به گزارش دريافتي چهارشنبه ايرنا از پايگاه ميراث جهاني تخت جمشيد، كتابخانه تخصصي تخت جمشيد در قسمت جنوب شرقي محوطه و در ادامه كاخ مشكوي خشايارشا واقع شده است كه در سال 1310 هجري شمسي فضاي داخلي آن بازسازي شده و نماد معماري هخامنشي است.
مساحت كلي كتابخانه تخت جمشيد 80 متر مربع است كه در سال 1325 توسط مرحوم علي سامي تاسيس شد.
با راه اندازي بنياد تحقيقات هخامنشي به همت شادروان پروفسور عليرضا شاپور شهبازي كتابخانه تخت جمشيد شكل تخصصي به خود گرفت و كتاب ها و مجلات تخصصي و مرتبط با دوره هاي هخامنشي و ساساني براي اين كتابخانه خريداري شد.
در سال 1380 و با تاسيس پايگاه پژوهشي پارسه- پاسارگاد به سرپرستي دكتر محمد حسن طالبيان كتاب هاي بيشتري به مجموعه كتابخانه افزوده شد.
در سال 1383 تمام كتاب هاي كتابخانه فهرست نويسي، رده بندي و كد گذاري شد و تمام اطلاعات كتابشناسي كتاب ها و مجلات و مقالات كتابخانه از طريق نرم افزار خريداري شده بدين منظور، ورود اطلاعات و قابل بازيابي و كتابخانه از حالت سنتي و دستي خارج شد و اين روند تاكنون ادامه دارد.
هم اكنون كتابخانه تخصصي تخت جمشيد بيش از چهار جلد كتاب و مجله تخصصي در حوزه باستان شناسي و تاريخ، حفاظت و مرمت و هنر و معماري را با تمركز بر دوره هاي هخامنشيان، ساساني و اسلامي در خود جاي داده است.
** نگاهي كوتاه به تاريخچه كتابخانه در ايران دوره هخامنشي
كتاب و كتابخانه شناسنامه دانش و انديشه و تمدن ملت‌ها شناخته مي‌شود و ايرانيان فرهنگ پرور و فرهنگ دوست در به وجود آوردن كتاب و كتابخانه از پيشروترين ملت‌ها بوده‌اند.
در دوران هخامنشي از وجود كتابخانه اطلاعات زيادي در دست نيست. از معروف‌ترين اين كتابخانه‌ها در اين دوران كه نام آن‌ها در منابع تاريخي آمده مي‌توان از كتابخانه (دژ نبشت) يا (گنج نبشت) در تخت جمشيد، (گنج شيپكان) در آذربايجان و (اگرده) در هگمتانه (همدان) نام برد. با توجه به پيدا شدن قسمتي از خزانه اسناد تخت جمشيد در دهه 1930 ميلادي، با احتمال نزديك به يقين مي‌توان گفت كه مقصود از (دژ نپشت) شهر پارسه بوده است، كه كتاب‌ها و اسناد و دفاتر شاهي در آنجا نگهداري مي‌شد.
در دژ نبشت علاوه بر اوستا كه بر هزاران پوست گاو نوشته شده بود دفاتر شاهي و سالنامه‌هاي مدون و مضبوط و كتاب‌ها و نوشتارهاي علمي اين دوره كه بيشتر مربوط به طب و نجوم بود نگهداري مي‌شد.
هرودوت مورخ مشهور يوناني نيز كه مدتي در دربار اردشير دوم هخامنشي بود، از منابع علمي موجود در تخت جمشيد استفاده‌هاي فراواني كرد و داريوش اول هخامنشي از جمله پادشاهاني بود كه در تأسيس و ترويج كتابخانه مي كوشيد.
در اواخر سال 1312 در حين كاوش در گوشه شمال شرقي تخت جمشيد باستان شناسان به اتاق‌هايي برخوردند كه درون آن‌ها بيش از 30 هزار لوح گلين به خط عيلامي وجود داشت.
اين الواح در حكم اسناد بنا بود و اطلاعات ذيقيمتي از خزانه اسناد تخت جمشيد روشن كرد و وضعيت اقتصادي و اداري و كارگري و هنري هخامنشي تا حدود زيادي روشن شد و چهار سال بعد حدود 750 لوح گلين به خط و زبان عيلامي در خزانه تخت جمشيد كشف شد.
پس از اين كه اسكندر مقدوني، سپاه داريوش سوم هخامنشي را شكست داد و به استخر وارد شد و تخت جمشيد را به آتش كشيد ميراث معنوي و فرهنگي هخامنشيان نيز به كلي آسيب ديد.
حمله اسكندر چنان تأثير فرهنگي منفي بر جاي نهاد كه به گفته حمزه اصفهاني علت مشوش بودن تاريخ ايرانيان قبل از ساسانيان اين است كه اسكندر كتب ايشان را آتش زده، موبدان و هيربدان و علما و حكما را كشته و نوشته هاي علمي و تاريخي ايشان را از ميان برده است.
3002 / 1876
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۴
شيراز- ايرنا- كتابخانه تخصصي پايگاه ميراث جهاني تخت جمشيد با سابقه 69 ساله اينك بيش از چهار هزار كتاب نفيس در خود جاي داده است.