ادامه سكوت «منتقدان خاص» در برابر پیاده روی سال 2009 مقام ایرانی و آمریكایی تا سیتی زن

این منتقدان كه كانون انتقادهای خود را به صورت فراگیر متوجه دولت یازدهم كرده اند، همزمان با استفاده از تمامی تریبون های ممكن، موضوع پیاده روی محمدجوادظریف و جان كری در ژنو را در كانون انتقادهای رسانه ای و خطابه ای خود قرار داده اند.

منتقدان خاص، ادعاها و اتهاماتی مانند نادیده گرفته شدن شان جمهوری اسلامی و انجام اقدام خارج از عرف را به مجموعه انتقادهای خود از روند مذاكرات هسته ای گره زده اند در حالیكه رهبر معظم انقلاب اسلامی از راهبرد مذاكراتی جمهوری اسلامی حمایت كرده و تعهد و انقلابی بودن اعضای هیات ایرانی را با توصیف «بچه های انقلاب» یادآور شده اند.

انتقادهای جدید علیه مذاكره كنندگان هسته ای در حالی ادامه دارد و به طرح پرسش از وزیر خارجه توسط چند نماینده منجر شده است كه منتقدان خاص دولت یازدهم تاكنون به اقدام غیرمعمول یك مقام ارشد دولت قبل در گام زنی با یك مقام سطح پایین تر آمریكایی در جریان مذاكرات هسته ای هیچ اشاره ای نمی كنند و حتی حاضر نیستند درباره سكوت چندین ساله خود در این زمینه نیز توضیح دهند.

براساس گزارش های تازه انتشار یافته، سعید جلیلی مسوول وقت پرونده هسته ای در جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، سال 2009 با نیكلاس بزنز آمریكایی پیاده روی مذاكراتی داشته است.

به گزارش انصاف نیوز، «سال 2009 در حاشیه نشست ایران و 5+1، سعید جلیلی به صورت كاملا اتفاقی و بدون برنامه ریزی قبلی دستگاه دیپلماسی، به پیشنهاد نماینده انگلیسی، در فضای سبز با معاون وزیر خارجه آمریكا به مدت 45 دقیقه قدم زده و گپ می زنند؛ اتفاقی بی نظیر كه هیچ گاه از آن عكسی گرفته نشد و درباره جزییات آن هم خبری به رسانه ها درز نكرد.»

بنا به همین گزارش، «جلیلی كه مشخص نیست روی چه حسابی تن به این گپ غیر رسمی و هماهنگ نشده می دهد، وقتی پیشنهاد نماینده انگلیس را می شنود، می گوید «نیازی به این كار نیست و نماینده ی آمریكا سخنش را در جمع و دور بعدی نشست مطرح كند».

این بخشی از روایت یك اصولگرا از آن اتفاق است: «پس از او [یعنی نماینده ی انگلیس]، خاویر سولانا می آید و در ضرورت بهره برداری از این فرصت تاریخی سخن می سراید و حتی دست جلیلی را گرفته او را به رفتن برای مذاكره [با برنز] تشویق می كند اما با پاسخ قاطع منفی جلیلی مواجه می شود كه به كنایه می گوید ما می خواهیم این فرصت تاریخی را از دست بدهیم. ضمن اینكه سایر اعضای نشست اغیار نیستند و نماینده آمریكا بهتر است در حضور جمع صحبت كند.»

منتقدان خاص در حالی اقدام اخیر ظریف و كری در حاشیه مذاكره علنی، رسمی، برنامه ریزی شده و كاملا شفاف در برابر رسانه ها و افكار عمومی را زیر انتقادها قرار داده اند كه هنوز حاضر نیشتند در باره پیاده روی 45 دقیقه ای مسئول وقت مذاكرات با معاون سابق وزارت خارجه آمریكا در سال 2009 اظهار نظر كنند.

همزمان با ادامه سكوت منتقدان خاص از سال 2009 تاكنون و موج انتقادهای روزانه آنان از ظریف برای پیاده روی با كری، گروهی دیگر موضوع گرین كارت یك مقام نهاد ریاست جمهوری را مطرح و اعلام كرده اند كه نباید به این افراد مسئولیت مهمی داده شود.

این موضوع در حالی مطرح می شود كه نخست باید تفاوت گرین كارت و سیتی زن (شهروند) توضیح داده شود كه براساس قوانین و مقررات آمریكا فقط سیتی زن دو تابعیتی است و متعهد به قوانین و منافع ملی این كشور می شود كه حمید مولانا مشاور رییس جمهوری سابق از جمله افراد غیرآمریكایی سیتی زن است كه باید به گونه رسمی به كتاب مقدس دین خود و پرچم آمریكا سوگند وفاداری به این كشور را ادا كنند و دارنده گرین كارت هم فقط برای ورود به این كشور نیاز به ویزا و مجوز اقامت ندارد و همزمان با برخورداری از برخی تسهیلات، محدودیت های بسیاری نیز دارد.

براساس قوانین آمریكا، گرین كارت براساس تحصیل، تجارت، تولد و ... به افراد داده می شود و دربرگیرنده دو تابعیتی نیست و برخی از هم گروههای منتقدان خاص با سابقه نمایندگی نیز گرین كارت آمریكا را دارند و برای سفرهای خود به این كشور نیز هیچ محدودیتی ندارند ولی باز هم این منتقدان همیشه فعال دولت یازدهم موضوع سیتی زن مشساور رییس جمهوری وقت و گرین كارت های دوستان را با وجود مسئولیت های آنان در كنار جریان مخفی مانده پیاده روی 45 دقیقه ای سال 2009، نادیده می گیرند.

تمام**