تهران - ايرنا - رييس منطقه حفاظت شده كوير در استان تهران از رهاسازي يك گونه كمياب زيستي زرده بر توسط محيط بانان يگان حفاظت محيط زيست در اين منطقه خبر داد.

محمودرضا خسروي روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا گفت: يك عدد زرده بر كمياب كه توسط يكي از شهروندان دوستدار محيط زيست به اداره حفاظت و محيط زيست شهرستان ورامين تحويل داده شده بود، پس از انجام معاينات پزشكي و اطمينان از سلامت جسماني آن، صبح امروز چهارشنبه در محدوده پاسگاه محيط باني مباركيه در منطقه حفاظت شده كوير در محل زيستگاه اصلي خود رهاسازي شد.

وي افزود: زرده بر يا عروس موش از گونه هاي با اهميت پستانداران كوچك در استان مركزي است كه در فهرست سرخ سازمان جهاني حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي (IUCN) در طبقه آسيب پذير ثبت شده است.

خسروي با اشاره به اينكه اين گونه جانوري پستاندار گوشتخوار است، گفت: خاستگاه اصلي اين حيوان از سيستان تا شمال خراسان، گرگان، سمنان، ورامين، چهارمحال بختياري، آذربايجان، كردستان و در استان مركزي در دشت هاي فراهان و اطراف تالاب ميقان اراك كشيده شده است.

به گفته وي كاهش تعداد اين جانور كه در كنترل جمعيت جوندگان نقش مهمي در چرخه زيست محيطي ايفا مي كند، منجر به افزايش تعداد گونه هاي جوندگان مزاحم مي شود.

رييس منطقه حفاظت شده كوير در مورد علت كاهش زرده بر گفت: تخريب زيستگاه طبيعي اين جانور و تبديل آن به مزارع كشاورزي و همچنين وجود كك و شپش و عفونت درقسمت فوقاني اندام اين حيوان از عوامل كاهش جمعيت آن در محيط زيست محسوب مي شود.

زرده بر از گونه راسو ها است كه به عناويني نظير پلنگ موش، عروس موش، موش هفت رنگ و، بوگندو و به زبان هاي تركي ساري سوسار و كردي فَسوس نيز ناميده مي شود و از جوندگان، خرگوش، پرندگان و خزندگان تغذيه مي كند.

اين جانور شبگرد كه به صورت انفرادي در لانه متروك ساير جانوران ساكن مي شود و يا به كمك پنجه هاي قوي و بلندش لانه زيرزميني حفر و در آن زندگي مي كند، در هنگام احساس خطر نيز در حالي كه دندان هايش را نشان مي دهد، خرناس كشيده و دمش را حلقه مي كند و بوي نامطبوعي را از خود منتشر مي كند.

زرده برپس از يك سالگي قادر به جفتگيري است و به هنگام زاد ولد از يك تا هشت بچه مي زايد و طول عمر اين حيوان در اسارت حدود نه سال است.

منطقه حفاظت شده كوير با مساحت 250 هزار هكتار در بين استان هاي تهران، قم و اصفهان واقع شده است.

تهرام/1699//1871