13 آبان برگ زرینی از افتخارآفرینی دانش آموزان

به گزارش روز سه شنبه خبرنگار حوزه آموزش ایرنا، در روزهای پرشور و شعور پیروزی انقلاب اسلامی هر قشر و گروهی سعی داشت تا به گونه ای بیعت خود با امام راحل را به اثبات برساند كه البته دانش آموزان نیز از این مساله مستثنی نبودند.
دانش آموزان و نوجوانان به عنوان یكی از اركان و پایه های مهم انقلاب نیز در دوران خون و قیام به پا خاستند و در شرایطی كه انقلاب اسلامی مردم ایران به روزهای سرنوشت ساز نزدیك می شد در روز 13 آبان سال 1357 با راهپیمایی سعی داشتند صدای اعتراض خود را به گوش همگان برسانند.
این دانش آموزان پرشور و انقلابی با همراهی دانشجویان در محل دانشگاه تهران تجمع كردند و تعدادی از آنها در حالی كه فریادها و شعارهایشان لرزه بر اندام ماموران مسلح شاه افكنده بود در جریان درگیری ها به شهادت رسیده و یا مجروح شدند.
امام خمینی (ره) در پیامی به همین مناسبت فرمودند: ... عزیزان من صبور باشید، كه پیروزی نهایی نزدیك است و خدا با صابران است ... ایران امروز جایگاه آزادگان است... من از این راه دور، چشم امید به شما دوخته‌ام ... صدای آزادیخواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می‌رسانم. و این روز سرنوشت ساز به خاطر گرامیداشت یاد و خاطره شهیدان دانش‌آموز، در تاریخ انقلاب اسلامی به نام روز دانش‌آموز نامگذاری شد.
13 آبان و یادآوری رشادت های دانش آموزان در سال 57 خبرنگار ایرنا را برآن داشت تا با مصاحبه با یكی از كارشناسان مسایل آموزش و پرورش نقش و جایگاه دانش آموزان در عرصه های سیاسی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.
كارشناس مسایل آموزش و پرورش در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش ایرنا درباره وقایع 13 آبان سال 57 اظهار داشت: این روز یادآور اعتراض آگاهانه دانش آموزان نسبت به وضعیت موجود و عملكرد هیات حاكمه شاه و عدم توجه به خواسته ها و مطالبات ملت ایران بود.
علی پورسلیمان اضافه كرد: در این مبارزه كه نشات گرفته از خودآگاهی فردی و اجتماعی دانش آموزان بود و با هدایت مستقیم و یا ضمنی معلمان صورت می گرفت، آنان توانستند نقش واقعی خود را در معادلات به اثبات برسانند.
وی ادامه داد: مهم ترین عاملی كه می تواند دانش آموزان را به عنوان ركن مهم تعلیم و تربیت در مسایل جامعه و آینده سوق دهد، تربیت سیاسی است.
این كارشناس حوزه آموزش و پرورش اضافه كرد: منظور از تربیت سیاسی، سیاسی بازی، سیاسی كاری و یا نگاه ابزاری به دانش آموز برای نیل به برخی اغراض و یا اهداف سیاسی نیست.
پورسلیمان با بیان اینكه تربیت سیاسی ناظر بر طراحی سازوكار و برنامه ای است كه مهم ترین وجه آن تربیت شهروند و پرورش تفكر انتقادی است، اظهار كرد: شاید در نظام آموزشی ما كه مهم ترین كاركردش حافظه محوری و فقدان توجه به پردازش مهارت های زندگی است این مفاهیم كمی نامانوس و یا غیرملموس به نظر برسند.
وی یادآورشد: دانش آموز به عنوان یك كلیت انسانی دارای كرامت و هویت است و هیچ گاه نباید به عنوان یك ابزار كه قابل هدایت به هر جهت و یا كاركردی است نگریسته شود.
مدیر سایت سخن معلم یك جامعه توسعه یافته و پایدار را محل بروز رفتارهای مدنی دانست و افزود: پیامدها و یا نتایج طبیعی این روند می تواند مسوولیت‌پذیری، قانون مداری، نقدپذیری، انتقادگری، پاسخ گویی، پرسش گری و اعتماد باشد.
پورسلیمان خاطرنشان كرد: چنانچه بروز این رفتارها در جامعه كم رنگ و حتی بی رنگ مشاهده می شود باید به خاستگاه رفتارهای مدنی كه مدرسه است پرداخت چرا كه جست و جوی ریشه و یا منشا فقدان بروز رفتارهای مدنی خارج از چارچوب مدرسه و خانه بیراهه رفتن و یا دادن آدرس های اشتباه است.
وی در خصوص جایگاه دانش آموز در چرخه آموزش نیز گفت: یكی از مهم ترین ضعف های نظام آموزشی، نپرداختن به مهارت های زندگی جمعی و تمرین با هم زیستن است البته در نظام آموزش و پرورش نهادهایی با نام دانش آموز شكل گرفته اند كه ماهیت برخی از آن ها انتخابی و برخی دیگر انتصابی است.
كارشناس مسایل آموزش و پرورش اظهار داشت:‌ نهادهایی مانند بسیج دانش آموزی، سازمان دانش آموزی و اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان ماهیتی انتصابی دارند اما در مقابل شورای دانش آموزی در مدرسه و نیز مجلس دانش آموزی در مقیاس كلان ماهیتی انتخابی دارند و می توان گفت كه تا حدود زیادی برخاسته از متن دانش آموزان هستند.
پورسلیمان ادامه داد: با وجود انتخابی بودن این دو نهاد در آموزش و پرورش به نظر می رسد كه آن ها نتوانسته اند آن گونه كه باید و شاید به وظایف خود عمل كنند ضمن آن كه از سوی مسئولان چه در سطح مدرسه و یا بالاتر نقش آنان جدی گرفته نمی شود.
وی یادآورشد: واقعیتی كه در فلسفه آموزش و پرورش ریشه دوانده آن است كه دانش آموز توانایی و یا قدرت تشخیص مسائل و حتی مصلحت خود را ندارد و دیگران باید برای او تصمیم گیری كنند.
این كارشناس حوزه آموزش و پرورش اظهار كرد: وجود این ذهنیت غالب در نظام آموزشی موجب می شود كه فرآیند جامعه پذیری و تربیت سیاسی اتفاق نیفتد و در كنار سیاست گریزی و یا سیاست ستیزی كه به یك شاخص و حتی فرهنگ در جامعه و در میان فرهنگیان تبدیل شده است، كاركرد نظام آموزشی حتی به ضد خودش تبدیل شود.
پورسلیمان با اشاره به اینكه نخستین اتفاقی كه باید بیفتد آن است كه این گونه مفاهیم باید از نو بازتعریف شوند، خاطرنشان كرد: در نظام آموزشی، تربیت سیاسی از طریق بخشنامه و یا دستور العمل های اداری اتفاق نمی افتد.
وی افزود: مهم آن است كه معلمان خود این مسایل را فهمیده و به ضرورت كاربست آن به منظور رسیدن به یك جامعه پایدار ایمان بیاورند.
مدیر سایت سخن معلم با بیان اینكه بدون همكاری معلمان تحول خاصی در وضعیت موجود رخ نمی دهد، ادامه داد: برگزاری انتخابات شورای دانش آموزی در مدارس نباید حالت فرمایشی داشته و فقط به چشم اجرای یك بخشنامه اداری به آن نگریسته شود بلكه لازم است در مورد این گونه مسایل در مدرسه فرهنگ سازی صورت گرفته و كادر مدرسه و معلمان این انتخابات و مشاركت در امور را جدی بگیرند.
پورسلیمان با بیان اینكه نباید فراموش كرد كه این گونه سازو كارها تمرین دموكراسی و زندگی جمعی است و مسئولیت پذیری در فرآیند انتخاب ساخته و پرداخته می شود، یادآورشد: منشور حقوق دانش آموزی كه قبلا مصوب شده است باید با برنامه ریزی و توجیه همه عوامل به دانش آموزان آموزش داده شود.
وی گفت: دانش آموزان باید با نهادهایی مانند مجلس دانش آموزی و كاركرد آن آشنا شده و با هم بودن را به عنوان یك فرصت بنگرند.
كارشناس حوزه آموزش و پرورش اظهار داشت: تعامل نهادهای مختلف دانش آموزی انتخابی و انتصابی در كنار همراهی با دو نهاد خانواده و مدرسه در مسیر ساختن انسان مسئول می تواند جامعه را از انواع آسیب هایی كه آن را احاطه كرده است و از هزینه های مختلفی كه بر آحاد جامعه تحمیل می كند، بكاهد.
روز 13 آبان سمبل رشادت و نقش آفرینی دانش آموزان در صحنه سیاسی است، این روز هر سال یادآور آن است كه دانش آموزان می توانند در كنار سنگر علم و دانش، در عرصه های مختلف نیز حضور داشته باشند و نقش موثری در لایه های مختلف اجتماع برای داشتن ایرانی سربلند و سرافراز ایفا كنند.
فراهنگ ** 1883 ** 1569