به گزارش ايرنا از ستاد ويژه فناوري نانو ، اندازه ذرات نانوجاذب توليد شده ، 20 نانومتر است كه براي حذف يون هاي نيكل ، كبالت و باريم از آب مناسب است.
با توجه به بازده بالاي اين نانوجاذب، مقدار مصرفي آن كم بوده و در نتيجه كاهش هزينه هاي عملياتي را به دنبال خواهد داشت. اين محققان همچنين معادله اي ارايه كرده اند كه با در نظر گرفتن عوامل مختلف موثر بر بازده جذب ، سينتيك اين واكنش را بيان مي‌كند.
سينتيك شيميايي شاخه اي از علم است كه به مطالعه سرعت فرآيندهاي شيميايي و عوامل موثر بر آنها مي پردازد.
به گفته صوفيا مهدي زاده، كارشناس ارشد مهندسي شيمي از دانشگاه صنعتي شريف، در بين جاذب هاي معدني مختلف ، زئوليت يكي از نويدبخش ترين مواد براي انجام عمليات تصفيه فلزات به شمار مي رود.
زئوليت( Zeolite ) يك ماده معدني است كه از آلومينوسيليكات تشكيل شده و كاربرد تجاري عمده آن در صنايع به عنوان جاذب سطحي است.مزيت زئوليت نسبت به انواع رزين ها ، هزينه پايين آن است.
در حذف يون هاي فلزي به كمك اين نانوجاذب، از فرآيند جذب سطحي استفاده شده است. اين فرايند، نسبت به عمليات جداسازي تقطير جز به جز و استخراج، هزينه كمتري دارد.
از طرفي، برخلاف برخي روش هاي جداسازي همچون استخراج با حلال، روش جذب سطحي در بسترهاي ثابت، يك روش جداسازي مستقيم است و نياز به فرآيند تكميل كننده ديگري براي جداسازي ندارد.
مهدي زاده ادامه داد:نتايج نشان مي دهد كه با افزايش مقدار جاذب، ميزان جذب نيز افزايش مي يابد. به عبارت ديگر با اين عمل، سطح تماس ذرات با جاذب افزايش مي يابد و يون هاي بيشتري امكان نشستن بر سطح جاذب ها را دارند.
از طرفي افزايش دما نيز سبب افزايش درصد جذب خواهد شد و ميزان بازده اين نانوجاذب در محيط‌هاي اسيدي بيشتر است.
اين پژوهش، حاصل تلاش صوفيا مهدي زاده، فارغ التحصيل دانشگاه صنعتي شريف و همكاران وي است و نتايج آن در مجله Journal of Environmental Health Science & Engineering (جلد 12) به چاپ رسيده است.
علمي(1)**1746**1440
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۱
تهران-ايرنا-محققان دانشگاه صنعتي شريف، براي حذف فلزات سنگين از پساب ها، با استفاده از فناوري نانو، جاذبي با بازده بالا توليد كرده اند كه توليد آن گامي به سوي استفاده از نانومواد مختلف در فرآيند تصفيه آب است.