زوج هایی كه خیلی زود فرد می شوند

در ادامه این یاداشت امده است: عدم كسب مهارت در زندگی،چشم وهم چشمی، توقعات بیجا از علت های است كه موجب می شود زوج های كه با هزار امید زندگی خود را شروع كرده اند خیلی سریع فرد می شوند.
معمولاً همیشه همه چیز اولش خوب است، خانواده‌ها نهایت تلاش خود را به كار می‌گیرند تا مشكلی پیش نیاید و مراسم به خوبی پیش رود، دختر و پسر كه دیگر انگار پاهایشان روی زمین بند نیست، در تقلای رسیدن به رویاهایشان در زندگی مشتركتند.
دختر و پسرهایی كه با هزاران امید و آرزو ازدواج می‌كنند؛ اما همین كه به زیر یك سقف می‌رسند انگار همه چیز عوض می‌شود، گویی همه خیالشان راحت شده كه كار مهمی انجام داده‌اند و همه یادشان رفته كه حفظ یك رابطه از آغاز آن مهمتر است.
دختر و پسر پر شور و عاشق پیشه دیروز حالا به زن و شوهری ناسازگار تبدیل شده‌اند، مدام از هم ایراد می‌گیرند و بهانه تراشی می‌كنند و منتظر مچ گیری از طرف مقابل هستند كه به همه بفهمانند چقدر از طرف همسرشان مورد آسیب روحی و روانی، بی وفایی و ... قرار می گیرند.
آن پسر دلباخته و مؤدب دیروز حالا به مردی كه فكر می كند مهمترین وظیفه‌اش پول درآوردن است تبدیل شده، دوباره یاد ایام مجردی و دوستانش می‌كند، حسرت روزهای گذشته را می خورد و دل خسته از گیرهای گاه و بیگاه و بی اعتمادی همسرش به او، به راهی برای فرار می اندیشد.
آن دختر رویایی و احساساتی دیروز حالا به زنی تبدیل شده كه فكر می‌كند مهمترین وظیفه‌اش تبدیل خانه به بهترین و مدرن ترین دكوراسیون‌های روز جهان است و باید تا جایی كه می‌تواند طلا و جواهر به همراه داشته باشد كه به همه ثابت كند «من خوشبختم» و در این بین این گل نایاب عشق است كه روز به روز رنگ می‌بازد و روز به روز پژمرده‌تر می شود.
بگو و مگوها و درگیری‌ها به خانواده‌ها می رسد، خانواده همسر كه تا چندی پیش واسطه وصال این دو بودند حالا تبدیل به دشمن شماره یك آنها شده‌اند و این روند تا آنجا ادامه پیدا می‌كند كه تنها راه فرار، «طلاق» می‌شود.
اینها حرف دل و دغدغه بسیاری از جوانان امروزی است، بسیاری از جوانانی كه ازدواج یا طلاق را تجربه كرده‌اند و یا جدایی روحی و روانی شان را در پشت تعاریف جدید از طلاق «طلاق عاطفی» و «طلاق اقتصادی» پنهان كرده‌اند.
اگر وضع به همین منوال ادامه یابد، روز به روز بر تعداد زوج هایی كه فرد می شوند افزوده می‌شود و جوانان نیز نسبت به ازدواج بی انگیزه‌تر؛ كه این مساله نیاز به تفكر و مسئولیت پذیری بیشتر اجتماع و نهادهای مسئول دارد.ك/1
1904