تهران – ايرنا – كشورهاي غربي با وجود همه ي ادعايي كه در مورد رعايت حقوق بشر دارند و اين كه خود را طلايه دار دموكراسي معرفي مي كنند اما با نقض حقوق گسترده مسلمانان ؛ عملا اين قشر عظيم در اروپا را شهروند درجه ي چندم خود به حساب مي آورند.

سايت هافينگتون پست در اين باره به تحقيقي كه به تازگي در مورد مسلمانان انگلستان انجام داده اند اشاره مي كند و مي نويسد، اقليت مسلمان در انگلستان نسبت به ديگر اقليت ها با تبعيض شغلي زيادي رو به رو است.

در اين تحقيق همچنين آمده است كه مسلمانان كمترين شانس رسيدن به شغل هاي مديريتي را دارند.

بر اين اساس، مسلمانان انگليس نسبت به همتايان مسيحي خود بيش از 76 درصد كمتر فرصت پيدا مي كنند شغلي براي خود دست و پا كنند و زنان مسلمان هم 65 درصد كمتر احتمال دارد بتوانند نسبت به زنان مسيحي، صاحب شغل شوند.

همچنين، گزارش سال 2012 اداره ي ارتباطات فرهنگي يونيتاس انگلستان نشان مي دهد كه منفي گرايي نسبت به مسلمانان و گزارش هاي نادرست در مورد آن ها در اين كشور بسيار زياد است و اين همه به آتش اسلام هراسي دامن مي زند.

روزنامه ي فيگارو هم به تازگي به افزايش اسلام هراسي در فرانسه اشاره كرده، مي نويسد، بر اساس نتايج تازه‌ترين نظرسنجي مؤسسه «اودوكسا» 71 درصد فرانسويان معتقدند كه اسلام‌هراسي در اين كشور رو به افزايش است.

اما واقعيت اين است كه 10 درصد جمعيت كل اروپا را مسلمانان تشكيل مي دهند، و خواه ناخواه آن ها جز لاينفكي از مردم اروپا محسوب مي شوند.

جمال عثمان از مسلماناني است كه سال 1999 ميلادي در پي وقوع جنگ داخلي در سرزمين مادري اش، سومالي، به انگلستان آمد.

عثمان كه يك خبرنگار است؛ مي گويد : هر وقت خواسته ام از فرودگاه هيثروي لندن به كشور برگردم، از من بازجويي كرده اند و آزارم داده اند.

او مي گويد: در 10 سال گذشته به جز من فقط يك بار يكي از همكارانم را در فرودگاه متوقف كرده و از او سئوالاتي پرسيدند.

'اما من را هر بار كه خواستم از اين فرودگاه عبور كنم، بازداشت موقت كرده اند، بازجويي كرده اند و آزار داده اند.'

اين درست همان چيزي است كه همه ي مسلمانان كشورهاي غربي امروز با آن مواجه اند و سياست هاي ظالمانه مقام هاي غربي در كنار اسلام هراسي كه رسانه هاي غرب به شدت به آن دامن مي زنند، كاري كرده كه جوانان مسلمان حتي چهار نسل بعد از مهاجران اوليه نسبت به كشوري كه در آن زندگي مي كنند، هنوز احساس غربت و عدم تعلق مي كنند.

عاصم قريشي، رييس مركز پژوهش هاي گروه حقوق بشري كيج (CAGE) در انگلستان در اين باره مي گويد: 'وقتي با آدم طوري رفتار كنند كه احساس كند غريبه است، معلوم است او هم باورش مي شود كه شبيه غريبه هاست، اين است كه در جستجوي جاي ديگري بر مي آيد كه به آن تعلق دارد.'



نويسنده: رضا بهار

2044/