بانوان مازندراني هم پارك مي خواهند

اين پايگاه خبري اين مطلب را به قلم ليلا مشفق نگاشته شد، آورده است : پارك هاي ويژه زنان مكان هايي هستند كه بسياري از زنان و دختران جوان مي توانند با استفاده از لباس هاي راحت و مناسب، در آن به ورزش و تفريح بپردازند.

گاهي دلت مي خواهد در يك گوشه دنج خلوت كني و كم تر با آدم ها رو به رو شوي و ساعت هائي را به خودت مشغول باشي به خصوص زن اگر باشي، دوست داري بعضي وقت ها راحت در محيطي خارج از خانه، فارغ از هرگونه نگاه پرسشگر، با دوستان همجنس ات بگويي، بخندي و بدون دغدغه خودت را رها كني، بي آن كه نگران قضاوت ديگران باشي. اما كجاي اين شهر پناهت مي دهد تا از آپارتمان هاي محدود بزني بيرون و يك نفس بلند و عميق آرامش بريزي توي ريه هايت؟

اين كه در ايران، روز به روز به مكان هاي مخصوص زنان اضافه مي شود، از ناوگان حمل ونقل عمومي گرفته تا كارواش ها و رستوران ها، هيچ ربطي به تفكيك جنسيتي و جدايي زن از مرد ندارد. چون در بسياري از كشورهاي اروپايي نيز كه مساله حجاب و الزامات عرفي و قانوني مطرح نيست، مكان هاي مخصوص زنان افتتاح مي شود كه اتفاقا در كشور ما با استقبال خوبي مواجه شده است.

بعضي از امكانات و تجهيزات موجود در هر شهر شايد در نگاه اول جزو ضروريات و مسائل مهم نباشد، اما با دقت بيشتر و تمركز در آن مي توان به عمق اهميت و اثرگذاري آن پي برد. يكي از اين امكانات، فضاي تفريحي ويژه بانوان است. جايي كه زنان و دختران جوان بتوانند با راحتي و آسايش به ورزش ها و فعاليت هاي مفرحي بپردازند كه در پارك هاي عمومي يا منع قانوني دارند و يا قبح عرفي!

احداث پارك زنان؛ در واقع پاسخ به نيازي است كه به دليل محدوديت هاي جامعه يا ترجيح شخصي، براي بانوان به وجود آمده است و به اعتقاد برخي از جامعه شناسان، اين مساله مي تواند تا حدي به تخليه هيجانات زنان منجر شود.

تاريخچه ايجاد پارك بانوان

ايده اوليه تشكيل اين مراكز، سال ها پيش در دفتر امور زنان رياست جمهوري مطرح شد اما پس از مدت كوتاهي اين بحث به دست فراموشي سپرده شد و توجه دوباره به اين بحث از سال 1382 آغاز گشت. در واقع بعد از ارائه گزارش پزشكان دانشگاه علوم پزشكي به دفتر امور زنان، مبني بر رشد بيماري پوكي استخوان نزد زنان در اثر شيوه ي زندگي آن ها (عدم استفاده از نور خورشيد به دليل زندگي آپارتمان نشيني و خانه هاي مشرف به يكديگر)، به نبود امكانات اوليه رفاهي، ورزشي و تفريحي براي زنان توجه شد و ايجاد و احداث پارك هاي ويژه زنان در سال هاي اخير را به بحثي جدي تبديل نمود و براي اولين بار، سازمان شهرداري هاي كشور با مشاركت شهرداري ها و به همراه دفتر امور زنان وزارت كشور، در ايجاد مراكز تفريحي ورزشي و رفاهي براي بهره برداري زنان، پيشگام شدند كه به دنبال آن برخي از استانهاي كشور، مانند سيستان و بلوچستان، هرمزگان، چهارمحال بختياري، تهران و غيره، اين پارك ها را ايجاد كردند.

البته گفتني است كه برخي از كشورهاي اسلامي، مانند امارات و عمان سال ها پيش، اين نوع پارك ها را براي بانوان ايجاد كرده اند.

پارك هاي ويژه زنان مكان هايي هستند كه بسياري از زنان و دختران جوان مي توانند با استفاده از لباس هاي راحت و مناسب، در آن به ورزش و تفريح بپردازند.

رعايت امنيت اجتماعي، محصور بودن، مشرف نبودن ساختمان هاي اطراف به پارك زنان، از ويژگيهاي اصلي اين مراكز است، هم چنين آفتابگير بودن، وجود كاركنان و نگهبانان زن، سيستم آب، برق، گاز، تلفن، سرويس بهداشتي، مهدكودك، زمين بازي كودكان، سالن ورزشي، استخر، پيست دوچرخه سواري و پياده روي،همراه با بوفه و رستوران، كتابخانه، نمازخانه، سالن اجتماعات و وجود آلاچيق براي برگزاري نشستهاي دوستانه و نيمكت ثابت و سيار، از ديگر امكانات رفاهي پيش بيني شده در اين مراكز است.

اهداف ايجاد پارك بانوان

بنابر اين باور كه هيچ مسئوليت و رسالتي براي بانوان مهم تر از نقش مادري نيست و نيز با توجه به اين كه خانواده مهم ترين ركن و اساس جامعه است، بايد قبول كنيم كه بانوان پايه و اساس خانواده اند و بر اساس رسالت عظيمي كه بر دوش دارند، بايد به فكر ايجاد شوق و پركردن اوقات فراغت براي آن ها بود و هم چنين به سلامت جسمي و روحي آن ها توجه ويژه اي نمود.

زن در خانواده نقش اساسي و كليدي در تربيت فرزندان داشته و نوع تربيت نيز نقش بسزايي در شكل گيري فرهنگ جامعه دارد و چنانچه زن يا مادر در خانواده دچار مشكل جسمي يا روحي شود، همه ي خانواده تحت تاثير آن مشكل قرار خواهند گرفت. در اين راستا، ايجاد پارك بانوان براي توسعه سلامت زنان جامعه، امري حائز اهميت است. مهم ترين اهداف ايجاد پارك بانوان عبارت اند از:

• حفظ تعادل جامعه از نظر امنيت و آرامش رواني

• حفظ و تحكيم بنيان خانواده

• پيشگيري از فروپاشي نظم جامعه

• جلوگيري از نگاه ابزاري به زن و ابتذال وي

• تامين فضاهاي ورزشي ويژه بانوان

• تقويت روحيه ي شادي و نشاط در بانوان، به ويژه دختران

• تامين آرامش در نهاد مقدس خانواده

• حفظ سلامت جسمي و روحي زنان

• شادابي و تخليه انرژي دختران جوان در محيطي امن همراه با آرامش

نيازهاي شهري زنان

با نگاهي به سير تاريخي بسياري از مقولات مثل هنر، زبان و نيز انواع مباحث اجتماعي، سيطره ي وجه مردانگي بر آن ها مشهود است. اين موضوع را مي توان در زواياي شهري هم مشاهده نمود.

اين كه بگوئيم سامان دهي شهرها مردانه بوده و توجه كافي به نيازهاي زنان در اين شهرها لحاظ نشده است، نه تنها يك رويكرد فمينيستي نيست، نوعي يادآوري در مورد شخصيت زنان و اهميت دادن به حقوق آن ها به عنوان قشري است كه در هر جامعه اي سكان شكل گيري نسل آينده را به دست او سپرده اند كه در اسلام و مباني ديني نيز بسيار به زنان و كرامت آنان پرداخته شده است.

گرچه در حوزه مديريتي و باورهاي فكري، نگاه جنسيتي به موضوعات چندان خوشايند نيست اما با توجه به اين كه در جامعه ي ما باورهاي ديني، مذهبي و فرهنگ ايراني حاكم است، بايد با اوج تدبير و عقلانيت از همه ي ظرفيت هاي موجود براي رفاه حال بانوان استفاده كرد.

اگر بانويي در خانه دچار مشكلات روحي و جسمي شود، آثار منفي آن در حوزه تربيتي، اقتصادي و كارآمدي جامعه مشخص مي شود، بنابراين توجه به اوقات فراغت و سلامت روحي و جسمي زنان، يكي از مهم ترين نيازهاي آن هاست.

مردم چه مي گويند؟

با وجود افتتاح گاه به گاه پارك هاي زنان در شهرهاي مختلف كشور، اين موضوع هم چنان مخالفان و موافقان متعددي دارد. آن چنان كه عده اي با تحليل نادرست، احداث اين اماكن را در جهت جداسازي جنسيتي و توهين به شأن و شخصيت زنان ارزيابي كرده و عده اي ديگر نيز با توجه به الزامات شرعي، عرفي و قانوني براي ورزش زنان، وجود اين مراكز را مفيد و داراي كاركرد اجتماعي مي دانند. براي بررسي نظرات مردم در جهت احداث پارك ويژه بانوان در شهر ساري، به پارك هايي كه بيشتر مورد بهره برداري مردم قرار مي گيرد رفته و با تعدادي از همشهريان به گفتگو نشستيم.

پارك شهرداري ساري، ساعت 19

زينت السادات طالبيان، كارشناس رشته ي راه و ساختمان، 68 ساله كه بعضي از غروب هاي بهار از فضاي اين پارك استفاده مي كند در اين باره مي گويد: «اين حق خانم هاست كه با توجه به مسئوليت هاي زيادي كه به عهده شان هست، اوقات فراغت شان را در جايي آرام، با امنيت بيشتر بگذرانند. البته در مازندران پارك ها از امنيت لازم برخوردارند اما اين نتيجه ي تحمل محدوديت هاي پارك عمومي است و اين، هم جاي خوشحالي دارد و هم هشدار دهنده است اما خانم ها؛ براي كنار هم بودن، به راحتي بيشتري نياز دارند.

شايد براي من نوعي كه عمري گذرانده ام، مختلط بودن چندان دشواري اي به همراه نداشته باشد اما براي دخترم كه از قشر جوان اين شهر محسوب مي شود، مشكلاتي را در پي دارد.

دخترم به صراحت عنوان مي كند كه محيط پارك او را معذب نموده و حس خوبي ندارد. از طرفي در پارك هاي ويژه بانوان اين امكان وجود دارد كه جوان ها در كنار ميانسالان و پيرسالان قرار گرفته و اين همراهي، روحيه شادي بيشتري را منتقل مي كند.»

مساله مورد چالش اين است كه ما چطور مي توانيم از دختران جوان بخواهيم از امكانات پارك ها و مراكز عمومي، آزادانه استفاده نكنند اما در عين حال سالم و سلامت هم باشند؟!

اگر امكان استفاده از اماكن عمومي به منظور ورزش و ساير تفريح ها براي دختران مان وجود ندارد، ما موظفيم براي آن ها فضاهايي مناسب را فراهم كنيم. فراموش نكنيم كه در هر سال به جمعيت زنان و دختران نيازمند به فضاهاي اختصاصي بانوان، افزوده مي شود .

طاهره عظيمي، فرهنگي،مي گويد: «پارك ويژه ي بانوان مسلما باعث خوشحالي و نشاط زنان شهر خواهد شد. دختران جوان وقتي خسته مي شوند يا حوصله شان سرمي رود و يا دوست دارند در محيط آزاد مطالعه كنند، چقدر راحت تر خواهند بود كه در محيط ويژه ي همجنسان خود قرار بگيرند. در اين صورت خانواده ها هم دلهره و نگراني كم تري خواهند داشت.

مساله ي جوانان، بسيار مهم است. اگر توجه كنيد، دختري كه به جهت تنش هاي خانوادگي به پارك پناه مي آورد تا در هواي آزاد خودش را آرام كند، خطرات زيادي او را تهديد مي كند و اگر جاي امني براي او وجود داشته باشد، يقينا معضلات متعاقب آن نيز كاهش خواهد يافت.»

شايد بتوان گفت با توجه به شرايط اجتماعي جامعه ما كه زنان داراي امكانات مناسب براي بهره گيري از فضاهاي اجتماعي و عمومي نيستند، همواره نوعي نگراني و دلواپسي از آسيب هاي اجتماعي، همراه خانواده ها خواهد بود.

نگين ابطحي، 23 ساله عنوان كرد: «به نظر من براي بانوان بهتر است كه از امكانات راحت تر استفاده كنند. مزاحمت ها باعث مي شود كه ما دختران جوان نتوانيم تنها به پارك بيائيم و مجبوريم ماهي يكبار، آن هم الزاما با خانواده از اين فضا استفاده كنيم.

توجه داشته باشيد كه خانواده هاي ما شاغل اند و ممكن است در زمان هاي مورد نظر ما نتوانند همراهي مان كنند. البته اگر پاركي كه براي خانم ها تاسيس مي شود به مركز شهر نزديكتر باشد، امكان استفاده بيشتر و دسترسي بهتر را فراهم خواهد نمود و يقينا استقبال خوبي صورت خواهد گرفت و به بازدهي تربيتي خانواده ها مي افزايد.»

الميرا اسماعيلي،23 ساله نيز در ادامه گفت: «اگر پاركي باشد كه خانم ها بتوانند با لباس راحت ورزشي از امكانات و لوازم ورزشي در فضاي آزاد استفاده كنند، بسيار خوب است و مسلما كمكي است براي بالا بردن درجه سلامت بانوان و خانواده ها.

در پارك هاي كنوني ساري، با وجود ابزارهاي ورزشي، امكان استفاده براي خانم ها فراهم نيست. من به خاطر بعضي از رفتارها، سالي يك يا دو بار به پارك مي آيم چون دل خوشي از وضعيت موجود در پارك ندارم. تا جايي كه حتي برداشت نادرستي از پارك نشيني خانم ها وجود دارد و اين مساله به گونه اي طعنه آميز، ميان مردم مطرح مي شود!»

پارك دامادي ساري، ساعت 20

خانواده اي متشكل از يك پدر، مادر و دو فرزند دختر نشسته بر نيمكتي، از هواي مطبوع بهاري لذت مي برند. صميميت آن ها بهانه اي شد تا پاي نظرات شان بنشينيم. مادر خانواده مي گويد: «آپارتمان ها ما را از هواي آزاد و تنفس زندگي دور كرده اند و اين پارك ها تنها جاهايي هستند كه ما را با طبيعت پيوند مي دهند.»

پدر خانواده ادامه مي دهد: «اگر پارك ويژه بانوان وجود داشته باشد، زماني كه در محل كار خود هستم، خيالم راحت است كه در غيابم جاي امني وجود دارد تا زن و دخترانم در آن جا تفرج كنند و راحت باشند. البته شايد برخي بگويند؛ اين كار جداسازي، ناخوشايند است اما به نظر من؛ انتخاب با خود ماست. آن ها كه دوست ندارند، مي توانند از فضاهاي مختلط و خانوادگي استفاده كنند.»

او گوشه اي از پارك را نشان مي دهد و مي گويد: «اين جوان هاي موتورسوار كه به (ساقي) معروف اند به رد و بدل اقلام غيرقانوني ميپردازند. حالا بگوئيد چطور مي شود دخترم را تنها به اين اماكن بفرستم!؟ من از مسئولين مي خواهم اين برنامه را سريع تر عملي كنند؛ مسلما ما مردم از همكاري دريغ نمي كنيم.»

پارك كوشاسنگ ساري، ساعت 6 صبح

فرهنگ، عادات، رسوم و خواسته هاي جامعه ما، انتظار ويژه اي از زنان دارد. دوچرخه سواري يا اسكيت زنان در معابر عمومي، پذيرفته نيست و با توجه به شرايط اجتماعي كشورمان، وجود فضاهاي ويژه زنان، داراي كاركرد اجتماعي و مفيد ارزيابي مي شود.

اعظم ه. ، 27 ساله مي گويد: «با پوششي كه ما در مجامع عمومي داريم، دوچرخه سواري يا اسكيت يا ديگر ورزش ها در محل هاي عمومي مقدور نيست. شايد هم من و مادرم بخواهيم از نور آفتاب راحت تر استفاده كنيم، بنابراين وجود چنين مراكزي در كشور ما ضروري است.»

در اين بين با نقطه نظرات مخالف هم برخورد نموديم كه احداث مراكز مجزاي براي زنان را بي فايده مي دانند.

مريم ناظمي، 22ساله، دانشجو مي گويد: «من با هرگونه جداسازي جنسيتي مخالفم. فرهنگ جامعه بايد اصلاح شود و جامعه بايد دختران را همان گونه كه هستند، بپذيرد. من به عنوان يك زن حق دارم در پارك ها و معابر عمومي ورزش و دوچرخه سواري كنم.»

شايد برخي معتقدند؛ عرف و قوانين نانوشته، محدوديت هايي را كه قانون منع نمي كند، براي زنان ايجاد كرده و مهم ترين راه براي مبارزه با آن ها، بي توجهي و عبور از آن هاست.

ساناز فخريان، 30 ساله، دانشجوي روان شناسي مي گويد: «ما زنان بايد تلاش كنيم فضاهاي صرفاً مردانه را تغيير دهيم. مثلاً سال ها پيش؛ قهوه خانه، فضايي كاملاً مردانه تلقي مي شد و هيچ زني حاضر نبود به اين مراكز وارد شود اما ما زنان تصميم گرفتيم با رفتن به اين مكان ها، سنت هاي قديمي را تغيير داده و براي خود در كافي شاپ و چايخانه هاي سنتي جايي باز كنيم.»

وي ايجاد اين چنين فضاهايي را تسليم شدن زنان در مقابل عرف و سنت هاي بي جاي مردانه مي داند و مي گويد: «با اين روش، زنان مي پذيرند كه همه چيز تك جنسيتي ساخته شود اما اين تغييري در فرهنگ ايجاد نمي كند. ما زنان بايد تلاش كنيم كه در فضاهاي مشترك، به مردان بياموزيم كه حرمت مان را حفظ كنند ولي در عين حال با توجه به آن چه كه اگر ناگفته بماند بهتر است، ايجاد فضايي مجزا ايده خيلي خوبي است.»

كارشناسان چه مي گويند؟

براي واكاوي اهميت و ضرورت ايجاد اين نوع پارك ها، با وجود آن كه پيش از اين به ميزان كافي سخن گفته شده و در شهرهاي بسياري از جمله كلان شهرهاي تاسيس شده و به بهره برداري رسيده است، با دكتر «محمد رضا سليماني بشلي»، جامعه شناس، به گفتگو نشسته و نقطه نظرات او را جويا شديم.

وي درباره آمادگي پذيرش شهر ساري از منظر جامعه شناسي گفت:«در شرايطي كه جامعه ما از مرز سنت به شكل اوليه اش گذر كرد و مدرنيسم را تجربه كرده است، بعيد به نظر مي رسد كه تفكر مدرن در فضاي شهري ما حاكم نشود.

مردم از نظر نوع و سطح تحصيلات و ديگر شاخص ها از سبك زندگي مدرن بهره جسته اند. لذا زندگي در شهري پر ازدحام و پر ترافيك مثل ساري، به طور جدي نياز به فضاهاي فرهنگي و اجتماعي، مثل؛ فرهنگسرا و و بوستان و پارك براي گروه هاي سني و به تفكيك جنسيت هم دارد. قابليت و ظرفيت فرهنگي حضور و استفاده از اين فضاها براي مردم ساري كاملا وجود دارد.»

سپس در ادامه ،به ضرورت هاي بوستان ويژه بانوان اشاره كرد و دلايل آن را اين گونه عنوان كرد:«دلايل متعددي ضرورت اين امر را ايجاب مي كند. اول وجود فرهنگ ايراني- اسلامي در بين مردم است كه حضور دو جنس مخالف را در كنار هم براي فعاليت هاي تفريحي نمي پسندد، دوم استقبال اكثريت جمعيت زنان و دختراني است كه مشتاق استفاده از اين نوع فضاها هستند و مهم تر از همه، تضمين سلامت رواني - اجتماعي جامعه است.

هم چنين احداث اين فضاها، احترام به حقوق شهرونداني است كه حضور در فضاهاي مختلط را مانع از تفريح سالم خود مي بينند و نيز در كنار آن ها، احترام به حقوق مردان براي داشتن آزادي عمل بيشتر در فضاي خاص خودشان است.»

سليماني در پايان افزود: بنا به منطق جامعه شناختي، يك جامعه سالم جامع هاي است كه همه نوع امكانات و فضاها را براي همه ي گروه ها و اقشار و طبقات اجتماعي، با هر گروه سني و از هرجنس و هر سطحي، چه به طور گروهي و يا به طور مجزا و تفكيك شده، در نظر بگيرد.»

ساكنان شهر ساري و استان مازندران به دليل گرماي شديد و شرجي گاه بيش از حد، از همه به فضاهاي تفريحي براي استراحت و تنفس نياز دارند اما متاسفانه تا كنون كم تر به اين مهم پرداخته شده است.

با توجه به اين كه اين كار قبلا در ساير كلان شهرها انجام شده و از نظر امكان سنجي و ضرورت، مطالعات خوب و قابل دسترسي صورت گرفته، سراغ يكي از مديران مسئول رفتيم تا در جريان برنامه ريزي ها و ظرفيت هاي اين شهر در خصوص چنين نيازي براي جامعه، پرس و جو كنيم:

«عليرضا حميدي»، مدير عامل سازمان پارك ها و فضاي سبز شهرداري ساري در اين باره بيان كرد: «ما در برنامه هاي خود، اين بوستان ها را مورد نظر داريم اما عنايت داشته باشيد كه بوستان بانوان، به ويژگي هاي خاصي دارد كه در هر مرحله اي نمي توان آن را احداث نمود و بايد توجه داشت كه ما به دنبال آن نيستيم كه در جهت تحقق شعارها، صرفا منطقه اي را با چند درخت و گل و گياه و صندلي بياراييم و بعد نام بوستان را به آن بدهيم. حتي تاكيد شهردار محترم شهر ساري، بر آن است كه بوستان ها بايد مجهز و شكيل باشند.»

وي ضمن اشاره به توجهات اخير به بهبود وضعيت مبلمان شهري و تجهيز بوستان ها، در ادامه اظهار داشت: «برنامه بوستان ويژه ي بانوان، در حال تحقيق و بررسي است، چون مكان و موقعيت احداث آن بايد مناسب بوده و امنيت لازم را داشته باشد به اين دليل هنوز در دستور كار قرار نگرفته است.»

ضرورت هاي ايجاد پارك بانوان

زنان، تاثير گذارترين قشر بر سلامت و شادابي جامعه مي باشند. از اين رو، توجه به مسائل بهداشتي و رواني آنان از اهميت بالايي برخوردار است. پارك هاي ويژه خانم ها با اختصاص مكاني سرسبز و آزاد براي استفاده از نور خورشيد و امكانات ورزشي و تفريحي، مساله سلامت را مد نظر قرار داده و با متمركز كردن تعداد زيادي از خانم ها در محل پارك و برگزاري كلاس هاي آموزشي، بهداشتي و ورزشي، به اين ضرورت اصلي جامعه خواهد پرداخت.

در جمع بندي آن چه ذكر شد، مي توان ضرورت هاي زير را براي ايجاد پارك هاي بانوان در نظر گرفت:

ضرورت هاي كارآفريني براي زنان:

• كار آفريني در جامعه يكي از بزرگ ترين خدمات به اقتصاد جامعه و شهروندان مي باشد. از طرفي ضرورت اشتغال زايي مناسب براي زنان و ايجاد محيط هاي امن و مفرحي كه براي آنان در نظر گرفته شده، در اختصاص دادن پارك هايي به بانوان است. ايجاد بازارچه هاي كارآفريني، استفاده نيروهاي آموزش ديده در نگهداري پارك و برخي مسائل فني آنان و اداره مكان هايي مانند: بوفه ها، كافي شاپ ها و رستوران هاي درون پارك نيز موقعيت مناسب و امن در اختيار تعدادي از زنان جوياي كار قرار خواهد داد و نيز مكاني براي كارهاي سبك و پاره وقت، مانند؛ ارائه بافتني هاي تزئيني و كارهاي دستي كه خانم هاي سالمند و يا بانواني كه براي كارهاي خانگي خود محل عرضه ندارند، ايجاد خواهد شد. اين ايده مي تواند ضمن پر كردن اوقات فراغت سالمندان كه در پارك ها مي گذرد، براي اكثريت زنان سالمند كه بيمه نبوده و درآمدي ندارند، منبعي براي كسب درآمد باشد.

ضرورت هاي اجتماعي و فرهنگي:

• حمايت از تشكل هاي زنان و آشنايي اقشار مختلف بانوان با نخبگان و انجمن هاي حامي زنان ،با احداث مكان هايي در پارك و برگزاري جلسات مختلف، از ضرورت هاي فرهنگي و اجتماعي احداث پارك هايي ويژه زنان تلقي مي شود. از آن جا كه بر اساس نظرسنجي ها بيش تر استفاده كنندگان از اين پارك ها زنان خانه دار و دختران جوان خواهند بود، خدمات فرهنگي، آموزشي، هنري در محل اين پارك ها، سهم به سزايي در غني كردن اوقات فراغت اين عزيزان خواهد داشت.ك/1

621/608