تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۳ - ۰۰:۱۸

تهران- ایرنا- غدیر؛ روزی كه پروردگار جهانیان برای كمال دین اسلام و جلوگیری از انحراف شریعت، خورشید امامت را بر آسمان دین تاباند تا روشنایی بخش ظلمت و تاریكی جامعه ی اسلامی پس از رحلت رسول اكرم(ص) باشد.

عید غدیر خم از عیدهای بزرگ مسلمانان است، روزی كه در آن دین كامل شد و خداوند حجت را بر پیروانان دین اسلام به پایان رساند. دین مبین اسلام كه از هر نعمتي ارزنده ‏تر و گرانبهاتر است و جزء با ولایت علي(ع) كامل نمي‏شود.

محل غدیر خم در نزدیك منطقه ی جحفه واقع شده، غدیر در زبان عربی به معنی گودال و خم مكانی است كه در آن چشمه ای روان و درختانی كهنسال وجود دارد.

موقعیت جغرافیایی غدیر خم به گونه ای است كه زایران كعبه ی دوست پس از انجام مناسك حج و هنگام بازگشت به شهر و دیارشان در این منطقه از هم جدا می شوند. پیامبر اسلام(ص) در هجدهم ذی الحجه سال دهم هجرت در سفری كه به حجه الوداع معروف بود در راه بازگشت، به غدیرخم رسیدند جبرئیل حامل پیامی مهم برای رسول اكرم بود، وحی بر ایشان نازل شد: «ای پیامبر، آنچه را از پروردگارت برتو فرود آمده است به مردم برسان و اگر نرسانی رسالت خدای را به جا نیاورده ای و خداوند تو را از گزند مردم حفظ می كند.»

حضرت محمد(ص) در آن روز برای آن كه رسالت آسمانی خود را با موفقیت به پایان برساند و وظیفه و تكلیف پیروانانش را پس رحلت خویش مشخص كند، مولا و ولی شان را در غدیر خم به آنها معرفی كرد. رسول اكرم(ص) كه بهتر از هركسی با شخصیت ممتاز امام علی(ع) آشنا بودند و زوایای مختلف روحی ایشان را می شناختند، با اطمینان و آرامش دستان علی(ع) را بالا بردند و از حاضران پرسیدند: ای مردم، آیا من از خود شما، بر شما اولی و مقدم تر نیستم؟

همه پاسخ دادند: بله، ای رسول خدا.

آنگاه فرمودند: پس هر كس كه من مولای او هستم، علی مولای اوست.

رسول خدا بار دیگر این جمله را تكرار كردند و فرمودند: خداوندا، دوست بدار و سرپرستی كن، هر كسی كه علی را دوست و سرپرست خود بداند و دشمن بدار هر كسی كه او را دشمن می دارد.

خاتم المرسلین در پایان از حاضران خواستند تا این پیام مهم را به غایبان و كسانی كه در آنجا حضور ندارند، اعلام كنند. بدین ترتیب خداوند حجتش را بر همه مردم تمام كرد.

مردمی كه شاهد این رویداد بزرگ بودند، پس از بیعت با امیر المومنان(ع)، به آن حضرت تبریك و تهنیت گفتند.

خالق بی همتا برای آن كه دین اسلام را از گزند انحراف و تحریف مصون بدارد، پایه های امامت و ولایت را بر شانه های استوار علی(ع) بنا ساخت. او كه چون چشمه ی جوشان حكمت و دانش الهی، سعادت 2 جهان را برای همگان به ارمغان آورد. عادل ترین داور و شجاع ترین دلاور كه از كودكی در آغوش پر مهر نبوت پرورش یافت و امن ترین پناهگاه برای ستم دیدگان و دردمندان شد.

عید غدیر، روزی است كه در آن پرده‏هاي ظلمت و نادانی از مقابل دیده ی غافلان فرو افتاد تا نقشه و توطئه ی منافقان نتواند راه درست دین را به انحراف بكشاند و گذشت زمان غبار تردید و شك را بر برهان ها و اصول روشن شریعت ننشاند. مقام ولایت در جامعه ی اسلامی با هدایت و آگاهی بخشی های خویش در موقعیت های گوناگون و دشوار نقش نگهبان و محافظ را بر عهده دارد و بدین ترتیب راه و روش صحیح زندگي را به مسلمانان می آموزد.

نقش ممتاز و بی نظیر امامان در سال های حكومت استبدادی امویان و عباسیان نشان دهنده ی اهمیت وجود آنها به عنوان سرپرست و ولی مسلمانان است؛ آنان كه با نور علم و روشنگری های خود، تاریكی ها و ظلمت حاكمان جور را آشكار ساختند و هرگز اجازه ندادند تا مبانی روشن و اصول اسلام دچار تغییر و تحریف شود.

امام صادق (ع) در این روز مسلمانان را به انجام روزه، قیام، اطعام برادران ایمانی و دید و بازدید یكدیگر توصیه ‏فرموده اند.



برگرفته از: كتاب سروش آفتاب

گروه اطلاع رسانی

پژوهشم**2059**9131