صحن و سرای حرم مطهر رضوی در نخستین شب قدر مملو از زائران و مجاورانی بود كه چون پناهندگانی دل شكسته در حریم امن امام رئوف (ع) كنج عزلت گزیدند و دلشان از انوار قدسی مضجع شریف هشتمین نور روشن گشت.
شب قدر است و درهای مغفرت پروردگار به روی خلایق گشوده شده است؛ ملائك به خدمت مومنین رسیده اند و آنان مبهوت از شگفتی های این شب بزرگ و معنویتی كه بر فضای بارگاه امام رئوف حاكم شده است، در تلاشند تا از درخشش نور خورشید هشتم در دل سیاه شب قدری برگیرند و دل خویش را صیقل داده و روشن سازند.
احیاگزاران پس از نماز و دعا، در محفل انتظار با قرآن هایی كه بر سر نهادند، العفو العفو كنان از پیله تنهایی تن بیرون می آیند و با گفتن الحجه الحجه ، گویی جانشان به پرواز درآمده و اوج می گیرد، به گرد گنبد طلایی بارگاه امام رئوف پر می كشد و همراه با ملائكه مقیم خانه اش می شود.
فریادهای العفو مومنین با اتمام هر بخش از دعای جوشن كبیر كه در این شب قدر توسط ذاكران اهل بیت (ع) قرائت می شود به اوج می رسد و آنان با گفتن سبحانك یا لا اله الا انت الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب، رسم بندگی را بجا می آورند.
پس از قرائت قرآن و نوحه خوانی، سخنران این مراسم گفت: در شب قدر هر فرد احیاگزار به حقیقت بندگی و عبودیت دست می یابد و عبد می شود به این معنا كه علم انسان نسبت به خداوند نمود می یابد.
حجت الاسلام سید حسین مومنی افزو: براساس روایت اگر كسی با دل شكسته و غرق در گرفتاریها از خداوند حاجت طلب كند، باید سه مرتبه هر كدام از كلمات 'یا الله، یا ربا و یا سیدا' را تكرار كند، سپس از غیب به او ندا می رسد كه ای بنده من حاجت خود را بخواه كه ما آن را برآورده می كنیم.
وی بیان كرد: فقط كافیست كه از خداوند بخواهید، یقین داشته باشید دعای شما استجابت می شود، خداوند هیچ انسانی را از درگاهش ناامید برنمی گرداند.
وی اظهار كرد: ما اكنون همگی مهمان خداوند هستیم و سر سفره ضیافت الهی نشسته ایم پس باید در شبهای بزرگ قدر كاری كنیم كه خداوند در این سفره مهمان ما شود.
نظیر مراسم احیای شب نوزدهم ماه مبارك رمضان در حرم مطهر رضوی در مساجد، بقاع متبركه، محافل دینی و ... در مشهد برگزار می شود.
7489/1211
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۴ - ۰۲:۵۱
مشهد – ایرنا – همزمان با شب نوزدهم ماه مبارك رمضان، شبی به مزین به نام قدر كه از هزاران شب برتر و بهتر است، دهها زائر و مجاور سوخته دل در آستان ملك پاسبان رضوی گرد هم آمدند و با فریاد 'الغوث الغوث' بندگی را زمزمه كردند.