به گزارش ايرنا به نقل از نمابر دوشنبه روابط عمومي دانشگاه علوم پزشكي شيراز، دكتر غلامرضا حاتم، افزود: ليشمانيوز در ايران به اشكال پوستي و احشايي ملاحظه مي شود و عامل آن انگل ميكروسكوپي درون سلولي به نام ليشمانيا است.
وي در خصوص سير تكاملي و انتقال اين بيماري، افزود: انگل ليشمانيا توسط ناقلي به نام پشه خاكي كه نام علمي آن ' فلوبوتوموس ' است به انسان و جوندگان مانند موش صحرائي يا گوشتخواران مانند سگ ها منتقل مي شود و آنها را آلوده مي كند.
دكتر حاتم گفت : پشه هاي خاكي در مناطق مرطوب رشد و تكثير پيدا مي كنند و نوع ماده آن، براي پرورش تخم، خونخواري مي كند.
وي ادامه داد: وقتي پشه از موش ، سگ يا انسان مبتلا به ليشمانيوز پوستي يا احشايي خونخواري مي كند، انگل وارد روده او شده و در آنجا تكثير مي شود ، سپس به دهان پشه باز مي گردد كه در اين حالت اگر پشه از افراد يا حيوانات سالم خونخواري كند، انگل وارد پوست و خون انسان يا حيوان مي شود و آنها را مبتلا مي كند.
اين دكتراي انگل شناسي پزشكي با اشاره به تقسيم بندي سالك در ايران به دو دسته شهري و روستايي، ابراز داشت:در نوع شهري كه بيشتر در شهرها ملاحظه مي شود ، زخم ها بيشتر خشك و دوره بيماري طولاني و حدود يك سال است و مهمترين مخزن آلودگي پشه ها انسان است ، البته گاهي سگ ها هم آلوده مي شوند و در اين حالت پشه ها از روي زخم هاي افراد مبتلا خونخواري كرده و آلوده مي شوند و اين پشه ها پس از يك هفته تا 10 روز انگل تكثير خود را كامل كرده و در دهان به وفور يافت مي شوند و با خونخواري از انسان او را آلوده مي كنند.
وي تاكيد كرد: در اين حالت انگل به زير پوست وارد شده و در آنجا تكثير مي شود، پس از چهار تا پنج ماه ، زخمي در محل گزش ايجاد مي شود.
دكتر حاتم در خصوص نوع روستايي بيماري سالك نيز گفت: در نوع روستايي كه در اكثر مناطق روستايي ايران ملاحظه مي شود ، مخزن اصلي جوندگان هستند كه موش هاي بزرگ صحرايي كه در دشتها زندگي مي كنند از اين جمله اند.
اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز ادامه داد: لانه موش ها به دليل مرطوب بودن، محل بسيار مناسبي براي تكثير پشه خاكي است كه در اين لانه ها انگل سالك مرتب بين موش ها و پشه خاكي ها رد و بدل مي شود.
وي تصريح كرد: پشه خاكي ها روزها از لانه موش خارج مي شوند و كشاورزان و باغداران و كودكاني كه در نزديك لانه جوندگان فعاليت و بازي مي كنند را هدف قرار داده ، روي آن ها خونخواري مي كنند و بنابراين انگل سالك از روي موش به انسان منتقل مي شود.
دكتر حاتم افزود:در اين حالت دوره نهفتگي بيماري كوتاهتر است و قريب به يك ماه پس از گزش در محل خونخواري پشه ، جوش كوچكي ظاهر مي شود كه با گذشت زمان بزرگ و زخمي مي شود، زخم ها بر خلاف نوع شهري مرطوب هستند و گاهي تعدد زخم ديده مي شود.
اين دكتراي انگل شناسي پزشكي خاطرنشان كرد: اغلب اين زخمها به دليل شغل بيماران كه عمدتا در روستاها به كار كشاورزي و باغداري مشغول بوده و با خاك در تماس هستند، به باكتري ها و قارچ ها هم آلوده شده و زخم شدت بيشتري پيدا مي كند .ك/1
677/ 667
تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۳۹۳ - ۲۱:۲۱
شيراز - ايرنا - دكتراي انگل شناسي و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز با بيان اينكه بيماري ليشمانيوز در در زمره بيماري هاي مشترك بين انسان و حيوان بوده و انواع پوستي آن سالك ناميده مي شود، گفت: هنوز واكسني براي بيماري سالك تهيه نشده است.