تهران - ایرنا - كارشناس مسایل آموزش و پرورش گفت: گره زدن نظام رتبه بندی معلمان با معیشت آنان، رویكردی نادرست ، غیرعلمی و غیركارشناسی است، دست اندركاران حوزه آموزش و نمایندگان مجلس شورای اسلامی از آن اجتناب ورزند.

لایحه رتبه‌بندی معلمان چند روز پیش با حمایت نمایندگان در كمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید ، قرار است این طرح روز چهارشنبه - 27 اسفند - در صحن علنی مجلس مطرح شود.

علی پور سلیمان روز یكشنبه در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش ایرنا اظهار داشت: منابع مالی تامین كننده نظام رتبه بندی معلمان مشخص نشده و یا شفاف نیست.

وی اضافه كرد: احاله منابع مالی تامین كننده این موارد و حتی اجرای مصوبه فوق العاده شغل معلمان محل مناقشه میان وزارت آموزش و پرورش و دیوان عدالت به صرفه جویی در منابع ، اعتبارات و اصلاح ساختار نیروی انسانی واقع بینانه نبوده و تحصیل آن ها در كوتاه مدت امكان پذیر نخواهد بود.

این كارشناس حوزه آموزش و پرورش تصریح كرد: این در حالی است كه هنوز مشكل كسری بودجه بالای آموزش و پرورش حل نشده است و معوقات بسیاری بر دوش ساختار اداری و مالی آن سنگینی می كند.

پورسلیمان ادامه داد: اجرای نظام رتبه بندی معلمان اگر مطابق اصول و قواعد علمی و نیز آماده سازی زیرساخت های مربوطه صورت نپذیرد و در اجرای آن شتاب زدگی صورت گرفته و بدون كارشناسی و بازخورد اجرا شود به سرنوشت طرح های قبلی دچار خواهد شد.

وی با اشاره به اینكه میراث این شتاب زدگی برای جامعه آموزش و پرورش جز سرخوردگی و بی اعتمادی بیشتر نخواهد بود، اظهار كرد: پیشنهاد می شود قبل از تصویب و اجرای نظام رتبه بندی، مشكلات بودجه ای آموزش و پرورش به صورت ریشه ای و در یك فرآیند كارشناسی حل شود.

مدیر سایت سخن معلم اضافه كرد: اگر قرار است در مورد معیشت و اقتصاد معلمان كاری صورت گیرد بهتر است به همان قانون مدیریت خدمات كشوری و قوانین مصوب قبلی مراجعه شود.

پورسلیمان ادامه داد: می توان موارد و فصولی كه برای كارمندان دولت اجرا می شود از جمله بندهای 5 و 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات كشوری، تفاوت تطبیق، فوق العاده كلان شهرها، كمك های رفاهی كارمندان شامل كمك هزینه روزانه مستقیم یا غیرمستقیم غذا، مهد كودك، ایاب و ذهاب و بسیاری موارد دیگر را كه اكنون برای معلمان اجرا نمی شود، مدنظر قرار داد.

وی با اشاره به اینكه طرح مسیر ارتقای شغلی معلمان به منظور طبقه بندی معلمان در سه رتبه ارشد، خبره و عالی در 26 فروردین 1383، به تصویب هیات وزیران رسید، افزود: در این طرح بر حفظ و ارتقای توانمندسازی فردی، توانایی های عملكردی و بهره وری تاكید شده بود.

این كارشناس مسایل آموزش و پرورش یادآورشد: تاكنون میزان موفقیت این طرح در مورد پارامترهای ذكر شده مورد ارزیابی و قضاوت قرار نگرفته است اما با مشاهده وضعیت فعلی نظام آموزشی و نیز میزان رضایت مندی كاركنان می توان ادعا كرد كه طرح مسیر ارتقای شغلی معلمان به اهداف مورد نظر نرسیده است.

پورسلیمان اظهار كرد: آموزش و پرورش در اردیبهشت سال 92 درباره جزییات نظام رتبه‌بندی معلمان اعلام كرد كه برای رتبه‌بندی آنها به چهار مرتبه مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم به شورای عالی انقلاب فرهنگی پیشنهاداتی ارایه كرده كه این امر در دست بررسی است.

وی توضیح داد: برای نظام رتبه بندی معلمان اهدافی چون افزایش انگیزه و كارایی معلمان در انجام وظایف و اثربخشی فعالیت‌های آنها برای شكوفا سازی شایستگی‌های دانش‌آموزان، ارتقای منزلت اجتماعی و صلاحیت علمی و مهارت‌های حرفه‌ای معلمان و بالا بردن سطح معیشت‌ آنها، توسعه مشاركت معلمان در فرآیند بهسازی برنامه‌های آموزشی، پژوهشی، تربیتی و فرهنگی و سنجش مستمر صلاحیت‌های تخصصی و حرفه‌ای معلمان در نظر گرفته شده است.

این كارشناس حوزه آموزش و پرورش ایجاد انگیزه در زمینه‌سازی برای مشاركت و دخالت دانش‌آموز در امر تعلیم و تربیت ، بهبود و ارتقای كیفیت تعلیم و تربیت و ایجاد رابطه بین درجه كارایی و میزان پرداخت را از دیگر اهداف طرح رتبه بندی معلمان ذكر كرد.

پورسلیمان با بیان اینكه نظام جذب نیروی انسانی در آموزش و پرورش تابع قاعده و یا نظم تعریف شده ای نیست، افزود: ورود نیرو و یا فرآیند استخدام در آموزش و پرورش بر اساس اراده های شخصی و یا فشارهای سیاسی صورت می گیرد.

وی یادآورشد: برای رسیدن به یك نظام آموزشی حرفه ای باید معلم حرفه ای تربیت كرد زیرا معلم حرفه ای بر اساس دانش، تخصص و تجربیات مربوط و در یك فرآیند رقابتی وارد چرخه آموزش می شود.

این كارشناس آموزشی اضافه كرد: درست است كه طراحی و اجرای نظام رتبه بندی معلمان بر اساس سند تحول بنیادین صورت می گیرد اما ساز و كار اجرای این نظام قبلا از سند مذكور حذف شده است.

پورسلیمان توضیح داد: سازمان نظام معلمی باید عهده دار اجرای نظام رتبه بندی معلمان و تنها مرجع صدور صلاحیت های حرفه ای و تخصصی برای تدریس و حرفه معلمی باشد.

وی اظهار كرد: سازمان نظام معلمی لازم است ساختاری مستقل و حتی غیردولتی داشته باشد تا بتواند به وظایف حرفه ای و ذاتی خود عمل كند و سپردن اجرای نظام رتبه بندی معلمان به گروه های آموزشی و حتی گروه های مشابه، فلسفه اجرای نظام رتبه بندی معلمان را با چالش های اساسی روبه رو كرده و در بهترین حالت سرنوشتی بهتر از طرح مسیر ارتقای شغلی معلمان نخواهد داشت.

كارشناس مسایل آموزش و پرورش خاطرنشان كرد: برخی مسوولان وزارت آموزش و پرورش از سر ناچاری و حتی در برابر فشار افكار عمومی معلمان برای پرداخت مطالبات آنان نشانی رتبه بندی معلمان را می دهند و این بزرگ ترین اشتباه در مورد طرحی است كه قرار است روی معیارهای كیفی و درونی آموزش و پرورش متمركز شود.

فراهنگ **‌ 1883**1601**