به گزارش گروه اخبار علمي ايرنا از ساينس، زماني كه غذا مي خوريم، هورمون هاي مختلفي در بدن آزاد مي شوند. يكي از اين هورمون ها GLP-1 نام دارد كه اطلاعات غذا را براي سيستم عصبي مركزي ارسال مي كند تا اشتها تنظيم شود.
گيرنده هاي GLP-1، گروه جديدي از داروهاي ديابت هستند. اين دارو با تقليد از هورمون سوخت و ساز اينكرتين، قند خون را كاهش داده و سبب مي شود هورمون انسولين از لوزالمعده ترشح شود.
اين دارو ها با تحريك ناحيه پاداش در مغز، پيام سيري را سريعتر صادر مي كنند و از پرخوري جلوگيري مي كنند. چاقي به عنوان مهمترين عامل خطر ابتلا به ديابت نوع 2 شناخته شده است.
در افراد مبتلا به ديابت نوع 2، بدن از انسولين ترشح شده به شيوه صحيح استفاده نمي كند. انسولين در تبديل قند به انرژي نقش دارد و زماني كه بدن نسبت به آن مقاومت نشان دهد، پانكراس مجبور به توليد بيش از اندازه انسولين مي شود. عدم تعادل قند خون، سبب آسيب به اعصاب، كليه و قلب مي شود.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهاني، 347 ميليون نفر در سراسر جهان مبتلا به ديابت هستند و پيش بيني مي شود كه ديابت هفتمين عامل مرگ و مير در سال 2030 خواهد بود.
علمي (6) **9259**1440
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۷:۵۵
تهران-ايرنا-مطالعات محققان دانشگاه VU آمستردام نشان مي دهد كه برخي از درمان هاي رايج ديابت نوع 2، سبب تغيير پاسخ مغز به انواع غذاها مي شود.