شيراز - ايرنا - اول ارديبهشت ماه كه بر اساس اسناد معتبر برگرفته از آثار شيخ اجل سعدي شيرازي زاد روز شاعر شيرين سخن شيراز است ، فرصتي است تا با ياد آوري گوهر هاي وجودي انساني كه روايت آن در بسياري از آثار استاد سخن موج مي زند ، دريچه اي تازه به زندگي انساني بگشاييم.

به گزارش خبرنگار ايرنا ، از سال 1376 روز اول ارديبهشت ماه به عنوان ياد روز سعدي نامگذاري شده ، اين روز فرصتي است تا فرهنگوران و صاحبان انديشه به تبيين افكار و انديشه هاي شاعر گرانمايه ايران زمين بپردازند و ارزشهاي وجودي انساني كه ذكر آن در آثار سعدي به بالندگي رسيده را به خودش گوشزد كنند.

هر سال در آيين هاي ويژه كه از سوي مجامع فرهنگي برگزار مي شود ياد و نام اين شاعر بلند آوازه ايران زمين گرامي داشته مي شود. نكته اي كه در آغاز ممكن است در اذهان بنشيند اين است كه چه ضرورتي دارد كه هر سال نام سعدي را در اول ارديبهشت ماه زنده كنيم و شهروندان مانوس با زندگي ماشيني امروز چه نيازي به ياد آوري نام و ياد سعدي دارند؟

چرا ما سعدي را دوست مي داريم و نصايحش را به گوش جان مي شنويم ؟ واقعيت اين است كه ذكر كلام و طراوت اشعار سعدي و همچنين دورانديشي و حكمت حكايتهاي اين شاعر بلند آوازه ايران زمين آنقدر متعالي است كه هر كسي بدون هيچ چون و چرايي مسحور كلام موزون و متعادل سعدي مي شود.

روح متعادل و مروج اعتدال در سعدي شيرازي موجب گرديده كه به شيريني سخن اين شاعر شهير افزوده شود و هر كس در همان ابتدا كه نيم نگاهي به گلستان و بوستان سعدي مي اندازد خود را فريفته شعر سعدي مي بيند و شيريني كلام استاد سخن بر دلش مي نشيند.

از اين رو برگزاري ياد روز سعدي صرفا همايش و آييني تجملاتي و از روي فراغت بال نيست بلكه ضرورتي اجتناب ناپذير است كه بر ذهن خسته شهروند امروزي تلنگر مي زند و او را به خويشتن دعوت مي نمايد. اگر چه خواندن شعر و كلام سعدي ممكن است موجب فرح روحيه و انبساط خاطر نيز گردد. اما هيچگاه نبايد به برگزاري آيين ياد روز سعدي به عنوان ابزاري براي فرح خاطر نگاه كرد بلكه دست اندركاران اين همايش بزرگ بايد تدابيري بيانديشند كه هرسال شگون و شكوه اين آيين ادبي و فرهنگي بيش از پيش باشد.

بدون شك برگزاري آيين هاي فرهنگي و همچنين آيين ياد روز سعدي ضرورتي فرهنگي است كه فرهنگدوستان در همه نقاط كشور و فارس بايد براي آن برنامه ريزي اصولي كنند. نخستين دستاورد برگزاري آيين ياد روز سعدي آن است كه نسل جوان و معاصر را با گفتار پند آموز و ناصحانه سعدي آشنا مي كند و موجب مي شود كه هر شهروندي در منش و روش زندگي خود روش مسالمت آميز گفتار و كردار سعدي را در پيش گيرد.

كمترين موهبت اين موضوع آن است كه مي توان با بهره گيري از تسامح در گفتار و رفتار سعدي، و ياد آوري همدلي به عنوان گوهر وجودي بشريت ، رويكردي متعادل به زندگي روزمره داد و ريشه بسياري از منازعات و كشمكش ها را در جامعه خشكاند.

پرهيز از ستيزه جويي و جدل در گفتار و كردار و روي آوردن به ملاطفت و مشي آرام در رفتار چيزي است كه جامعه امروزي بشر بيش از پيش به آن نياز دارد و يك بيت از شعر سعدي كافيست تا انسان را به دنيايي رهنمون شود كه ثمره آن همزيستي با هم نوعان و مدارا با ديگران است.

همايش سعدي شناسي و بزرگداشت نام اين شاعربلند آوازه همچنين موجب تكريم فارس و ايران زمين در همه نقاط جهان مي شود و ياد آور غرور و عظمت تاريخي ملت بزرگ ايران در عرصه فرهنگ و تمدن است.

شكي نيست كه بسياري از شاعران و فرهيختگان فرهنگي در همه جهان از سعدي و شعر او الهام گرفته اند و گرمي كلام سعدي ره توشه آنان براي فتح قله هاي ادب وفرهنگ بوده است از اين رو زنده نگهداشتن نام سعدي مترادف با اهتزاز پرچم پرشكوه ايران زمين در قله هاي ادب و فرهنگ است كه نام كهن فارس را براي همه دوستداران فرهنگ و ادب تداعي مي كند.

بدون شك تعظيم و تكريم فارس ،تكريم همه ايران زمين و ايرانيان است كه با نام سعدي نام شيراز ، فارس ، ايران و همه مجموعه فرهنگ و تمدن شناخته مي شود.

احترام به سعدي احترام به فضيلت، انسانيت و آزادگي در جهان است، اين ها مولفه هايي است كه بشر امروزي بيش از هر زمان ديگر به آن نياز دارد و براي دستيابي به آن گاه از جان خويش نيز مايه گذاشته است.

بنابر اين توجه به آثار واخلاق سعدي و الهام گرفتن از شخصيت برجسته استاد سخن، لازمه و ضرورت زندگي امروزي است. از سويي توجه به آثار و انديشه هاي شيخ اجل موجب بازشناسي فرهنگ غني ايراني مي شود ، جامعه ايراني بايد به اين موضوع بيانديشد كه چگونه گذشته افتخارآميز هنر، فرهنگ و ادبيات ايراني را پاس دارد و محفوظ نگاه دارد.

از سوي ديگر تاثير فرهنگي وادبي سعدي تاثيري جهاني است و اين گستره حتي سياستمداران جهان را نيز در بر مي گيرد و موجب مي گردد كه هر كس با هر سليقه بتواند از درياي كلام سعدي بهره كافي گيرد. در عين حال سخن مشترك و پيام ارزشمند همه شاعران پارسي گو و ايراني، از جمله سعدي رسيدن به يگانگي و وحدت ملي است.

از اين رو وحدت ملي و رسيدن به هويت يگانه بيش از هر گاه بايد مورد توجه قرار گيرد و بيش از هر چيز بايد ايران شناسي را تقويت كرد تا به وحدت ملي رسيد. توجه به سعدي و شعر موزون او پا را از اين نيز فراتر مي گذارد و جهان رابراي رسيدن به يگانگي و وحدت آماده مي كند ، فضايلي چون آزادگي، عدالت، مهرورزي و احترام متقابل به انديشه هاي گوناگون و از همه مهمتر توجه به حقوق بشر مقوله هايي نيست كه خاص يك ملت باشد اين مولفه ها جهاني است و مورد احترام همه جهانيان بنابر اين پرداختن به آن مي تواند جهانيان را به سمت يگانگي و وحدت سوق دهد.

يكي از ابعاد شخصيت سعدي توجه به درون و توجه به دل است كه اين بعد در روحيه ايراني نيز نهفته است و مورد توجه قرارداد بنا بر اين پرداختن به شعر و ياد سعدي موجب تقويت بعد معنوي زندگي انسان و استفاده از مواهب آن مي شود.

همچنين توجه به اخلاق و فرزانگي نيز مورد تاكيد سعدي بوده است كه اين بعد نيز در بين ايرانيان جايگاه متعالي دارد از اين رو اصحاب فرهنگ ايرانيان را به بعد اخلاق شهره مي دانند.

امسال هم برنامه هاي جامعي از سوي ستاد برگزاري ياد روز سعدي براي بزرگداشت اين شاعر گرانمايه ايران زمين تدارك ديده شده است .

سيد محمد احمدي استاندار فارس امسال در آيين بزرگداشت سعدي درجوار آرامگاه اين شاعر پرآوازه در شيراز بيان كرد: قرن هاست كلام و سخن سعدي در سراسر جهان رمزگشايي مي شود و دوستداران انسانيت، حقيقت كلام را از آثار سعدي از جمله بوستان، گلستان و كليات سعدي بهره مي برند.

استاندار فارس افزود: سعدي شاعري فراتر از زمان و مكان است وهمه افراد جهان به اندازه خود از آثار وي توشه مي گيرند و با انديشه ها و پندهاي سعدي آشنا مي شوند.

احمدي اظهارداشت: نياز امروز بشريت تاسي به انديشه ها و آموزه هاي بزرگاني چون سعدي است كه جامعه امروز بايد از درس ها و پندهاي سعدي درس بگيرد.

ابومحمد مُصلِح الدين بن عَبدُالله نامور به سعدي شيرازي و مشرف الدين (585 يا 606 – 691 هجري قمري، برابر با: 568 يا 588 - 671 هجري شمسي) شاعر و نويسندهٔ پارسي گوي ايراني است. آوازهٔ او بيشتر به خاطر نظم و نثر آهنگين، گيرا و قوي اوست. جايگاهش نزد اهل ادب تا بدان جاست كه به وي لقب استاد سخن و شيخ اجل داده اند. آثار معروفش كتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نيز غزليات و ديوان اشعار اوست كه به اين سه اثر كليات سعدي مي گويند. ك/4

گزارش از: نيكنام خشنودي

6113/ 5054