خبرنگاری؛ چند برگ كاغذ و یك خودكار و دیگر هیچ

به گزارش روز شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، كارش سخت و دشوار است، گرما و سرما نمی شناسد، اما دلگرم است به نوشتن، در ذهنش انبوهی از موضوع ها با هم كلنجار می روند، كدام رویداد مهم تر است، كدام اتفاق می تواند خواننده را به سمت خود جلب كند.
دید او با قشرهای دیگر جامعه متفاوت است، او باید كنكاش و جستجو گر باشد و از لابلای تمامی اتفاقاتی كه ممكن است همه از كنار آن بی تفاوت بگذرند، خبری بسازد به وسعت و گستره جامعه.
در جلسات و همایش ها تنها اوست كه باید چشم و گوش بینا و شنوا داشته باشد، با دقت بشنود و با دقت یادداشت برداری كند، یك لحظه غفلت از مطالب سخنران، رشته افكارش را پاره می كند و اما هنوز مشتاقانه كار می كند هر روز با شور و شوق وصرف نظر از دشواری ها و خطراتی كه ممكن است با او همراه باشد.
خبرنگار است و یك دنیا توقع، هم جامعه از او انتظار كشف و ثبت وقایع را دارند و هم مسوولان هر یك به نوعی انتظار دارند كه عملكرد و فعالیت های آنها و سازمان مربوطه به درستی به گوش مردم برسد و این درخواست ها چه بسا وظیفه او را سنگین تر می كند.
اوست كه در مواجهه با موضوع های مختلف خبری، گاه خوشحال می شود و گاه ناراحت، از انتشار خبر سقوط هواپیما دردی جانكاه بر دلش می نشیند و با انتشار خبر به دنیا آمدن پنج قلوها خوشحال و مسرور می شود، اوست كه همدل با دردمندان گاه قطره اشكی بر گوشه چشمانش حلقه می زند و گاه از موفقیت ها لبخندی بر لب می نشاند.
در لابلای روزمرگی های زندگی اوست كه سعی دارد دنیای متفاوتی را به تصویر بكشد، و در این هیاهو، مشكلات و سختی های زندگی خود را در گوشه ای از ذهنش بایگانی می كند تا رسالت خبری خود را در قبال میلیون ها ذهن و دل مشتاق برای كسب وقایع به درستی به انجام رساند.
اما همه سختی ها به اینجا ختم نمی شود او هم جزیی از اعضای این جامعه است، با مسایلی كه همانند قشرهای مختلف دست به گریبان است، او هم دغدغه مسكن، معیشت، بیمه و ثبات كاری دارد، او هم نیاز دارد كه خواسته هایش به گوش مسوولان برسد.
با كوچكترین حركتی از سوی مسوولان مبنی بر توجه به حرفه خبرنگاری و سخت و زیان آور بودن این شغل اندكی دلگرم می شود و گاه با تبصره و ماده قوانینی كه راه برطرف كردن مسایل معیشتی را سد می كند، دلهره ای بر وجودش حاكم می شود.
در این میان كارشناسان نیز نظرات متفاوتی درباره حرفه خبرنگاری و خبرنگار دارند و آن را كاری سخت و در عین حال با مسوولیت پذیری بالا می دانند.
كارشناس مسایل آموزش و پرورش در این رابطه به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: اولین مشكل خبرنگاران نداشتن امنیت شغلی است هیچ خبرنگاری نه در روزنامه و نه در خبرگزاری به آینده شغلی و ثبات آن مطمئن نیست.
علی پورسلیمان افزود: مشكل دوم سانسور خبری است كه به طور سلیقه ای در رسانه ها اعمال می شود هر چند كه قانون مطبوعات خطوط قرمزها را مشخص كرده است اما ممكن است مدیر مسوول و یا سردبیر و یا یكی از اعضای گروه و یا سرویس بنا به دلایلی اقدام به حذف كلمه یا مطلبی در گزارش ها كند.
وی دیگر مشكل خبرنگاران را مربوط به مسایل رفاهی مانند بیمه ذكر كرد و اظهار داشت: مدیران مسئول روزنامه ها از زمانی كه یارانه در اختیار آنان قرار گرفت شروع به بیمه خبرنگاران كردند اما بادی توجه داشت كه اكثر خبرنگاران بیمه نیستند و نمی توانند از مزایای بازنشستگی استفاده كنند.
مدیر سایت سخن معلم با بیان اینكه بسیاری از خبرنگاران سابقه بیمه شان كمتر از سابقه كاری آنها است، اضافه كرد: مدیران مسوول هیچ گاه به تعهدات خود عمل نكرده اند و سردبیران هم پیگیر نبوده اند كه این حقوق وصول شود.
پورسلیمان دیگر مشكل خبرنگاران و روزنامه نگاران را مربوط به معیشت دانست و گفت: حقوقی كه به خبرنگاران در ایران داده می شود در هیچ جای دنیا دیده نمی شود به گونه ای كه میانگین حقوق خبرنگاران در حدود یك میلیون تومان در ماه است و حتی خبرنگارانی هستند كه حقوق شان در ماه به چهارصد هزار تومان هم می رسد.
وی خاطرنشان كرد: در كنار فقدان امنیت شغلی، نهاد و یا سندیكای قدرت مندی وجود ندارد كه بتواند از حقوق خبرنگاران دفاع كند به همین خاطر یا باید به كارشان با این وضعیت ادامه دهند و یا شغل خود را ترك كنند كه معمولا گزینه نخست را انتخاب می كنند.
این كارشناس مسایل آموزش و پرورش كه خود نیز فعالیت رسانه ای دارد، اظهار كرد: مشكل دیگر در حوزه خبرنگاری و رسانه این است كه رسانه ها خط مشی مشخصی ندارند و متناسب با شرایط و تحولات خود را همنوا می كنند از این جهت است كه رسانه ها اكثرا (زرد) تعریف می شوند.
پورسلیمان با اشاره به اینكه تعداد رسانه های مستقل در ایران كم است و این برای خبرنگارانی كه بخواهند واقع نگاری كرده و یا به اصول حرفه ای پایبند باشند بسیار مشكل است، گفت: ماهیت كار رسانه ای در ایران به گونه ای تعریف شده است كه كیفیت كار قربانی همین نبود استقلال می شود.
وی اظهار داشت: رسانه ها از عوامل مهم استقرار یك جامعه مدنی و ركن چهارم دموكراسی هستند و می توانند و باید جهت و آهنگ تحولات را تنظیم كنند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: الزام منطقی این وضعیت داشتن خبرنگاران شجاع، حرفه ای و متعهد است كه به نظر می رسد تا وضعیت مطلوب فاصله زیادی وجود دارد.
به نظر می رسد برای اینكه بتوانیم رسانه های قدرتمند و توانمندی در كنار رسانه های غربی در ایران داشته باشیم باید به تمامی مسایل و مشكلاتی كه فرا روی حرفه خبرنگاری و روزنامه نگاری است توجه ویژه كنیم هر چند كه خبرنگاران همواره پرتلاش و با انگیزه صرف نظر از تنگناها سعی كرده اند رسالت خبری خود را به نحو شایسته به انجام رسانند.
فراهنگ ** 1883**1601**