ساكنان نوار غزه نشان می دهد این رژیم بارها همزمان با فرارسیدن سرمای زمستان و استقرار آب و هوای سرد بر منطقه، خواسته است آتش جنگ را برافروزد تا بلكه از خلال آن، داغ بیشتری بر دل مردم بی پناه این منطقه بگذارد و در نتیجه دولت مردمی حماس و مقاومت را ضعیف سازد.

امسال توفان «آلكسا» توده هوای كم فشار پایداری را در منطقه خاورمیانه مستقر كرده و شبها و روزهای طاقت فرسایی را به همراه آورده است.

از سوی دیگر، اوضاع در مصر پس از انقلاب سال 1389 آنچنان به هم ریخته و نابسامان است كه به نظر می رسد دولت موقت این كشور برای آسان تر كردن مدیریت خود بر اوضاع داخلی، بستن گذرگاه رفح را بهترین گزینه می بیند. در كنار آن، تحولات ماه های گذشته در صحرای سینا، سلسله عملیات های ارتش مصر را رقم زده و بسیاری از تونل های امدادرسانی موجود در آن منطقه یكی پس از دیگری شناسایی و بسته شده است.

دیگر اشتراك زمانی حمله های پیشین رژیم صهیونیستی به نوار غزه، این است كه مقام های این رژیم علاقه عجیبی به جنگ افروزی در روزهای پایانی سال میلادی دارند.

به نظر می رسد این رژیم از غفلت بسیاری از ساكنان جهان به سبب تعطیلات پایان سال میلادی سوء استفاده می كند تا ضربه های خود را بدون واكنش خاص رسانه ای بر بدن ساكنان این سرزمین وارد آورد. از دید صهیونیست ها، در روزهای كریسمس بسیاری از مسیحیان ساكن در كشورهای غربی به دنبال برگزاری جشن های مربوط به این زمان هستند و وقت چندانی برای درگیر كردن ذهن خود با مشكلات خاورمیانه نمی گذارند؛ بویژه آنكه این مسائل مربوط به فلسطین شود كه بیش از هفت دهه با ناآرامی و جنگ روبرو بوده است.

همچنین حملات این بار رژیم صهیونیستی به نوار غزه را نمی توان بی تاثیر از تحولات منطقه دانست. مذاكرات به اصطلاح «صلح» بی سرانجام مانده و رفت و آمدهای مدام مقام های آمریكایی به سرزمین های اشغالی دستاوردی نداشته است. دست رد دولت خودگردان فلسطین به سینه «جان كری» وزیر امورخارجه آمریكا، نیز طرح تازه این كشور را بی نتیجه گذاشته است.

آمریكا پیشنهاد كرده بود نظامیان رژیم صهیونیستی تا زمان آماده شدن نیروهای امنیتی فلسطینی برای به عهده گرفتن مسوولیت های امنیتی به مدت 10 سال در منطقه «غور» اردن مستقر باشند.

از سوی دیگر، معادلات منطقه ای نیز به نفع مقاومت رقم خورده است. بیش از 2 سال برنامه ریزی برای بركناری نظام كنونی سوریه، فقط به جنگ داخلی تبدیل شده است كه یك سوی آن را گروه های تروریستی و تكفیری با حمایت برخی طرف های خارجی تشكیل می دهد و سوی دیگر را ارتش سوریه و نیروهای مردمی. در عرصه میدانی نیز هر روز ارتش سوریه پیروزی های بیشتری را به دست می آورد.

همچنین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین المللی و رفت و آمدهای مقام های سیاسی بین تهران و پایتخت های دیگر كشورهای غربی و منطقه ای، به ایجاد فضای مثبت و تعاملی منجر شده كه رژیم صهیونیستی را از انزوای روزافزون میان برخی همسویان قدیمی ترسانده است.

در چنین شرایطی است كه رژیم صهیونیستی بار دیگر در میانه سرمای جانفرسای زمستان، راهی غزه می شود تا مردم در محاصره مانده این سرزمین را با بمب های خود به خاك و خون كشد و مذاق تلخ شده خود از ناكامی های پی در پی سیاسی را به خون انسان های بیگناه تر كند؛ آن هم در شرایطی كه افكار عمومی غرب در اندیشه جشن های سال نو مسیحی و كم اعتنا به اخباری است كه هر از گاهی غول های رسانه ای از سرزمین های اشغالی منتشر می كنند تا اندك اعتباری برای خود بخرند.

از مریم مسعود

تحقیق**1961**1358