تهران- ايرنا- استاد علوم ارتباطات با اشاره به اينكه برخي روزنامه نگاران حاضر نيستند اصول حرفه اي و صحيح كار را در شرايط مختلف بياموزند، گفت: خبرنگار و روزنامه نگار بايد براي هر شرايط كاري به ويژه بحران، آمادگي لازم را داشته باشد.

به گزارش خبرنگار فرهنگي ايرنا، يونس شكرخواه روز دوشنبه در سيزدهمين نشست تخصصي دفتر مطالعات برنامه ريزي رسانه وزارت ارشاد، با بيان اينكه در دنيا معمولا روزنامه نگاري جنگ و بحران را با هم آموزش مي دهند، افزود: در شرايط جنگ كه از سوي انسان ها ايجاد مي شود و حوادث طبيعي، هر دو آمادگي اتاق خبر را مي طلبد و بايد از قبل تقسيم كار وجود داشته باشد.
وي با طرح اين سوال كه آيا در حال حاضر نقشه اي از گسل هاي تهران و چيزهايي از اين دست در اختيار روزنامه نگاران هست؟ و جايگزين هاي ما چيست؟ اظهار كرد: ما روزنامه نگاران تنبل هستيم و نمي خواهيم وقت بگذاريم. اصلا با فوريت موضوعات آشنايي نداريم. در شرايط بحراني چه كار مي كنيم؟ تنها تيترهايمان درشت تر مي شود و عكس هايمان لب بر!.
استاد علوم روزنامه نگاري در ادامه به سه دايره فرضي براي روزنامه نگاري بحران هم اشاره كرد و افزود: دايره اول مربوط به گذشته اتفاق است.
شكرخواه در ادامه به فاجعه منا اشاره كرد و گفت: اي كاش در يكي از رسانه هايمان پس از فاجعه منا اشاره مي شد كه اين اتفاقات از سال 60 به بعد بارها رخ داده است.
وي از نگاه به آينده به عنوان دايره دوم ياد كرد و افزود: اينكه توجه كنيم اين بحران كجا مي رود مثلا چقدر توانستيم در اين مدت پس از رخ دادن فاجعه منا به اين موضوع بپردازيم كه پس از برگشتن حجاج خطر كجاست و چقدر توانستيم اين شرايط را تحليل كنيم و آيا توانستيم اين موضوع را مطرح كنيم كه اگر خانواده اي پارچه هاي تبريك براي حاجي خود نوشته و پس از اين اتفاق آنها به تسليت تبديل شده است برخورد اطرافيان با اين موضوع را بررسي كنيم. به اين مساله كه پيامدهاي سياسي واقعه در ادامه چه خواهد بود تا چه اندازه پرداخته ايم؟
اين فعال رسانه اي حلقه سوم را حرفه اي عنوان كرد و گفت: دردآور و سخت ماجرا همين حلقه سوم است كه به شرايط حال مربوط مي شود كه چطور بايد به اين موضوع ورود كنيم.
وي گفت: در زلزله بم بچه هايي را ديدم كه تا صبح در سوله اي حاضر بودند كه تا صبح با آنها حرف بزنيم چون كسي را نداشتند و يا فردي كه عضو شوراي شهري بود كه تمام خانواده اش را از دست داده بود. من مطمئنم آن فرد تيتر يك آن روزهاست.
شكرخواه با بيان اينكه بايد با اخلاق پيش برويم، گفت: فكر مي كنم در اين دايره يك روزنامه نگار حرفه اي بايد حمايت مالي، روحي و رواني ايجاد كند و حضورش آرام بخش خانه اي باشد كه هيچ چيز در آن نيست. آنجا بايد با اخلاق كار كنيم.
اين استاد دانشگاه علوم ارتباطات گفت: نبايد پس از اتفاقات فضا را آنقدر متشنج كنيم. چرا فكر مي كنيم كه بايد پس از يك فاجعه پمپاژ پياپي عكس كنيم. اگر هدف ما مشاركت است با اين كار آن مشاركت را از بين مي بريم.
وي افزود: فرداي واقعه 11 سپتامبر روزنامه يو اس اي تودي چهار ميليون تيراژ داشت ولي تمام كساني كه اين روزنامه را خريدند ضرر كردند زيرا عكسي به جز فردي كه خود را از بالاي برج پرتاب مي كند نداشت.
شكرخواه ادامه داد: بايد ياد بگيريم به جاي نشان دادن مستقيم عكس هاي واقعه به عنوان مثال از چهره بهت زده افرادي كه صحنه هاي اتفاق را از تلويزيون مي بينند، استفاده كنيم.
وي تصريح كرد: به جاي تشنج سازي، خرد را جايگزين كنيم و به جاي جو عاطفي از فضاي عقلاني استفاده كنيم.
شكرخواه گفت: لطفا يك اتفاق را به گفتمان سياسي تبديل نكنيد. ببينيد كه پس از واقعه منا چه فضاي تيپي در اين چند روز ديديد. خيلي ها بحران را زمين گذاشتند و دنبال اين هستند كه تقصير سياسي را گردن چه كسي بياندازند.
سيزدهمين نشست تخصصي از سلسله نشست هاي مركز مطالعات و برنامه ريزي رسانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي روز دوشنبه با حضور جمعي از استاتيد علوم ارتباطات و صاحبنظران حوزه رسانه در محل اين دفتر برگزارشد.
فراهنگ**1355**1027