كرمان - ایرنا - نیمكت های چوبی و رنگ و رو رفته نهضت سواد آموزی جیرفت هنوز به خاطر دارند اولین روز ورود نوجوانی را كه درد بی سوادی به جانش ریشه انداخته بود و او امروز مدرس دانشگاه است.

به گزارش ایرنا، علی غلامعلی پور كه اكنون تصدی ریاست دانشگاه پیام نور باغین كرمان را بر عهده دارد از زمان نه چندان دور می گوید روزگاری كه ندانستن و بی سوادی بر زندگی اش سایه افكنده بود.

آن روزها، زمان كودكی ام را می گویم، دلم نمی خواست به مدرسه بروم. با آنكه یك كلاس سواد داشتم و در روستای گرم سالار رضا عنبرآباد مدرسه هم وجود داشت، ولی نمی خواستم درس بخوانم. پدرم كشاورزی می كرد و مادرم امور خانه را سر و سامان می داد. مادرم سخت كوش و زحمت كش بود و اندكی از روزگارش را نیز به دامداری و كمك به پدرم می گذراند.

لحظه های عمرم در مزرعه و كمك به پدرم می گذشت، گاهی به فكر می افتادم باید كار دیگری انجام دهم مثلا خیاطی، نجاری یا هر كار دیگری، دیگر كار در روستایمان جوابگوی خواسته هایم نبود؛ احساس می كردم روستایمان برایم كوچك است.

یك روز كه برای بردن مادرم نزد پزشك به جیرفت رفته بودم تابلوی نهضت سواد آموزی توجهم را به خود جلب كرد؛ سال 1367 بود و من نوجوانی كه روستا برایش تنگ شده بود در پوست خود نمی گنجیدیم، احساس می كردم بی سوادی آزارم می دهد.

چندی بعد خود را در كلاس نهضت سوادآموزی جیرفت یافتم و بی صبرانه در كلاس های نهضت نام نویسی كردم.

سوژه جالبی بود، هرچه از مصاحبه ام با دكتر غلامعلی پور می گذشت بیشتر مشتاق شنیدن صحبت هایش می شدم او فردی بود كه یك دوره تاریكی را در نوجوانی گذرانده و به این باور رسیده بود كه باید درس بخواند به طور حتم او لذت درس خواندن و حلاوت سواد را بیش از سایرین می داند.

از او خواستم به سخنانش ادامه دهد و برایم بگوید بعد از ثبت نام در نهضت چگونه درس خوانده است؟

وی پاسخ داد: به من كتاب های نهضت را دادند و گفتند 15 ماه بعد بیا و این درس ها را امتحان بده، به روستایمان برگشتم و شروع به درس خواندن كردم؛ هرچه زمان می گذشت نسبت به آموختن حریص تر می شدم، تلاش كردم و مطالب كتاب هایی را كه نهضت به من داده بود فراگرفتم، 15 ماه بعد برای امتحان به جیرفت رفتم، امتحان دادم و قبول شدم.

**نسبت به طلب علم حریص شده بودم

حالا نسبت به طلب علم حریص شده بودم و دلم نمی خواست رهایش كنم، كتاب های پایه های بعد را گرفتم و خودم را بدون معلم به كلاس پنجم رساندم و بعد از آن برای گذراندن امتحانات نهایی به صورت متفرقه به آموزش و پرورش جیرفت مراجعه كردم، آن سال نمراتم در سه درس به حد نصاب نرسید و من مصمم دوباره آن دروس را خواندم و در شهریور با نمرات عالی این دروس را با موفقیت پشت سر گذاشتم.

** حقم نمره 20 بود

اول مهر 68 وارد دوره راهنمایی شدم، چون به صورت متفرقه درس می خواندم نمی توانستم در كلاس های درس شركت كنم اما در امتحانات بین دانش آموزان سایر مدارس نیز اول شدم.

برخی معلمان برخی دروس را كه به صورت شفاهی باید امتحان می گرفتند بدون امتحان نمره ای را برای دانش آموزان ثبت می كردند. یادم هست در درس قرآن و ادبیات معلم نمره ای را برایم در نظر گرفته بود كه به آن نمره اعتراض كردم و از معلم هایم خواستم درس را از من بپرسند و بعد به من نمره بدهند، بعد از اینكه معلم این درس ها را از من می پرسید و تسلط مرا به كتاب می دید نمره 20 را به من می داد و این مرا راضی می كرد.

** در آزمون دبیرستان های نمونه پذیرفته شدم

بعد از اتمام دوره راهنمایی در آزمون دبیرستان های نمونه شركت كردم. در آن زمان از جنوب استان سه نفر در این آزمون پذیرفته شدند كه یكی از آنها من بودم و اینگونه وارد دبیرستان نمونه سید كمال الدین موسوی كرمان شدم.

در افكار دور دست خود خیلی دوست داشتم پزشك شوم ولی بعدها متوجه شدم به درد پزشكی نمی خورم، رشته علوم تجربی را انتخاب كرده بودم و در كنار این رشته دروس رشته علوم انسانی را نیز می خواندم.

**با رتبه بالا وارد دانشگاه شدم

من حالا خودم را برای كنكور دو مرحله ای آماده می كردم، تلاش هایم شبانه روزی بود و نتیجه آن همه تلاش پذیرفته شدن در دانشگاه امام صادق (ع) و دانشگاه علوم رضوی بود.

دانشگاه امام صادق و رشته علوم سیاسی با گرایش روابط بین الملل را برگزیدم و مدرك كارشناسی ارشد را نیز در همین رشته گرفتم و اكنون در حال دفاع از پایان نامه دكترای حقوق بین الملل از دانشگاه پیام نور هستم.

وی با مقایسه زمان بی سوادی و بعد از سواد آموزی خود می گوید:

چشم هایم بینا شد و زندگی ام متحول، دنیا برایم مفهومی دیگر پیدا كرده بود، علم نور است و با چیزی نمی توان آن را مقایسه كرد.

**تشنه علم بودم

من تشنه بودم، تشنه خواندن! گاهی درس را بلد بودم ولی با هم می خواندم، حالا 40 سال دارم و از زمان پیروزی انقلاب اسلامی فقط از این انقلاب خدمت گرفتم ولی كاری برای انقلاب انجام ندادم.

درس خواندن رایگان، زندگی سرشار از نور و هرچه دارم از امام و انقلاب اسلامی است.

دكتر علی غلامعلی پور در سمت هایی چون كمیته امداد امام خمینی (ره) به عنوان بازرس فرهنگی كشور، مدیریت امور اجتماعی فرمانداری كرمان و مسوولیت سازمان ملی جوانان استان كرمان به انقلاب اسلامی خدمت كرده است و اكنون بعد از تاسیس دانشگاه پیام نور باغین در پست ریاست این دانشگاه خدمت می كند.

وی معاونت دانشگاه پیام نور كرمان و مدیر هتل های جهانگردی استان های كرمان و هرمزگان را نیز در كارنامه كاری خود دارد.

متاهل و دارای دو فرزند پنج و هشت ساله است.

او می گوید وقتی زندگی ام را با دیگران مقایسه می كنم فكر می كنم خیلی خوب شد كه درس خواندن را از نهضت سواد آموزی آغاز كردم. اگر از اول مدرسه می رفتم امروز تا این اندازه قدر درس خواندن را نمی دانستم و با ولع درس نمی خواندم.

وی علم را نور می داند و می گوید: نباید علم را برای ارتزاق فرا بگیریم، علم دانشی است كه انسان را مقتدر می كند.

این مدرس دانشگاه، اراده انسان را ركن نخست موفقیت و استعداد را عامل بعدی پیشرفت هر انسان می داند.

دكتر غلامعلی پور از والدین خواست همه امكانات را در اختیار فرزندانشان قرار ندهند و فرزندان را با شرایط سخت زندگی آشنا كنند تا قدر امكانات را بدانند و از آنچه دارند درست استفاده كنند.

گفت و گو از نجمه حسنی

7433/8154