به گزارش گروه علمی ایرنا، دوم آذرماه درتقویم محیط زیستی كشور روز ملی 'پرنده نگری' نامگذاری شده است، این درحالی است كه 25 آبان نیز در تقویم میراث فرهنگی و گردشگری به این نام ثبت شده است كه نشان از توجه جامعه دوستداران حیات وحش به این موضوع دارد.
وقتی فردی از یك كشور یا شهری دیگر برای دیدن پرنده ای بومی مثلا در ایران وارد كشور می شود تا آن پرنده را در زیستگاه طبیعی خود مشاهده كند در واقع با طبیعت و ظرفیت طبیعت گردی آن منطقه نیز آشنا می شود بنابراین پرنده نگری تركیبی از گردشگری، طبیعت گردی و دیدن پرنده است و ایران سالانه شاهد ورود تعداد زیادی پرنده نگر از كشورهای مختلف به ویژه اروپا است.
به گفته اسماعیل كهرم پرنده شناس و مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست با توجه به وضعیت بد و نامناسب پرندگان در كشور اگر هر روز هم روز پرنده نگری باشد باز هم كم است.
بر اساس آخرین اطلاعات 535 گونه پرنده در كشور شناسایی شده اند، از این تعداد كه متعلق به 80 خانواده و 10 رسته اند، حدود 320 گونه در ایران زادآوری می كنند.
90 گونه مهاجر زمستانه و 24 گونه مهاجر عبوری اند، مابقی نیز جزو پرندگان كمیاب، اتفاقی و رها شده از قفس محسوب می شوند، به لحاظ آماری 70 در صد پرندگان ایران مهاجرند و در زمستان و یا تابستان برای زادآوری به ایران می آیند.
بیش از 9 هزار گونه پرنده در دنیا وجود دارد كه حدود 13 درصد آنها در خطر انقراض قرار دارند، سالانه حدود 5.5 تا 6 میلیون پرنده مهاجر وارد ایران می شود.
تعداد گونه های پرنده موجود در ایران بیش از كل اروپا است و این موضوع نشان از اهمیت این مساله در كشور دارد، بیش از 80 تا 85 درصد پرندگان مهاجر آبزی و كنار آبزی هستند و بیشترین مامن آنها تالاب هاست از این رو توجه به وضعیت تالاب ها در حیات پرندگان مهاجر یك اصل اجتناب ناپذیر است.
كهرم به خبرنگار علمی ایرنا گفت: پرندگان كشور در وضع نامناسبی قرار ندارند چون زیستگاه ندارند، وقتی دریاچه ارومیه خشك شد حدود یك میلیون و 900 هزار بال پرنده بی خانمان شدند كه از این تعداد 40هزار بال فلامینگو و 20 هزار بال پلیكان بود.
وی افزود: بیش از 140 گونه پرنده مهاجر در دریاچه ارومیه زمستان گذرانی و تابستان هم تخم گذاری می كردند وقتی زیستگاه را از دست دادند یعنی سرگردان و آواره شدند، وقتی پرنده مهاجر نداشته باشیم به این معناست كه كل موجودات را از دست داده ایم.
این پرنده شناس با تاكید بر اینكه باید قدر پرندگان را بدانیم اظهار كرد: كشتار بی رحمانه پرندگان در میانكاله به هیچ وجه قابل توجیه نیست زیرا اهالی آن منطقه كشتن پرندگان را حق طبیعی خود می دانند كه قطعا كاهش این كار نیاز به فرهنگ سازی دارد.
سرهنگ حمید رضا خیلدار فرمانده یگان حفاظت محیط زیست به خبرنگار ایرنا گفته بود: برخورد با متخلفان شكار و صید غیر مجاز پرنده به ویژه پرندگان مهاجر در فریدونكنار از 28 آبان با همكاری نیروی انتظامی استان مازندران و یگان حفاظت محیط زیست آغاز می شود.
كهرم نیز در این باره گفت: همچنین قرار است از اول آذر سازمان محیط زیست تعداد محیط بانان را در تالاب میانكاله افزایش دهد تا مانع شكار بی رحمانه پرندگان شود.
وی تاكید كرد: وضع پرندگان در ایران بسیار وخیم است، تالاب های ارومیه، گاوخونی، ارژن، پریشان و 20درصد تالاب انزلی خشك شده است و این به معنای نابودی مامن پرندگان است، قطعا آیندگان ما را نخواهند بخشید.
مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: گونه های زیادی از پرندگان مانند میش مرغ، هوبره، سیاه خروس، زاغ بور، اردك سرسفید، عروس غاز و گیلان شاه خالدار برخی گونه های در خطر انقراض هستند، علاوه بر اینكه تعدادی با تفنگ پرندگان را شكار می كنند عده زیادی با تور و انواع دام ها به حیات پرندگان خاتمه می دهند.
وی درباره صدور مجوز شكار پرنده از سوی سازمان محیط زیست اظهار كرد: در برخی استان ها مجوز شكار پرنده آنهم به تعداد بسیار محدود و با شرایط خاص صادر می شود، به عنوان مثال در استان فارس فردی می تواند مجوز شكار دریافت كند كه حداقل سابقه و پرونده خلاف نداشته باشد.
كهرم ادامه داد: به نظر می رسد صدور همین تعداد محدود مجوز شكار، با هدف مقابله با شكارهای زیر زمینی یا مخفیانه صورت می گیرد چون در هر حال افرادی كه اقدام به خرید تفنگ می كنند با هدف آویختن به دیوار منزل هزینه نمی كنند.
وی به ساخت و سازهای بی رویه به عنوان تهدید دیگری برای حیات پرندگان اشاره كرد و گفت: امروز باغ ها و درختان به ساختمان و تلی از شیشه و سیمان تبدیل شده اند كه این مساله لانه سازی و پرواز پرندگان را با خطر و مشكل مواجه می كند.
علمی 9014**1440
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۴ - ۰۷:۴۴
تهران- ایرنا- میش مرغ، هوبره، سیاه خروس، زاغ بور، اردك سرسفید، عروس غاز و گیلان شاه خالدار برخی گونه های بومی در خطر انقراض هستند كه در صورت شكار و تخریب زیستگاه های این پرندگان درآینده نه چندان دور فقط نامی از آنها در كتاب ها باقی ماند.