كامران شرف شاهی روز شنبه در گفت و گو با خیرنگار حوزه كتاب و ادبیات ایرنا با بیان آنكه بحث پیدایش قالب های جدید در شعر و ادبیات فارسی همیشه وجود داشته و دارد خاطرنشان كرد: این قالب ها محمل مناسبی برای بیان مفاهیم آیینی و انتقال آنها به طیفی از جامعه كه روحیات نزدیكی به آموزه های دینی است .
وی با تاكید بر این مساله كه برای تبلیغ مفاهیم دینی تمام روش ها و عواملی كه می تواند در مخاطب انگیزه و علاقه ای ایجاد كند، باید مورد استفاده قرار گیرد و این رویكرد به ایجاد قالب های جدید، رویكرد مثبتی داده است، ادامه داد: نباید نگاه سیاه و سفید به قالب های شعری جدید داشته باشیم. این استدلال كه شعر نو و قالب های جدید شعر فارسی توانایی بیان مفاهیم دینی را ندارد، استدلال نادرستی است.
نویسنده مجموعه داستان «فصل آبی پرواز» تصریح كرد بعد از ظهور شعر نیمایی شاهد شعرهای بسیار ارزشمندی هستیم كه در قالب های آزاد شعر درباره چهره های دینی سروده شده است. شعرهایی مثل «خط خون» (علی موسوی گرمارودی) و «گنجشك و جبرئیل» (زنده یاد سیدحسین حسینی) كه یكی از زیباترین و دلنوازترین شعرهای آیینی ایران است.
شرف شاهی با بیان آنكه همه انسان ها در اعماق وجودشان دارای باورهای آیینی و دینی هستند، گفت: اگر این باورها را به صراحت ابراز نمی كنند دلیل نمی شود كه بگوییم آنها دغدغه دینی ندارند. شاعرانی هم كه صبغه روشنفكری آنها مشهور است، شعرهای نابی سروده اند كه شعر دینی است اما به دلیل وجهه روشنفكری آنها و پیشینه قالب های جدید شعر نادیده گرفته می‌شوند.
نویسنده مجموعه داستانی «طنین عطش» با بیان آنكه باید به شاعر اجازه داد كه سرایش شعرش در جریان طبیعی انجام گیرد یادآور شد: شاعران در لحظه های خاص می توانند اندیشه های خود را در قالب های خاص بریزند. نكته مهم این است كه یك حس و اندیشه شعری كه سروده می‌شود قالب خاص خود را پیدا خواهد كرد.
وی ادامه داد: هرچه سرایش شعری حالت خالص تری داشته باشد و از الهام سرچشمه بگیرد، شعر تأثیرگذارتری خواهد شد. اگر در یك دوره طولانی قالب غزل برای شعرهای عاشقانه و غنایی به كار می رفت و هر قالبی برای یك مضمون خاصی در نظر گرفته شده بود همین سابقه دلیل نمی شود كه ما در قالب های شعری خط كشی كنیم و شاعران را از نزدیك شدن به این قالب ها برحذر داریم.
شرف شاهی به شعرهای آیینی دهه 80 اشاره كرد و گفت: در دهه اخیر شاهد بروز شاعران مستعد جوانی هستیم كه دست به ایجاد قالب ها و فرم های جدید زده و شعرهای آیینی قابل قبولی را با این قالب ها سروده اند.
به اعتقاد این شاهنامه پژوه نباید با پیش داوری درباره قالب های جدید راه شاعران را برای نزدیك شدن به این قالب ها سد كرد، كما اینكه شاعران بزرگ فارسی در پی تحقق ناممكن ها در شعر بوده و با طبع آزمایی و تجربه اندوزی شعرهای ماندگاری را به ادبیات ایران تقدیم داشته اند.
سراینده مجموعه شعر «بانوی آیینه ها» باتاكید بر این نكته كه چشم انداز سبك های جدید شعر فارسی به سوی افق های جدید پیش می تازد و می‌توان امیدوار بود كه در آینده ای نزدیك شعر آیینی نو به شكوفایی و كمال برسد گفت: سرودن شعر آیینی مشكلات و مصائب خاص خود را نیز دارد.
وی ادامه داد: شاعر در این نوع شعر باید داستانی را كه بارها شنیده شده است در قالب شعر بگوید مثلا فرهنگ عاشورا برای همه ما ایرانی ها آشنا است و به نوعی در ما درونی شده است حال اگر شاعری بخواهد شعری بسراید كه در آن وقایع عاشورا بیان شود و شعر او نیز ویژگی تعجیب داشته باشد، اینكار، كار دشواری است.
این استاد دانشگاه افزود: مشكل دیگر قدسی بودن مفاهیم آیینی است. شاعر باید شعری بسراید كه شأن واقعه چهره‌های دینی را از بین نبرد. این محدودیت ها تنها از بیرون به شاعر تحمیل نمی شود بلكه به دلیل اعتقادات خود شاعر در درونش نهادینه شده است.
فراهنگ**9266**1601**
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۳ - ۱۱:۰۲
تهران - ایرنا - نویسنده و پژوهشگر ادبیات معاصر می گوید: چشم انداز سبك های جدید شعر فارسی به سوی افق های جدید پیش می تازد و می‌توان امیدوار بود كه در آینده ای نزدیك شعر آیینی نو به شكوفایی و كمال برسد.