تهران - ایرنا - كارشناس مسایل آموزش و پرورش گفت: جای خالی فراكسیون صنفی معلمان در مجلس شورای اسلامی كاملا احساس می شود.

علی پورسلیمان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش ایرنا اظهار داشت: این فراكسیون فارغ از دیدگاه های سیاسی و یا حتی جناحی می تواند به آموزش و پرورش دید كاملا تخصصی و علمی داشته و آن را به عنوان ماشین رای فرض نكند.

وی تصریح كرد فرهنگیان و معلمان با تقویت خودباوری و تشكل یابی می توانند در شكل دهی این حلقه تخصصی در نهادهای قانون گذاری نقش مهم و مستقیمی داشته باشند.

این كارشناس حوزه آموزش و پرورش ادامه داد: اعتماد معلمان به تشكل ها و تقویت آن ها می تواند تحولی اساسی در نگرش به مسایل آموزش و پرورش داشته باشد و این می تواند نقطه آغازی بر نقش آموزش و پرورش به عنوان محور توسعه پایدار باشد.

پورسلیمان یادآورشد: چندی قبل یكی از اعضای كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی اعلام كرد كه مجلس همیشه پشتیبان و همراه آموزش و پرورش بوده است و هم تعدادی از نمایندگان كه فرهنگی هستند و هم آنهایی كه غیر فرهنگی هستند توجه زیادی به آموزش و پرورش دارند.

وی افزود: این نماینده مجلس در جای دیگری با این عنوان كه سكاندار آموزش و پرورش نباید فرد دیگری غیر از وزیر باشد، اظهار داشت در بحث انتصابات، نیاز به استفاده از تمام فرصت‌ها برای آموزش و پرورش بود كه انتظار می‌رفت خود وزیر هم آن اشرافیت و تسلط را بر وزارتخانه بیشتر اعمال كند.

این كارشناس مسایل آموزش و پرورش در واكنش به اظهارات این نماینده مجلس خاطرنشان كرد: اگر آنگونه كه این نماینده مجلس ادعا می كند آموزش و پرورش برای نمایندگان جایگاه بالایی دارد و آنها همواره پشتیبان و همراه این مجموعه هستند، كسری بودجه دایمی آموزش و پرورش از كجا سرچشمه می گیرد؟

پورسلیمان همچنین این سوال را مطرح كرد كه تبعیض موجود میان معلمان و سایر كاركنان دولت ناظر بر كدامین رویكرد همراهی و یا كارشناسی است و با وجود اینكه تعداد فراكسیون فرهنگیان مجلس غالبا به 100 نماینده می رسد؛ چند درصد و یا به چه میزانی از نطق های این نمایندگان در مجلس به مسایل آموزش و پرورش و معلمان اختصاص دارد ؟

وی ادامه داد: همچنین این سوال مطرح است كه چرا در ابتدای تشكیل مجلس و كمیسیون های تخصصی، كمیسیون آموزش مجلس اولویت اول بسیاری از نمایندگان نیست، چرا فرهنگیان و معلمان تریبونی برای بیان مشكلات خود در مجلس ندارند و چرا معلمان همواره احساس می كنند كه از مطالبات و نقش آنان استفاده ابزاری می شود ؟

این استاد دانشگاه بیان داشت: آموزش و پرورش گسترده ترین دستگاه در سراسر كشور است و شاید بتوان گفت كه معلمان تنها كسانی از مجموعه دولت هستند كه با همه مردم و اقشار مختلف جامعه سر و كار دارند و به همین میزان بیشترین تاثیرگذاری را بر افكار عمومی جامعه دارند.

پورسلیمان اضافه كرد: جدی بودن برخی نمایندگان مجلس در استیضاح وزیر آموزش و پرورش و تهدید وی كه تا مرحله اخطار و دادن كارت زرد هم پیش رفت، دلیل محكمی است بر این فرضیه كه نمایندگان مجلس بسیار بیشتر از جامعه فرهنگیان و معلمان به تاثیر این وزارتخانه بر معادلات آگاه هستند و به هیچ وجه از آن كوتاه نمی آیند.

وی یادآورشد: آنچه بدیهی است اینكه فراكسیون فرهنگیان مجلس و یا كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در اكثر دوره ها، رویكردی سیاسی نسبت به مسایل آموزش و پرورش داشته است و رویكرد اغلب نمایندگان نسبت به مسایل و مشكلات آموزش و پرورش صنفی و یا تخصصی نیست.

فراهنگ (4)**1883**1588