دكتر سيد احسان محمدياني نژاد يكشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار كرد: هرچند بيماري ميگرن، معمولا بيماري خطرناكي نيست ولي به دليل شيوع بالا و شدت حملات سردرد، يك بيماري ناتوان كننده محسوب مي شود.
وي با اشاره به اينكه ميگرن شايع ترين دليل مراجعه بيماران با سردرد مزمن به مراكز پزشكي است افزود: اين بيماري بيشتر زنان جوان را مبتلا مي سازد ،و در مردان نيز شيوع قابل ملاحظه اي دارد و شايع ترين دليل سردرد مزمن در كودكان نيز هست.
وي گفت: دليل اين بيماري هنوز به درستي شناخته نشده ولي تركيبي از زمينه ژنتيكي و عوامل محيطي برانگيزاننده در بروز اين بيماري مطرح است.
عضو هيات علمي گروه مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز ادامه داد: اين بيماري معمولا خود را به صورت حملات سردرد متوسط تا شديد در هر مكاني از سر نشان مي دهد.
وي اظهار كرد: حملات سردرد از چهار تا 72 ساعت به طول مي انجامد و معمولا ضربان دار، همراه با تهوع يا بدون تهوع، حساسيت به نور، صدا و بو مي باشد و بيمار به منظور تسكين حملات سردرد ناچار است محل كار يا زندگي خود را ترك و در محل ساكت و تاريك استراحت كند.
محمدياني نژاد اضافه كرد: ميگرن در زنان معمولا با شروع دوران عادت ماهيانه شروع شده و با افزايش سن افزايش مي يابد، و پس از شروع دوران يائسگي از تعداد و شدت حملات كم مي شود.
دبير انجمن سردرد كشور گفت: عوامل محيطي مانند استرس، كم خوابي و يا بي نظمي در خواب، استفاده زياد از تلفن همراه، گرما، آلودگي هوا، بعضي از انواع غذاها مانند غذاهاي محرك،چرب و سرخ كردني از جمله پنير مانده، نوشابه گازدار، و مصرف زياد شيريني جات و سيكل ماهيانه در زنان به طور مشخص منجر به ايجاد يا تشديد حملات سردرد مي شود.
وي ادامه داد: همچنين استفاده از قرص هاي جلوگيري از بارداري به ويژه در زنان مبتلا به ميگرن در رده سني بيش از 35 سال، علاوه بر اينكه منجر به تشديد حملات سردرد و مقاومت بيماري به درمان مي شود مي تواند در مواردي خطر ايجاد سكته مغزي را به همراه داشته باشد.
محمدياني نژاد اظهار كرد:به طور اكيد توصيه مي شود در زنان مبتلا به ميگرن به خصوص در زنان با بيش از 35 سال سن و يا همزمان مبتلا به ديابت و فشار خون بالا، از مصرف قرص جلوگيري از بارداري پرهيز كنند.
اين پزشك متخصص مغز و اعصاب (نورولوژيست) افزود: توجه به اين مساله در مورد زنان مبتلا به ميگرن كه قصد روزه داري در ماه مبارك رمضان را داشته و تمايل به مصرف قرص جلوگيري در اين دوره را دارند به شدت توصيه مي شود.
وي در خصوص عوارض اين بيماري گفت: خستگي، كم حوصلگي، تغيير در رفتار و اشتها مي تواند تا چند روز پس از حملات ميگرني و يا پيش از آن نيز بروز كند.
وي با اشاره به اينكه ميگرن يك بيماري قابل درمان است ادامه داد: به كليه بيماراني كه بيش از يك بار در هفته دچار حملات ميگرن مي شوند و يا اينكه حملات ميگرن، عملكرد اجتماعي و شغلي آنها را دچار اختلال قابل ملاحظه كرده توصيه مي شود كه براي درمان به پزشك مراجعه كنند.
رييس انجمن سردرد كشور افزود: در صورتي كه درمان دارويي مناسب به مدت شش ماه تا يك سال انجام شود و بويژه درمان غير دارويي شامل پرهيز از عوامل برانگيزاننده با ورزش منظم و روزانه همراه شود، بيشتر بيماران درمان،و يا اينكه از شدت و تعداد حملات آنها كاسته مي شود.
وي به راه هاي پيشگيري از اين بيماري اشاره كرد و گفت: نظم در خوردن از جمله راه هاي پيشگيري است چون گرسنگي و پرخوري ميگرن را تشديد مي كند بنابراين غذا خوردن در حجم كم و در دفعات زياد توصيه مي شود.
محمدياني نژاد اظهار كرد: از جمله ديگر راه هاي پيشگيري از اين بيماري نظم در خواب است چون كم خوابي و زياد خوابيدن هر دو مي تواند تشديد كننده ميگرن باشد.
عضو هيات علمي دانشگاه علمي گروه مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز به بيماران مبتلا به ميگرن توصيه كرد: از تلفن همراه فقط براي كارهاي ضروري استفاده كنند؛ ورزش روزانه و منظم هوازي حداقل 30 دقيقه را انجام دهند؛ و استرس زندگي خود را مديريت كنند.
وي اضافه كرد: زنان در صورت ابتلا به ميگرن و نياز مبرم به مصرف قرص جلوگيري از بارداري با پزشك خود مشورت كنند.
وي گفت:بيماران در صورتي كه بيش از يك بار در هفته دچار حمله مي شوند براي درمان دارويي بايد به پزشك مراجعه كنند.
رييس انجمن سردرد كشور افزود:در صورتي كه بيمار بيش از دو بار در هفته براي كنترل سردرد از مسكن استفاده مي كند اشتباه بزرگي را مرتكب شده است.
وي گفت: بيماران بايد توجه داشته باشند مصرف زياد مسكن منجر به تشديد و مزمن شدن ميگرن شده و درمان آن را بسيار دشوار مي كند كه در اين موارد لازم است به جاي استفاده زياد از اين داروها به پزشك براي تجويز يك درمان دارويي پيشگيرانه اختصاصي ميگرن مراجعه كنند.
3004/6037
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۶:۰۳
اهواز - ايرنا - دبير انجمن سردرد كشور گفت: ميگرن به عنوان هفتمين بيماري ناتوان كننده در ميان همه بيماري هاي گرفتاركننده انسان تلقي مي شود.