كشف هورمون كاهنده اشتیاق خوردن شیرینی

به گزارش گروه علمی ایرنا از تلگراف، پژوهشگران می گویند كه یافته هایشان می تواند رژیم های غذایی را بهبود بخشد و به بیماران دیابتی و یا افراد چاق كمك كند.
گرچه اشتیاق برای مصرف شیرینی به ویژه در این هنگام از سال شایع است، اما تاكنون مكانیسم های فیزیولوژیكی موثر در تحریك این اشتیاق به خوبی مشخص نشده است.
به گفته لوكاس بون دورانت از دانشگاه آیووا، هورمون FGF21 می تواند به افرادی كه بدن آنها قدرت تشخیص كفایت مصرف مواد غذایی شیرین را ندارد و در نتیجه زمینه دیابت را فراهم می كند، كمك كند.
مطالعه جدید محققان روی موش ها نشان می دهد كه یك هورمون تولیدی در كبد، موسوم به فاكتور 21 رشد فیبروبلاست FGF21، میل به مصرف قندهای ساده را فرو می نشاند.
به گفته محققان، این هورمون در واكنش به افزایش سطح كربوهیدرات ها در كبد ساخته و وارد خون می شود و پس از آن، سیگنالی به مغز ارسال می كند تا میل به مصرف خوراكی های شیرین را متوقف كند.
متئو پوتهاف از نویسندگان گزارش این مطالعه گفت: این نخستین هورمون كبدی است كه می دانیم به طور خاص قند خون را تنظیم می كند.
مطالعات قبلی توضیح می دهد كه برخی هورمون های مشخص بر اشتها تاثیر می گذارند، اما این هورمون ها وظیفه تنظیم هیچ نوع درشت مغذی خاصی را اعم از كربوهیدات، پروتئین و یا چربی به عهده ندارند و توسط اندام های دیگری به غیر از كبد تولید می شوند.
بون دورانت گفت كه براساس یافته های تیم تحقیق وی، FGF21 می تواند حساسیت به انسولین را افزایش دهد و همین امر به افرادی كه بدن آنها احتمالا قدرت تشخیص كفایت دریافت قند را ندارد و می تواند به دیابت منجر شود، كمك می كند.
محور این كار تحقیقاتی، مطالعات ژنوم انسانی بود كه در طی آن پژوهشگران متوجه شدند میان جهش های خاص در DNA و مصرف انواع درشت مغذی ها توسط برخی افراد، ارتباط وجود دارد.
محققان دو جهش را در نزدیكی ژن FGF21 یافتند و درصدد برآمدند نقش این هورمون را در تنظیم میل به مصرف درشت مغذی ها شناسایی كنند.
آنها برای بررسی نقش این هورمون در تنظیم اشتیاق به دریافت مواد شیرین، از موش های مدل كه به لحاظ ژنتیكی مهندسی شده بودند، و همچنین از رویكردهای داروشناسانه استفاده كردند.
محققان FGF21 را به موش های عادی تزریق كردند و به آنها اجازه دادند كه یك رژیم غذایی عادی و یا مملو از مواد قندی را انتخاب كنند. نتیجه این بود كه موش ها مصرف غذاهای شیرین را به طور كامل ترك نكردند، اما هفت بار كمتر از حد معمول به سراغ این نوع مواد غذایی رفتند.
پژوهشگران همچنین به بررسی وضعیت در موش هایی پرداختند كه به لحاظ ژنتیكی دستكاری شده بودند. بدن این موش ها FGF21 را یا تولید نمی كرد و یا تولید آن به میزان زیاد و به عبارتی افزون بر 500 برابر بیشتر از موش های عادی بود.
آزمایش مربوط به انتخاب از میان دو رژیم غذایی برای موش های دستكاری شده ژنتیكی نیز اجرا شد. محققان متوجه شدند موش هایی كه بدن آنها هیچ میزان هورمون FGF21 تولید نمی كرد، مواد قندی بیشتر و موش هایی كه میزان تولید هورمون در انها بسیار زیاد بود، مواد قندی كمتری خوردند.
محققان بر اساس این آزمایش نتیجه گرفتند كه FGF21 اشتها برای مواد غذایی شیرین و همچنین خوردن این نوع مواد را كاهش می دهد.
با این همه، هورمون یاد شده مصرف تمامی انواع قندها اعم از ساكاروز، فروكتوز و گلوكز را به یك اندازه كاهش نمی دهد و تاثیری نیز بر مصرف كربوهیدرات های پیچیده ندارد.
با وجود یافته محققان مبنی بر ارسال سیگنال های FGF21 به مغز، اما آنها گفتند كه برای شناسایی گذرگاه های عصبی این فرآیند كه توانایی FGF21 را برای مدیریت میل به مصرف درشت مغذی ها تنظیم می كند، به كار بیشتر نیاز است.
این تیم تحقیق توجه خود را روی هیپوتالاموس، بخشی در مغز كه مسوولیت تنظیم رفتار خوردن و توازن انرژی را به عهده دارد، متمركز كرده است.
دكتر پوتهاف گفت: علاوه بر شناسایی این گذرگاه های عصبی، ما می خواهیم ببینیم آیا هورمون های دیگری وجود دارند كه اشتیاق برای مصرف درشت مغذی های خاصی همچون چربی و پروتیین را تنظیم می كنند، به طوری كه كارآیی ها انها با تاثیر FGF21 در زمینه كربوهیدرات برابر باشد.
علمی**2017