به گزارش ایرنا، براساس سنت دیرین، سالروز شهادت حضرت امام رضا (ع) كه می رسد، بغض هزار ساله شیعه در كوچه پس كوچه های محله قدیمی نوغان می تركد و زنان نوغانی مویه كنان راه حرم منور رضوی را در پیش می گیرند تا عقده دل را بگشایند و صحنه ای دیگر از ارادت به خاندان نبوی را به نمایش گذارند.
نوغان یكی از شهرهای چهارگانه ولایت توس بود كه قبل از شهادت حضرت امام رضا (ع) در سناباد، وجود داشته و با گسترش شهر مشهد در آن ادغام شده است و از آن جهت كه مردم قدیم آن اغلب نوغان دار بوده و به پرورش كرم ابریشم اشتغال داشته اند، این محله را نوغان می نامند.
محله نوغان فعلی كه بازمانده نوغان اصلی و قدیمی و در جوار حرم مطهر رضوی است در شمال شرقی شهر مشهد قرار دارد و یكی از مهمترین محله های شهر است.
بنا به مستندات تاریخی، زنان محله نوغان نخستین عزاداران حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا (ع) بودند كه پس از شهادت آن حضرت، در تشییع پیكر پاك ایشان حاضر شدند، بر سر و سینه زده و اشك ماتم ریختند.
نام نوغان با زنان همیشه سیاه پوش در غم و اندوه حضرت امام رضا (ع) گره خورده و از روز شهادت آن حضرت تا به امروز این محله قدیمی با نام مقدس ثامن الحجج (ع) و زنان سیاه پوش آن در اذهان ثبت و در بین مشهدی ها ماندگار شده است.
در نوغان كه همیشه با كتیبه های سیاه مزین به نام حضرت امام رضا (ع) پوشیده شده است، چند روز مانده به آخر ماه صفر، مقدمات برگزاری مراسم سوگواری برای سالگرد شهادت هشتمین خورشید ولایت آغاز می شود، از این رو مساجد این محله توسط زنان تمیز و پرچم های مزین به نام مبارك آن حضرت بر در و دیوار نصب می شود.
در دهه آخر صفر سفره های نذری زنان نوغانی به پهنای همه محله گشوده می شود، بوی خوش شله، شله زرد، دیگچه و پلو قیمه همه محله را پرمی كند و زنان ظرف های غذای نذری را بین مردم توزیع می كنند.
دهه آخر صفر بر در هر خانه در كوچه های قدیمی نوغان پارچه ای سیاه به نشان محل برگزاری روضه نصب شده و هنگام غروب آفتاب كه نور گنبد زرد ثامن الحجج (ع) بر این محله می تابد، بوی گلاب و سپند همه فضای كوچه ها را پر می كند و زنان به یاد آن غروب حزن انگیز كه سلاله پاك نبی مكرم اسلام (ص) به زهر مامون عباسی مسموم و به آسمان عروج كرد، اشك ماتم می ریزند.
در چنین ایامی از سال، زنان نوغانی براساس سنتی هزار و 200 ساله، مقدمات عزاداری پرشور را فراهم می كنند، دسته های سینه زنی تشكیل می دهند و در سالروز شهادت حضرت امام رضا (ع) پا به حرم قدسی آن امام همام می نهند و در فراق مولای خود خون می گریند.
مراسم سالروز و شب شهادت حضرت امام رضا (ع) توسط زنان محله نوغان دلنشین و حزن انگیز است، فریاد 'یا امام رضا (ع)' زنان از هر كوچه به گوش می رسد و در حالی كه گروه گروه راه حرم قدسی را در پیش می گیرند، شیون می كنند و در غم جانسوز شهادت آن حضرت اشك می ریزند تا به جمع عزاداران در بارگاه مقدسش بپیوندند.
دسته روی زنان عزادار در سالروز شهادت حضرت امام رضا (ع) دیدنی است، آنان تابوت نمادین آن حضرت را كه با پارچه ای سبزرنگ و مزین به نام ثامن الحجج (ع) پوشیده شده بر دوش می گیرند و روی آن را از گلهای سرخ پر می كنند تا عطر خوش گلها، عاشقان آن حضرت را بی قرار سازد.
امسال نیز به رسم سالهای گذشته، ستاد سوگواره زنان نوغانی كه سالهاست عزاداری حزن انگیز آنان را سازماندهی كرده است، فعال شد و از صبح امروز زنان نوغان در قالب هیاتی با شاخه های گل و تابوت مزین به پرچم حضرت امام رضا (ع) رهسپار حرم مطهر رضوی شدند تا با شركت در مراسم عزاداری، ارادت عمیق خود به هشتمین خورشید آسمان امامت و ولایت را در تاریخ به ثبت برسانند.
7489 / 664/ 605
تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۳۹۳ - ۱۱:۴۹
مشهد- ایرنا - نقل است كه نخستین علم برای عزاداری امام رئوف، ثامن الحجج علی بن موسی الرضا (ع) در محله ای قدیمی به نام نوغان و در جوار بارگاه مطهر آن حضرت به اهتزاز درآمد و زنان نوغانی عنوان پیشقراولان هیات های عزاداری رضوی را از آن خود كردند.