تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۹:۱۷

تهران - ایرنا - علی اكبر خان شهنازی استاد نامی تار را می توان پایه گذار تارنوازی مدرن در موسیقی برشمرد كه نقش بسیاری در انتقال مفاهیم موسیقایی گذشتگان به نسل بعد خود داشت.

به گزارش روز سه شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا ، علی اكبر شهنازی 23 اردیبهشت سال 1276 شمسی مصادف با عید قربان 1314 قمری در تهران متولد شد.

وی در خانواده ای منحصر به فرد كه موسیقی ردیف دستگاهی امروز دسترنج آن ها است متولد شد. آقا علی اكبر خان فراهانی پدربزرگش، آقا حسینقلی پدرش و میرزا عبدالله فراهانی عمویش بود كه همگی از بزرگان موسیقای زمانه خود بودند .

علی اكبر شهنازی از سن 8 سالگی نزد پدرش آموزش تار را فرا گرفت و درمدت 6 سال ردیف موسیقی ایرانی را از پدرش آموخت در این راستا از شیوه نوازندگی درویش خان یكی دیگر از بزرگان موسیقی آن زمان نیز بهره برد .

استعداد نوازندگی این هنرمند به اندازه ای بود كه در سن 14 سالگی نخستین صفحه خود را با اجرای قطعاتی در آواز بیات ترك و افشاری منتشر كرد .

با مرگ بزرگان خانواده كه همگی از اساتید موسیقی زمان خود بودند علی اكبر خان درسال 1300 به عنوان توانا ترین نوازنده ساز تار در مجامع هنری شناخته شد. وی تمامی ردیف های موسیقی ایرانی كه به صورت سینه به سینه از خانواده خود به ارث برده بود را خوب می دانست .

در اواسط سال 1305 به دعوت كمپانی هیز ماسترز ویس صفحاتی از وی با آواز اقبال آذر خواننده نامی دوران قاجار ضبط شد.

با تاسیس رادیو در برنامه های هفتگی موسیقی رادیو به همراه ادیب خوانساری، روح بخش و... آثار ارزشمندی را در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی اجرا می كرد .

در اواسط دهه 1330 فعالیت در هنرستان موسیقی را آغاز كرد و در ادامه همین فعالیت ها ردیف موسیقی دستگاهی به روایت پدربزرگش آقا حسینقلی را ضبط كرد .

از وی‍‍‍ژگی های این نوازنده توانا می توان به تكنیك بالای اجرای وی اشاره كرد كه تمبر صوتی مختص به خود را برایش به ارمغان آورده بود .

ارتباط نزدیك این نوازنده از دوران كودكی با نسل بزرگ موسیقی دستگاهی ایران در كنار تكنیك بالای نوازندگی از وی استادی منحصر به فرد ساخته بود كه نوازندگی تار آن نسل موسیقی ایران به وی مدیون است .

قدرت نوازندگی این استاد نامی تا امروز نیز همچنان بر جای خود باقی است ، توجه ویژه به بافت موسیقی ردیف دستگاهی و اجرای آن به لحن شخصی خودش از دیگر ویژگی های ساز این استاد بود .

از دیگر نكات ویژه این موسیقی دان تدوین و تالیف متدهای آموزشی برای ساز تار بود كه تا آن زمان در نوع خود بی نظیر به شمار می رفت .

این تلاش علی اكبرخان در امر آموزش توانست راه را برای شاگردانی كه نسل امروز موسیقی را رقم زدند هموار كند .

وی شاگردان بنامی را تربیت كرد كه از این میان می توان به نصرالله زرین پنجه، هوشنگ ظریف ، فرهنگ شریف ، مجمدرضا لطفی ،حسین علیزاده ،عطاءالله جنگوك و محسن نفر اشاره كرد .

وی در سن 87 سالگی در26 اسفند سال 1363 درگذشت و پیكرش در محل امامزاده عبدالله ری دفن شد .

علی اكبرخان شهنازی را می توان یكی از عالم ترین اساتید موسیقی ردیف دستگاهی برشمرد كه در نوع خود همچنان تكرار نشدنی باقی مانده است.

فراهنگ**9252 ** 1569