بوشهر- ايرنا- مديركل حفاظت محيط زيست استان بوشهر، استفاده از روش هاي مخرب صيد، برداشت مرجان از سواحل، گرمايش و آلودگي هاي دريايي، ازدياد توتياي دريايي و تردد كشتي ها را از مهمترين تهديد هاي زيست بوم هاي دريايي و عوامل مرگ و مير پستانداران در خليج فارس اعلام كرد.

به گزارش ايرنا، روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست استان بوشهر روز يكشبنه به نقل از حسين دلشب افزود: عمده ترين تهديدها در بخش زيست بوم ها مربوط به تخريب مناطق مرجاني به علت روش هاي مخرب صيد، برداشت مرجان از سواحل، لنگر اندازي در مناطق مرجاني و گرمايش و آلودگي هاي دريايي است.
وي اضافه كرد: ازدياد توتياي دريايي نيز در مناطق مرجاني گزارش شده است كه علت آن به نظر مي رسد برداشت بيش از حد آبزيان در مناطق حساس مرجاني و آلودگي هاي ناشي از افزايش مواد مغذي آب باشد.
دلشب در باره پيدا شدن لاشه سه نهنگ از اسفند سال گذشته تاكنون در سواحل شهرستان هاي عسلويه، تنگستان و دير استان بوشهر بيان كرد: در بررسي هاي بعمل آمده از هرسه پستاندار آثار برخورد با شناورهاي بزرگ روي لاشه آنها مشاهده شد كه با توجه به بررسي آماري حوادث پستانداران دريايي در سال هاي گذشته بيشتر در زمستان اين گونه مرگ و ميرها اتفاق مي افتد و نشان از مشاهده و تردد اين گونه هاي با ارزش دريايي در اين فصل است كه به دليل تردد در سطح و رفتارهاي تغذيه اي اين حوادث رخ مي دهد.
وي يادآورشد: پستانداران دريايي از مهمترين گونه هاي با ارزش دريايي بوده كه در زنجيره غذايي دريايي از نقش ارزشمند اكولوژيك برخوردارند و درمواردي نيز هم به دليل حادثه و هم به دلايل متعدد ديگر از جمله تعقيب صيد تا ساحل و يا گرفتاري در جزر بزرگ و يا عوارض طبيعي ممكن است اين پستانداران بزرگ در خشكي گرفتار شوند.
دلشب اظهاركرد: صيد و صيادي از عمده ترين تهديدات زيست بوم هاي دريايي است طوري كه افزايش تلاش صيادي، استفده از روش هاي مخرب صيد مانند تور ترال، گوشگير كفي (ركسي)، و تور هاي مونوفلامنت، رعايت نكردن ممنوعيت در مناطق تحت مديريت و مناطق حساس از تهديد هاي آسب رسان اصلي به زيست بوم هاي دريايي در خليج فارس است.
وي درباره صيد ترال گفت: ترال تنها و اقتصادي ترين وسيله صيد ميگو است، اين تور هشت نوع مختلف دارد كه هركدام اثرات مختلفي بر ساختار زيستي اكوسيستم هاي دريايي دارند.
دلشب ادامه داد: تور ترال بويژه تور ترال كف كه در آبهاي جنوب كشور براي صيد ميگو استفاده مي شود، بيشترين اثر مخرب را بر جوامع كف زي و زيستمندان بستر دريا مانند جوامع مرجاني و جلبكي دارد.
مديركل حفاظت محيط زيست استان بوشهر گفت: نسبت صيد هدف يعني ميگو به صيد غيرهدف در جمهوري اسلامي ايران حدود 1 به 17 و در كشور هاي حاشيه جنوبي خليج فارس ازجمله عربستان و كويت حدود 1 به 80 است.
وي يادآورشد: از اوايل دهه 70 كشورهاي منطقه به فكر چاره جويي افتادند،كه منجر به تعطيلي صيد ترال ماهي در برخي كشورها مانند قطر و اعمال محدوديت هاي شديد در افزايش تعداد شناور و اعمال مقررات فصل صيد در برخي كشورها مانند كويت، عربستان، بحرين و ايران شده است.
دلشب افزود: اخيرا دراستانهاي بوشهر و هرمزگان براي صيد ماهيان يال اسبي نيز از تور نيم ترال كه در عمل تا حدودي مانند تور ترال كف عمل مي كند، استفاده مي شود كه ضرورت دارد اثرات مخرب آن بر اكوسيستم دريايي مورد بررسي قرار گيرد.
مديركل حفاظت محيط زيست استان بوشهر در باره مرگ و مير لاك پشت هاي دريايي خليج فارس كه در روزهاي اخير حساسيت هاي زيست محيطي را در منطقه جنوب ايران برانگيخته است بيان كرد: اگر چه تلفات لاك پشت ها در يكي از مهمترين زيستگاهاي تغذيه اي اين گونه مي تواند امري عادي محسوب شود اما افزايش مرگ و مير در بازه زماني كوتاه مي بايست مورد توجه و بررسي قرار گيرد.
دلشب اضافه كرد: با توجه به افزايش جمعيت انساني و به تبع آن توسعه شهرستان، افزايش فعاليت هاي صيادي و كشتي هاي تجاري و صنعتي، منطقه ناي بند را به يكي از مناطق پرتردد دريايي تبديل كرده است كه هر چند وقت شاهد تلفات موجودات دريايي مانند نهنگ، دلفين و لاك پشت در اين منطقه رخ مي دهد.
وي گفت: عامل مرگ و مير بيشتر لاك پشتان افتادن در تورهاي صيادي بويژه ترال در هنگام صيد ميگو و ركسي (گوشگير كف) و منو فيلامنت در زمان هاي ديگر است كه هيچ گونه نظارتي روي صيادي و مجوز هاي صادره در شهرستان عسلويه وجود ندارد.
دلشب افزود: در يك ماه گذشته بيش از15 لاشه لاك پشت كه بيشتر از گونه سبز هستند در آبهاي خليج نايبند ديده شده كه هشداري است به مسوولان شيلات تا نسبت به كاهش ذخائر و درنهايت مرگ و مير پستانداران دريايي در معرض خطر انقراض دقت كنند.
وي اظهاركرد: به همين دليل بايد نظارت بر صيد در محدوده آب هاي پارك ملي و جلوگيري و ممنوعيت استفاده از ابزار و روش هاي مخرب صيد، ايجاد گشت دريايي در محدوده پارك ملي و آموزش صيادان كه از مهمترين عوامل جلوگيري از مرگ و مير پستانداران دريايي در محدوده پارك هاي ملي-دريايي است، بجد مورد توجه قرار گيرد.
دلشب، از ديگر تهديدهاي زيست بوم هاي دريايي را آلودگي ها، وجود پسماند هاي شناور در دريا و حركت با امواج و به ساحل رسيدن آن ها عنوان كرد و گفت: اين پسماند ها كه بيشتر توسط شناور هاي كوچك و بزرگ توليد مي شود باعث آلودگي محيط زيست دريايي است.
وي اضافه كرد: تورهاي صيادي سرگردان و تورهاي اسقاطي نيز باعث توليد پسماند و باعث گير افتادن و تلف شدن انواع جانوران و نوزادان آن ها مي شود. ك/1
6043