كرج- ايرنا- امروز مصادف با نهم ربيع‌الاول، آغاز ولايت امام عصر(عج) و دوازدهمين ستاره از كهكشان آسمان امامت و ولايت است.

به گزارش ايرنا، سرانجام‌ دولت‌ عباسيان‌ به‌ حاكميت‌ 'احمد بن‌جعفر متوكل‌ عباسي‌' ملقب‌ به‌ معتمد علي‌ الله كه‌ ازسال‌ 256 هجري‌ قمري‌ تا سال‌ 279 به‌ مدت‌23 سال‌ بر جهان‌ اسلام‌ حكومت‌ كرد تصميم‌گرفت‌ در ماه‌ ربيع‌الاول‌ سال‌ 260 هجري‌ به‌زندگي‌ امام‌ حسن‌ عسگري‌ (ع‌) پايان‌ دهد.
نهم ربيع الاول همزمان با آغاز دوراني جديد در تاريخ مكتب تشيع است كه به مشيت و خواست خداوند با دوران غيبت امام زمان (عج) رقم مي‌خورد زيرا خليفه شنيده است فرزند امام عسگري (ع) بر عالم مستولي خواهد شد و اهل باطل را منقرض خواهد كرد.
دو سال تفحص خليفه عباسي براي يافتن اين امام بزرگوار بي نتيجه ماند كه اين جستجوها نتيجه هراسي بود كه معتصم عباسي و خلفاي قبل و بعد از او از روايات مورد اعتمادي كه به رسول خدا(ص) به دست آنان رسيده و شنيده بودند كه از نرگس خاتون و حضرت امام حسن عسكري فرزندي پاك گهر كه مهدي لقب دارد و هم نام با رسول گرامي اسلام (ص) متولد خواهد شد ، تخت ستمگران را واژگون و به سلطه و سلطنت آنها پايان مي‌دهد.
حضرت محمد (ص) در اين خصوص فرموده است: دوازدهمين نفر از امامان، قائم اهل بيت من و مهدي اين امت است كه در رفتار و گفتار و كردار، شبيه ترين مردم به من است.
او پس از يك غيبت طولاني و حيرت و سرگرداني ظهور خواهد كرد و دين خدا را در سرتاسر عالم، حاكميت خواهد بخشيد.
او با نصرت و تائيدهاي پي در پي خداوند متعال، زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد همان گونه كه پيش از آن، از ظلم و ستم پر شده است.
از اين رو دستگاه خلافت به بهانه‌هاي واهي در منزل امام حسن عسگري(ع) بسيار آمد و شد داشت و به جستجو مي‌پرداخت تا از آن فرزند گرامي اثر و رد پايي بيابد و او را به شهادت برسانند غافل از اين كه حضرت مهدي به دور از چشم دشمنان پا به عرصه وجود مي‌گذارد، مخفيانه به حيات خود ادامه مي‌دهد تا زعامت و امامت به او سپرده شود و زمين خالي از حجت خدا نباشد.
در مكتب تشيع، اهداف نزول كتاب هاي آسماني و ارسال پيامبران الهي، هنگامي به طور كامل تحقق مي‌يابد كه ختم نبوت با نصب امام معصوم (ع) همراه باشد.
از نهم‌ ربيع‌ الاول‌ سال‌ 260 هجري‌ شمسي‌ كه‌آغاز امامت‌ حضرت‌ مهدي‌ (عج‌) است‌ تا سال‌329 هجري‌ سال‌ وفات‌ 'ابوالحسن‌ علي‌بن‌محمد سمري‌' نايب‌ چهارم‌ امام‌ عصر (ع‌) 69سال‌ مدت‌ امامت‌ امام‌ زمان‌ (ع‌) در غيبت‌ صغري‌است‌.
علي‌ بن‌ محمد سمري‌ نايب‌ چهارم‌ امام‌زمان‌ (عج‌) معاصر با شيخ‌ علي‌ بن‌ با بويه‌ قمي‌صدوق‌ اول‌ بود كه‌ با ارتحال‌ ايشان در سال‌ 329هجري‌ قمري‌ يعني‌ زماني‌كه‌ امام‌ زمان‌ (ع‌) 74 سال داشتند غيبت‌ كبري‌ آغاز شد.
نهم ربيع‌الاول، برابر با آغاز امامت حضرت مهدي(عج) بر تمام شيعيان است. امامتي كه به مصلحت خداوند متعال با غيبت همراه شده و همچنان ادامه دارد. شيعيان جهان براي ظهور وجود پربركت حضرت امام زمان (عج) به‌منظور برقراري عدالت در گستره جهان در انتظار هستند. ك/4
6156/ 6155