موسویان:پروتكل الحاقی كشورها را ملزم به اجازه بازرسی از تاسیسات نظامی نمی كند

به گزارش ایرنا،موسویان در مقاله ای در پایگاه اینترنتی 'المانیتور' نوشت: پس از آنكه رهبر معظم ایران مخالفت خود را با بازرسی از تاسیسات نظامی و بازجویی از دانشمندان هسته ای كشور به عنوان هرگونه توافق هسته ای احتمالی، اعلام كرد، این موضوع به سرعت به بحث برانگیزترین مساله در مذاكرات هسته ای ایران تبدیل شده است.

این عضو پیشین تیم مذاكره كننده هسته ای ایران،افزود:این طبیعی است كه دادن اجازه به بازرسان خارجی برای دسترسی به تاسیسات نظامی ایران و آسیب پذیر كردن دانشمندان ایرانی در برابر این بازجویی ها، به غرور ملی ایران آسیب خواهد رساند و این مساله برای هر كشوری نیز صادق است.

موسویان اظهار داشت در حقیقت این مساله ای است كه كل روند مذاكرات را تهدید می كند و می تواند به شكست كشیده شود.

وی خاطرنشان كرد:این نوع بازرسی های غیرمنتظره مربوط به موضوع ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ای ایران (PMD)است. نگرانی های غرب در مورد ابعاد احتمالی نظامی به حتی قبل از سال 2003 میلادی بازمی گردد؛ زمانی كه برنامه هسته ای ایران برای اولین بار در كانون توجهات قرار گرفت.

عضو پیشین تیم مذاكره كننده هسته ای ایران در ادامه مقاله خود نوشت: 'جیمز رسین' خبرنگار روزنامه نیویورك تایمز در كتاب خود در سال 2006 با عنوان ' شرایط جنگ: سابقه مخفی سازمان سیا و دولت بوش' فاش كرد كه سازمان سیا تلاش كرده تا علائم و نشانه هایی در ایران كار بگذارند تا این گونه به نظر بیاید كه ایران به دنبال تسلیحات هسته ای در اواخر دهه 90 و اوایل سال 2000 است. این گونه شواهد و علائم می توانست به طور محتملی به عنوان بهانه ای برای مداخله نظامی علیه ایران مورد استفاده قرار بگیرد.

به گفته موسویان،در این كتاب عنوان شد كه در سال 2011 آمریكا و هم پیمانانش در ناتو هزاران صفحه اسناد و تصاویر در اختیار آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دادند كه به ادعای آنها ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران را فاش می كرده است.

وی اضافه كرد: انتشار این اسناد به این هدف انجام شد كه ابتدا نشان داده شود ایران به دنبال تسلیحات هسته ای بوده است و با حمایت و مشروعیت دادن به پرونده مدیر كل آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران برای تحریم های بیشتر علیه ایران پرونده سازی شود.

موسویان در ادامه با استناد به اظهارات یك دیپلمات ایرانی كه با المانیتور درمورد توافقنامه لوزان در ماه آوریل گفت و گو كرده بود،گفت:گروه 1+5 از ایران برای بازرسی از چند سایت به ویژه دو تاسیسات نظامی و همچنین مصاحبه با شماری از مقامات نظامی و دانشمندان هسته ای كه اسامی آنها یا به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم در گزارش های مختلف آژانس آورده شده است، درخواست هایی را به ایران داد اما ایران قاطعانه با این درخواست ها مخالفت كرد و آن را توهین آمیز خواند و رد كرد.

عضو پیشین تیم مذاكره كننده هسته ای ایران تصریح كرد: در عین حال مشكل اصلی این بحث ها در ایران در مورد این موضوع، آن است كه هیچ اقدامی برای متمایز كردن مساله پروتكل الحاقی معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و مسایل پیرامون ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران (PMD)انجام نشده است. این موضوع تاثیر گیج كننده ای بر افكار عمومی در ایران داشته است.

موسویان گفت: یكی از اولین نكات توافق میان ایران و گروه 1+5 این بوده كه به عنوان بخشی از هرگونه توافق نهایی، ایران داوطلبانه و به طور موقت پروتكل الحاقی را امضا می كند. سپس مجلس شورای اسلامی پس از اینكه بررسی كرد آیا طرف مقابل به تعهداتش پایبند بوده یا نه، درمورد تایید رسمی پروتكل الحاقی تصمیم گیری خواهد كرد.

وی افزود: اهمیت موافقت ایران با پروتكل الحاقی به عنوان بخشی از هرگونه توافق،این است كه بدون آن آژانس بین المللی انرژی اتمی نمی تواند تایید كند كه هیچ بعد نظامی در برنامه هسته ای ایران وجود ندارد.

عضو پیشین تیم مذاكره كننده هسته ای ایران اظهار داشت: 'امضا نشدن پروتكل الحاقی توسط ایران در عمل بدان معناست كه مذاكرات شكست خورده است. پروتكل الحاقی لزوما كشورها را ملزم نمی كند تا اجازه بازرسی از تاسیسات نظامی و یا اجازه بازجویی از دانشمندان هسته ای خود را بدهند. آنچه پروتكل الحاقی ملزم می كند دسترسی به سایتهای غیرهسته ای برای جمع آوری نمونه هایی از محیط برای مشاهده این است كه آیا فعالیت هسته ای اعلام نشده ای انجام شده یا خیر؟'

موسویان اضافه كرد: به علاوه اینكه، پروتكل الحاقی یك معاهده خاص اختصاصی برای ایران نیست بلكه یك توافق بین المللی است كه بیش از 120 كشور آن را تایید كرده اند و عضو آن هستند.

وی تصریح كرد: آژانس بین المللی انرژی اتمی نگرانی ها و شك و تردیدهایی در مورد مساله ابعاد احتمالی نظامی دارد كه بدون حل و فصل این مساله، توافق هسته ای حاصل نخواهد شد. توصیه من این است كه برای حل و فصل این موضوع، طرف های مذاكره كننده باید مساله ابعاد نظامی احتمالی را به گونه ای مورد بررسی قرار دهند كه پنج اصل ذیل را تضمین كند.

موسویان این پنج اصل را در مقاله خود در روزنامه المانیتور چنین برشمرد:

1. 'ماهیت موقتی بودن چنین دسترسی هایی'. ایران نمی تواند اجازه دهد این درخواست به درخواست های همیشگی كه منحصرا برای ایران اعمال شود، تبدیل شود.

2. 'چارچوب تعریف شده هرگونه بازرسی'. هیچ كشوری اجازه بازرسی در هر زمان و هر مكانی را نمی دهد و ایران نیز اجازه چنین دسترسی هایی را نخواهد داد.

3. چنین دسترسی هایی نباید اسرار نظامی ایران را مورد مخاطره قرار دهد و همچنین نباید جان دانشمندان هسته ای ایران را به خطر بیندازد. این نگرانی ها مشروع هستند و با توجه به اینكه شماری از دانشمندان هسته ای ایران در حملات تروریستی ترور شده اند و انفجارهای مشكوكی در چندین تاسیسات نظامی ایران رخ داده، این نگرانی ها برای ایرانی ها حتی آشكارتر است.

اقدام ایران در مشكوك بودن تلاش ها برای انتقال هرگونه اطلاعات مربوط به تاسیسات نظامی و دانشمندان هسته ای قابل توجیه است چون ایران خود قربانی این گونه اقدامات تروریستی بوده است.

4. پس از آنكه ایران در مسیر این درخواست ها عمل كرد، پرونده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی باید برای همیشه بسته شود.

5. گروه 1+5 باید در مواجهه با هرگونه حسن نیتی كه ایران در این زمینه نشان می دهد، در اقدامی متقابل، حسن نیت خود را با برداشته شدن تحریم ها نشان دهد.

موسویان در پایان این مقاله نوشت: ''در زبان فارسی جمله ای وجود دارد كه می گوید:' دیوانه ای سنگی را داخل چاهی می اندازد كه 100 آدم عاقل نمی توانند آن را بیرون بیاورند'. با رعایت این پنج اصل، امید است ایران و 1+5 بتوانند 'این سنگ' را از داخل چاه بیرون بیاورند و به این بحران غیرضروری برای همیشه پایان دهند.''

اروپام**9234**1572** 1701