اهواز - ايرنا - بعد از ظهر روز 26 آبان ماه سال 1359 آخرين سربازان دشمن بعثي با سراسيمگي و ترس شهر سوسنگرد را ترك كردند و اين شهر دوباره به دست رزمندگان اسلام افتاد.

شهر سوسنگرد در اوايل جنگ كنترل آن به دست دشمن بعثي افتاد و با توجه به نياز دشمن به اين شهر براي تصرف اهواز مقاومت صداميان براي باز پس گيري آن توسط رزمندگان اسلام سخت شده بود اما رزمندگان اسلام با از خود گذشتگي در 26 آبان ماه سال 1359 اين شهر را از دست دشمن در آوردند.

منطقه اي كه سوسنگرد در آن قرار دارد جبهه مياني خوزستان بود و منطقه اي وسيع شامل حميديه، سوسنگرد و بستان را شامل مي شد كه عراق با كنترل آن مي توانست در هر قسمت از آن به جاده اصلي اهواز - حميديه - سوسنگرد و بستان دست پيدا كند.

عراق در اين منطقه يك لشكر رزهي با سه تيپ، يك گردان نيروهاي مخصوص، يك گردان پياده، دو گردان كماندو، يك گردان شناسايي و 900 نفر از افراد جيش الشعبي را مستقر كرده بود در حالي كه كل نيروهاي ايراني را تيپ سوم لشكر 92 زرهي، رزمندگان سپاه پاسداران، نيروهاي ژاندارمري سوسنگرد و گروه جنگ هاي نامنظم شهيد چمران تشكيل مي داد.

بعد از متوقف شدن پيشروي دشمن در جنوب غربي اهواز و ناتواني آنان براي اشغال اين شهر، تلاش اصلي دشمن معطوف به اين موضوع شد تا در غرب، محور اهواز - حميديه - سوسنگرد - بستان را قطع و به ترتيب تقدم ابتدا حميديه، سوسنگرد و يا بستان را اشغال كند.

بدين ترتيب از اوايل آبان ماه سال 1359 ارتش متجاوز و بعثي عراق پس از استقرار لشكر 9 زرهي در جنوب هويزه، شهر سوسنگرد را از جهات مختلف مورد تهديد قرار داد.

در روز 22 آبان فعاليت دشمن اطراف سوسنگرد افزايش يافت و بالگردهاي عراقي مواضع پدافندي ايران را كه در محور حميديه - سوسنگرد مستقر بودند، گلوله باران كردند؛ در ساعت 8 و 45 دقيقه همان روز شهر سوسنگرد بمباران شد و توپخانه دشمن از ساعت 4 تا 7 صبح آتش سنگين خود را به روي شهر سوسنگرد فرو ريخت.

نيروهاي هوايي و توپخانه هاي ايران نيز در پاسخ به اين بمباران ها در محور طلائيه - هويزه - سوسنگرد واحدهاي دشمن را بمباران كردند.

در روز 23 آبان از ساعت 4 و 30 دقيقه صبح شهر سوسنگرد از تمام جهات زير باران گلوله توپخانه دشمن قرار گرفت و بالگرهاي دشمن نيز محور حميديه - سوسنگرد را مورد حمله قرار دادند و در پوشش اين آتش سنگين واحدهاي زرهي دشمن از سمت غرب و جنوب به طرف سوسنگرد به حركت درآمدند؛ اين در حالي بود كه نيروهاي مردمي و سپاه پاسداران و ژاندارمري مستقر در ساير محورها تنها مجهز به سلاح سبك و ضد تانك بودند.

پس از آغاز حمله دشمن به سوسنگرد و محاصره آن و مقاومت شجاعانه مردم شهر كه اجازه ندادند نيروهاي دشمن شهر را به طور كامل اشغال كنند، شهر سه روز در محاصره كامل دشمن قرار داشت.

در ساعت 6 و 30 دقيقه صبح روز 26 آبان ماه يگان هايي از نيروهاي ايراني متشكل از تيپ 2 و تيپ 3 از لشكر 92 زرهي اهواز، گروه رزمي 148 پياده از لشكر 77 خراسان، گروه رزمي 37 زرهي شيراز، گروه جنگ هاي نامنظم شهيد چمران با پشتيباني آتش توپخانه و نيروهاي هوايي و هوانيروز به منظور شكست حصر سوسنگرد دست به حمله زدند.

گروه هاي جنگهاي نامنظم شهيد چمران در محور ابوحميظه سوسنگرد پيشروي كردند و رزمندگان سپاه و نيروهاي مردمي در محور سوسنگرد - دهلاويه در مقابل تهاجم دشمن مقاومت مي كردند و هنگ ژاندارمري سوسنگرد نيز دوشادوش ساير رزمندگان در دفاع از شهر سوسنگرد شركت داشت.

تيپ 3 لشكر 92 زرهي در يك اقدام به موقع آبادي سبحاني را آزاد كرد و عمليات شمالي دشمن با ناكامي مواجه شد. تيپ 2 لشكر 92 زرهي و گروه جنگ هاي نامنظم شهيد چمران در شمال و جنوب جاده حميديه - سوسنگرد به پيشروي خود ادامه دادند و نيروهاي دشمن را از دو طرف مورد تهاجم قرار دادند.

ساعت 12 روز 26 آبان تلاش دشمن براي اشغال سوسنگرد در هم شكسته شد و كم كم آثار شكست و عقب نشيني در آنان نمايان شد. در بعد از ظهر همان روز عقب نشيني دشمن در شرق سوسنگرد به طرف جنوب آغاز شد و نيروهاي دشمن تلاش مي كردند تا هرچه سريع تر خود را از مهلكه نجات دهند و به جنوب كرخه عقب نشيني كنند.

سرانجام در واپسين ساعت هاي روز 26 آبان تمام نيروهاي دشمن صحنه نبرد را ترك و به سمت جنوب فرار كردند. تيپ 2 لشكر 92 زرهي همراه ساير رزمندگان به سوسنگرد رسيد و نيروهاي دشمن در شمال غرب سوسنگرد به مواضع پدافندي خود عقب نشيني كردند و شهر به كنترل كامل نيروهاي جمهوري اسلامي ايران درآمد.

اين عمليات پيروزمندانه چند نكته جالب دارد كه مهم ترين آنها صدور فرمان امام خميني(ره) در روز 25 آبان ماه يعني يك روز قبل از آزادسازي سوسنگرد بود كه در آن امام(ره) فرمودند:« بايستي تا فردا سوسنگرد آزاد شود» و رزمندگان اسلام در پاسخي سريع و بي درنگ به فرمان رهبر خود فرداي همان روز دشمن متجاوز را از خاك كشور بيرون راندند و سوسنگرد را آزاد كردند.

نكته دوم هم اين بود كه در اين عمليات نيز حضور مردم به خصوص مردم عرب منطقه براي مقاومت در برابر دشمن چشمگير بود و آنها همانند خرمشهر و آبادان سدي محكم در مقابل دشمن بودند.

551