آغاز امامت آخرين وصي خاتم

حجت بن الحسن المهدي امام زمان(عج) در پانزدهم شعبان 255 هجري قمري در شهر سامرا ديده به جهان گشودند. پدر بزرگوار شان امام حسن عسكري(ع) و مادر گرامي شان نرجس خاتون بودند.



ابوالقاسم، ابوعبداللّه، اباصالح، ابوابراهيم، ابوالحسن و ابوتراب از كنيه هاي امام دوازدهم شيعيان است و از لقب هاي آن امام همام مي توان به قائم، محمد، احمد، عبدالله، مهدي، حجت، خلف صالح، غايب، منتظر و نور آل محمد اشاره كرد.



پيامبر اكرم (ص) به امام علي (ع) فرمودند:ˈامامان پس از من دوازده نفرند كه اولي آن ها تو هستي و آخر آن ها قائمي است كه خداوند به دست او، شرق و غرب عالم را خواهد گشودˈ.



خلفاي عباسي به وسيله ي روايت هاي زيادي كه از پيامبر اكرم (ص) و امامان معصوم(ع) در باره ي امام مهدي (عج) نقل شده بود، بر اين حقيقت كاملا آگاه بودند كه به زودي در خاندان اهل بيت (ع)، نوزادي چشم به جهان خواهد گشود كه بساط ظلم و فساد نظام هاي خودكامه را از جوامع بشري برخواهد چيد.



بر اين اساس، حكومت عباسي از زمان امام جواد(ع) نهمين پيشواي شيعيان جهان به بعد آن بزرگواران را بيش از پيش زير نظر گرفته بودند. فشارها و نظارت ها در زمان امامت امام حسن عسكري(ع) به اوج خود رسيد و آنها مراقب بودند تا فرزندي از ايشان باقي نماند.



با تولد حضرت مهدي(عج) پدر بزرگوارشان خبر ولادت ايشان را مخفي نگه داشتند و با وجود تمام فشارها به وسيله ي خلفاي عباسي امام يازدهم نيز به مانند ساير ائمه، زمينه ولايت را براي فرزند خود مهيا ساخته بودند.



حضرت مهدي(عج) فقط پنج سال توانستند از وجود ارزشمند پدر بزرگوار خود بهره مند شوند. قبل از شهادت يازدهمين امام، شيعيان خاص از جمله چهل تن از ياران به محضر امام عسكري (ع) رسيدند و از امام خواستند تا امام بعد از خود را به آنها بنماياند تا او را بشناسند.



ايشان چنان كردند و آنان پسري را شبيه به پدر خويش ديدند، امام عسكري(ع) فرمودند:ˈپس از من، اين پسر امام شماست و خليفه من است در ميان شما، امر او را اطاعت كنيد، از گرد رهبري او پراكنده نشويد، كه هلاك مي شويد و دينتان تباه مي گردد. اين را هم بدانيد كه شما او را پس از امروز نخواهيد ديد، تا اينكه زماني دراز بگذرد. بنابراين از نايب او، عثمان بن سعيد، اطاعت كنيدˈ.



امام حسن عسكري(ع) همچنين شب قبل از شهادت به دور از چشم ماموران خليفه، نامه هاي بسياري درباره ي معرفي حضرت مهدي(عج) به عنوان ولي و پيشواي شيعيان به شهرها و مناطق مختلف ارسال كردند.



امام حسن عسكري(ع)در هشتم ربيع الاول 260 هجري قمري به زهر كينه و دشمني معتمد عباسي به شهادت رسيدند و حضرت مهدي(عج) مخفيانه بر پيكر مطهر پدر بزرگوارشان نماز خواندند.



بدين ترتيب حضرت حجت(عج) و حامي راستين مستضعفان و درماندگان جهان در نهم ربيع الاول 260 هجري قمري به امامت رسيدند. كم كم خبر وجود فرزندي از سلاله پاك امامت پخش شد اما تلاش خليفه عباسي براي يافتن ايشان به نتيجه اي نرسيد.



آغاز امامت حضرت مهدي(عج) بنا بر مصالحي و به خواست خدا با غيبت همراه بود كه به غيبت صغرا مشهور است و تا سال 329 هجري قمري به طول انجاميد. در دوره ي غيبت صغرا كه تا 69 سال ادامه داشت، چهار نايب خاص به نام هاي عثمان بن سعيد عمري، محمد بن عثمان، حسين بن روح و علي بن محمد سمري رابط ميان امام(ع) و شيعيان بودند. اين افراد را امام حسن عسكري(ع) در زمان حيات خود به عنوان امين امام زمان(عج) تاييد كرده بودند.



پس از آن، مرحله ي جديدي از غيبت كه به دوره ي غيبت كبرا معروف است، آغاز شد و تاكنون نيز ادامه دارد و شيعيان و عاشقان ظهورش ساعت ها و روزها را با نداي ˈالهم عجل لوليك الفرجˈ در انتظار فرجش لحظه شماري مي كنند.



شيعيان در دوره ي غيبت حضرت مهدي (عج) وظيفه دارند بر آنچه از حق و حقيقت به آنان رسيده ثابت قدم بوده و با دوري از گناه و مراقبت از عقيده و عمل خود از منتظران واقعي آن حضرت باشند.



در خجسته سالروز آغاز امامت حضرت مهدي موعود (عج) به فرازهايي از سخنان گوهربار ايشان مي پردازيم:



**من مايه امان اهل زمينم؛ چنان كه ستارگان مايه امان اهل آسمان اند.



**خداوند محمد(ص) را برانگيخت تا رحمتي براي جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند.



**منم كه زمين را از عدالت لبريز مي كنم، چنان كه از ستم آكنده است.



با الهام از: كتابخانه احاديث شيعه

7304 /2059 / 9131 / 653