كشمكش های سیاسی بین صربستان و كوزوو/ لغو استقلال - تحكیم استقلال

به گزارش ایرنا، صربستان كه كوزوو را استان جنوبی خود می داند با برخورداری از حمایت كشورهای شوروی و چین و همچنین 5 كشور عضو اتحادیه اروپا كه استقلال كوزوو را به رسمیت نشناخته اند تلاش دارد كه مساله كنونی كوزوو را در چارچوب مرزهای خود حل و فصل كنند.

تومیسلاو نیكولیچ رییس جمهور صربستان باتاكید بر اینكه بلگراد تحت هیچ شرایطی استقلال كوزوو را به رسمیت نمی شناسد اخیرا در یك برنامه تلویزیونی بااشاره به اینكه صربستان فقط یك سیاست را در قبال كوزوو دنبال می كند و آن سیاست از طرف پارلمان ارایه می شود، گفت كه ملت در همه پرسی می بایستی تصمیم نهایی خود را در باره سرنوشت سیاسی كوزوو ابراز كند.

اتحادیه اروپا كه خواهان ثبات سیاسی در منطقه بالكان است تلاش دارد كه با ادامه مذاكرات برای عادی سازی روابط بلگراد و پریشتینا مواضع صربستان و كوزوو را در مورد اختلافات موجود نزدیك كند.

باتوجه به اینكه كشورهای بزرگ غربی ازجمله آمریكا،آلمان،فرانسه،انگلیس،اتریش استقلال كوزوو را به رسمیت شناخته اند و از طرف دیگر مقامات حكومت پریشتینا استقلال كوزوو را به عنوان كشوری مستقل تمام شده می دانند و از طرف دیگر صربستان حاضر به قبول استقلال كوزوو نیست، حضور مقامات صربستان و كوزوو را در همایش های بین المللی به عنوان دو كشور مستقل حداقل در آینده نزدیك نمی توان انتظار داشت.

ادیتا طاهیری وزیر امور ائتلاف اروپایی در دولت كوزوو نیز در این رابطه در مصاحبه ای با روزنامه «Epoka ere» چاپ پریشتینا به این مساله تاكید كرد كه صربستان بدون به رسمیت شناختن كوزوو نمی تواند به عضویت در اتحادیه اروپا در آید.

طاهیری بااشاره به اینكه صربستان تازمانیكه كوزوو را به رسمیت نشناخته باید عضویت در اتحادیه اروپا را فراموش كند،افزود: صربستان باید اصول بروكسل را كه درخواست برای رابطه خوب همجواری یكی از اصول عضویت در اتحادیه اروپا است، با دقت مورد مطالعه قرار بدهد.

دولت صربستان كه در صدر آن آلكساندر ووچیچ قرار دارد اولویت خود را عضویت در اتحادیه اروپا قرار داده ولی برای داشتن روابط خوب منطقه ای و فرامنطقه ای كه جذب سرمایه گذاری خارجی و گسترش همكاری های تجاری و اقتصادی دراین چارچوب قرار دارند مصمم است.

نخست وزیر صربستان با احترام به موضع و سیاست های خارجی بروكسل بارها اعلام كرده كه بلگراد در چارچوب قانون اساسی صربستان كه در آن كوزوو بخشی از این سرزمین شناخته شده است تنها خواهان عادی سازی روابط با پریشتینا در جهت بهبود رفاهی و اجتماعی تمامی ساكنان كوزوو است.

هرچند كه مقامات بروكسل درحال حاضر به رسمیت شناختن استقلال كوزوو از طرف صربستان را بعنوان یك شرط در راستای مراحل ائتلاف اروپایی صربستان عنوان نكرده اند ولی با وجود اینكه 23 كشور از 28 عضو اتحادیه اروپا استقلال كوزوو را به رسمیت شناخته اند و از طرف دیگر بروكسل برای ترغیب 5 كشور دیگر این اتحادیه كه كوزوو را بعنوان كشوری مستقل قبول كنند، تلاش دارد، می توان گفت كه مساله كوزوو مانعی بزرگ در روند مراحل ائتلاف اروپایی صربستان به شمار می رود.

از طرف دیگر دولت جدید كوزوو كه پس از 6 ماه از برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در دسامبر سال 2014 تشكیل شد با دوباره مطرح كردن تبدیل نیروهای امنیتی به نیروهای مسلح كوزوو در آینده نزدیك واكنش شدید حكومت بلگراد را مواجه شد.

'هاشم تاچی' نخست وزیر پیشین و وزیر امور خارجه كوزوو اخیرا از مراحل پایانی تبدیل نیروهای امنیتی به نیروهای مسلح كوزوو در آینده نزدیك خبر داد و این اقدام را برای امضای تفاهم نامه جهت عضویت كوزوو در طرح «مشاركت برای صلح» در چارچوب پیمان ناتو از اولویت های دولت جدید كوزوو برشمرد.

وی همچنین تاكید كرد كه در مقام وزیر امور خارجه كوزوو به تماس های خود با مقام های ناتو ادامه می دهد و تلاش دارد كه هر چه زودتر نیروهای امنیتی كوزوو به نیروهای مسلح تبدیل و كوزوو هر چه زودتر در طرح «مشاركت برای صلح» عضو شود.

هاشم تاچی نیز در اوایل ماه دسامبر سال گذشته در مقام نخست وزیری گفته بود كه كوزوو به پیشرفتهای خوبی دست یافته و انتظار می رود كه به زودی به عضویت سازمان ملل در آید.

ایویتسا داچیچ وزیر امور خارجه صربستان نیز در این رابطه پیشتر تاكید كرده بود كه صربستان از ائتلاف اروپایی و موضع خود مبنی بر اینكه كوزوو بخشی از صربستان است، نمی گذرد.

مساله تبدیل نیروهای امنیتی كوزوو به نیروهای مسلح برای صربستان كه كوزوو را بخشی از سرزمین خود می داند غیر قابل قبول است و مطرح شدن تشكیل نیروهای مسلح كوزوو در صحنه سیاسی بلگراد با مخالفت شدیدی مواجه شده است.

'براتیسلاو گاشیچ' وزیر دفاع صربستان نیز در این مورد پیشتر با اشاره به اینكه كوزوو بزرگترین خطر امنیتی است، گفته بود: بلگراد تشكیل به اصطلاح ارتش كوزوو را تهدیدی برای ثبات خود و منطقه تلقی می كند.

وی همچنین بابیان اینكه كوزوو براساس مفاد قطعنامه 1244شورای امنیت سازمان ملل تحت قیمومیت سازمان ملل متحد است، افزود: بلگراد براین اساس سازمان ملل را مسئول صلح و امنیت از ساكنین اقلیتها در كوزوو می داند.

پیمان آتلانتیك شمالی (ناتو) نیز با تشكیل ارتش كوزوو موافق نیست و وضعیت كنونی نیروی امنیتی كوزوو یكی از مسایل مجهول است كه باید در دستور كار ناتو برای بحث و بررسی قرار گیرد.

در سازمان نظامی ناتو به دلیل اینكه چهار عضو آن از كشورهایی هستند كه استقلال كوزوو را به رسمیت نشناخته اند در باره تشكیل ارتش كوزوو توافق كامل وجود ندارد.

دولت سابق كوزوو كه در صدر آن «هاشم تاچی» قرار داشت لایحه ای را در اواسط سال 2014 برای تبدیل نیروهای امنیتی كوزوو به ارتش در دولت تصویب كرد كه موفق به كسب دو سوم آرای نمایندگان برای تصویب این مصوبه در مجلس نشد.

به همین دلیل رییس جمهوری كوزوو در آن زمان دولت را منحل و برای ساختار جدید پارلمان انتخابات زودهنگام پارلمانی برگزار كرد.

نیروهای پلیس امنیتی كوزوو از سال 1999 میلادی با دور هزار و 500 نیرو تحت نظارت هیات صلح بانی بین المللی موسوم به «كی فور» در حفظ امنیت منطقه فعالیت دارد.

بنابه پیش نویس تشكیل ارتش كوزوو كه در دولت پریشتینا به تصویب رسید قرار است نیروهای مسلح كوزوو شامل پنج هزار سرباز و سه هزار ذخیره باشند.

مذاكرات بین نخست وزیران صربستان و كوزوو به منظور عادی سازی روابط بلگراد و پریشتینا از اواخر سال 2012 میلادی در بروكسل با میانجیگری 'كاترین اشتون' مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در آن زمان شروع شد و تاكنون در 22 نوبت برگزار شده كه یك توافقنامه 15 ماده ای حاصل آن بوده است.

ازجمله اهداف توافقنامه 15 ماده ای عادی سازی روابط بلگراد و پریشتینا،ایجاد شهرداری های مستقل صرب ها در شمال كوزوو بدون دخالت نهادهای دولتی صربستان و مشاركت صرب های كوزوو در فضای سیاسی این منطقه ذكر شده است.

كوزوو با معضلات اقتصادی بزرگی رو به رو است و تلاش دارد كه با پیشروی در روند پیوستن به اتحادیه اروپا و برداشتن گام های مثبت در مذاكرات عادی سازی روابط بین بلگراد و پریشتینا تا حدودی بر این مشكلات فائق آید.

حدود یك سوم از جمعیت یك میلیون و 800 هزار نفری كوزوو بیكار هستند و مردم از اوضاع رفاهی، اجتماعی و فساد مالی ناراضی هستند.

كوزوو، منطقه ای در جنوب اروپا و در شبه جزیره بالكان است كه آلبانی تبارهای آن در سال 2008 از صربستان اعلام استقلال كردند. اعلام استقلال این سرزمین سبب اختلاف و دو دستگی كشورها شده است.

برخی از كشورها از جمله آلمان، آمریكا و بریتانیا، استقلال كوزوو را به رسمیت شناخته اند و برخی دیگر مانند روسیه، یونان، چین و اسپانیا از به رسمیت شناختن كوزوو به عنوان كشوری مستقل خودداری كرده اند.

صربستان اعلام استقلال كوزوو را قبول ندارد و آن را در تضاد با منشور سازمان ملل و اصول حقوق بین الملل می داند.

بر اساس قطعنامه 1244 شورای امنیت سازمان ملل متحد در ژوئن سال 1999میلادی، هیات غیر نظامی سازمان ملل قیمومیت كوزوو را بر عهده گرفته است و نیروهای ناتو موسوم به 'كی فور' با هدف برقراری امنیت در این منطقه مستقر هستند.

اروپام**2**436**1547