در اين سرمقاله امده است : بررسي عملكرد مجلس شوراي اسلامي در دوره‌هاي گذشته اگر توأم با مطالعات و آگاهي‌هايي باشد كه فعل و ترك فعل نمايندگان در ارائه طرح‌ها و تصويب لايحه‌ها و نحوه برخورد و تعامل با موكلين را در بر گيرد، مردم را به اين مهم آگاه مي‌كند كه چه كساني با چه توانايي‌هاي علمي و تجربي و با چه اعتقادات و اخلاقياتي قادرند در ايفاي وظايف نمايندگي رضايت خدا و خلق را پشتوانه كارنامه خدمتي خود كنند.
هيأت نظارت شوراي نگهبان هر چند بر اساس شرح وظايف، صلاحيت داوطلبان نمايندگي مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان رهبري را بررسي و تأييد مي‌كند، اما تجربه نشان داده كه صرف رعايت الزاماتي در تأييد يا رد داوطلبان نمي‌توان توانمندي‌هاي لازم براي نمايندگي را كه شامل بررسي علمي، تجربي و كارشناسي داوطلبان مي‌شود ناديده گرفت.
مجلس شوراي اسلامي و يا هر مجلس ديگري كه از طريق انتخابات تشكيل و ادامه حيات مي‌دهند از جمله ابزارهاي مردم‌سالاري از نوع ديني يا غيرديني آن هستند زيرا نقش عموم مردم براي تعيين سرنوشت خود در آن متجلي است.
معمولاً نمايندگان مجلس در كشورهاي داراي حاكميت‌هاي دموكراتيك از دل احزاب و جريان‌هاي سياسي بيرون مي‌آيند.
اين روش تجربه شده موجب مي‌شود تا هر نماينده‌اي از پشتوانه حمايتي و هدايتي حزبي كه در آن عضويت دارد برخوردار باشد. بدين معني كه در مجلس ديدگاه‌ها و خط مشي حزب خود را نمايندگي مي‌كند.
حال اگر داوطلبي با هر ميزان رأي بدون عضويت يا وابستگي حزبي و جناحي وارد مجلس شود به لحاظ سياسي و اقتصادي بيشتر از ديدگاه‌ها و خط مشي شخص خود حمايت مي‌كند و به ندرت ديده شده از يك فكر و انديشه جمعي برخوردار باشد.
اولين ضربه‌اي كه معمولاً هر مجلسي با آن روبه‌رو مي‌شود، تضاد افكار و ديدگاه‌هايي است كه به اجماع نمي‌رسد، بدين معني كه هر كس ساز خودش را مي‌زند و هر نماينده‌اي به حداقل اصلاحات و امكاناتي براي حوزه انتخابيه خود قانع و تسليم مي‌شود.
در صورتي كه نمايندگي در مجلس يك وظيفه ملي است و تمام آحاد مردم را در منافع ملي در برمي‌گيرد.
متأسفانه بررسي عملكردي مجلس شوراي اسلامي، نشان مي‌دهد كه بعضي امتيازات دولتي موجب شده، عملكرد دولت‌ها در مجلس به صورت جدي مورد نقد و بررسي علمي، تجربي و كارشناسي قرار نگيرد. زيرا اگر چنين مي‌بود وقتي دولت هشتم سازمان برنامه و بودجه را منحل كرد مي بايد در مجلس مورد سؤال و استيضاح قرار مي‌گرفت تا بودجه مملكت بدون حساب و كتاب به مصرف نرسد و شاهد اين همه رانت‌خواري، توصيه‌پذيري و اختلاس‌هاي چند ميلياردي نباشيم.
بديهي است قبل از آنكه دولت مي‌بايد پاسخگوي عملكرد خود باشد، مجلس مي‌بايد علت اين معضلات را براي مردم پاسخگو باشد.
پس از گذشت 37 سال از پيروزي انقلاب اسلامي و 9 دوره 4 ساله مجلس شوراي اسلامي نبايد باز هم نمايندگاني به مجلس قدم گذارند كه با آزمون و خطا همراه باشند و سير را از سركه تشخيص ندهند.
ناگفته پيداست كه مجلس شوراي اسلامي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي از نمايندگاني فهيم، عالم، باتقوي و مردمي برخوردار بوده است؛ اما روي سخن با آن عده نمايندگان بي‌خاصيت و يا پرضرري است كه فقط خود و اطرافيانشان را نمايندگي كردهاند و از حفظ و يا افزايش منافع ملي و شأن مجلس به دور بوده‌اند.
حكايت اين ماجرا و بيان هر آنچه در مجلس گذشته است، حكايت طولاني است كه اگر به فصول مختلف آن در دفعات پرداخته شود، «مثنوي هفتاد من كاغذ شود» و بيشتر به يك رنجنامه مي‌انجامد.
و اما بعد:
اينك وقت و فرصت آن فرا رسيده تا هم هيأت نظارت شوراي نگهبان و هم مردم نسبت به توانايي و صلاحيت كساني كه خود را نامزد انتخابات مجلس شوراي اسلامي و حتي مجلس خبرگان رهبري كردهاند توجه بيشتري نمايند و صرف رعايت نكات شكلي و صوري قانع نشوند كه چون قانون جامعي براي بررسي صلاحيت‌هاي علمي و تجربي افراد براي نمايندگي نداريم و يا اگر داريم بيشتر به مسايل سياسي و جناحي بپردازيم و اينكه آدمي باشد بدون سوابق سوء پس احراز صلاحيت كافي است و به همين مقدار بسنده كنيم.
سؤال:
احراز كدام صلاحيت؟ آيا صلاحيتي بالاتر از توانمندي براي انجام شرح وظايف نمايندگي در اين برهه از زمان داريم كه مي‌گويند بيسواد كسي است كه نتواند از طريق وسايل ارتباطي و نرم‌افزاري به مطالعه اوضاع و احوال جهان بپردازد؟ آيا فهم سياسي نياز به مطالعه مستمر از طريق كسب اخبار و وقايع ندارد؟
نماينده‌اي كه هنوز نمي‌داند در محل حوزه انتخابيه‌اش و در استانش چند روزنامه و با چه خط و مشي و هدفي منتشر مي‌شوند و در پاسخ سؤال يكي از خبرنگاران مي‌گويد: «خوشبختانه فرصت خواندن روزنامه ندارم» اين يك رجل سياسي است؟
آيا مي‌توان به نماينده‌اي كه نمي‌داند قطع ارتباط چند كشور با هر ديدگاهي با ايران چه تبعاتي دارد، اميد داشت كه مي‌تواند منافع ملي را حفظ كند؟
مگر نه اين كه در مجلس شوراي اسلامي هر يك از نمايندگان مي‌بايد عضو يكي از كميسيون‌هاي دائمي باشند و اين كميسيون‌ها تخصصي هستند؟
بعضي از نمايندگان با كدام تخصص وارد اين كميسيون‌ها مي‌شوند؟
مگر نه اينكه در يكي از دوره‌هاي مجلس شوراي اسلامي چون داوطلب ورود به كميسيون وزارت خارجه بيش از حد تعيين شده بود مجبور به قرعه‌كشي شدند؟
و نهايتاً افرادي از قرعه درآمدند كه بيشترشان با موضوعيت وزارت امور خارجه ناآشنا بودند و نمي‌توانستند در مسافرت‌هاي خارج از كشور نقش مثبتي ايفا كنند. نتيجه آنكه مي‌بايد از گذشته درس بگيريم و دوباره گرفتار آزمون و خطا نشويم.
5054
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۷
روزنامه عصر مردم شيراز عنوان سرمقاله پنجشنبه هفدهم ديماه خود را به قلم محمد عسلي مدير مسئول و صاحب امتياز اين روزنامه به كارايي مجلس آينده و اما و اگر ها اختصاص داده و در اين سرمقاله تاكيد كرده كه نبايد نمايندگاني به مجلس قدم بگذارند كه تمايز سير و سركه از يكديگر برايشان دشوار باشد.