تهران - ايرنا - محققان آمريكايي به تازگي موفق به ابداع نانوذراتي شدند كه در معرض نور ليزر مادون قرمز نزديك متورم و در نهايت منفجر مي‌شوند. اين نانوبمب‌ها مي‌توانند براي انتقال دارو و رهاسازي آن درون سلول مورد استفاده قرار گيرند.

به گزارش ايرنا از ستاد ويژه توسعه فناوري نانو ، محققان مركز سرطان دانشگاه ايالتي اوهايو موفق به ابداع نانوذراتي شدند كه در صورتي كه در معرض پرتوهاي مادون قرمز قرار بگيرند منفجر مي‌شوند و محتويات خود را بيرون مي‌ريزند.
اين نانوبمب‌ها مي‌توانند بر سد زيستي برخي داروها غلبه كنند. بعضي از داروها و عواملي كه موجب تغيير فعاليت يا بيان ژن‌هاي مولد سرطان مي‌شود، در مسير عملكردي خود با سدهاي زيستي روبرو مي‌شوند. اين عامل‌ها يا داروها در صورت عبور از اين سدهها مي‌توانند سلول‌هاي سرطاني را يكجا از بين ببرند يا رشد آنها را به تاخير بياندازند.
جنس اين عامل‌ها كه بيان ژن را تغيير مي‌دهند به طور كلي از RNA (ريبونوكلئيك اسيد) است و مشخصاً استفاده از آنها به عنوان دارو مشكل است. نخست اينكه اين عامل‌ها در حالت آزاد در خون به راحتي تجزيه مي‌شوند.
در اين تحقيق، پژوهشگران اين عامل‌ها را درون نانوذراتي كه نسبت به سلول‌هاي سرطاني هدفمند شده‌اند، بسته‌بندي كرده و آنها را در برابر مشكلات سدي محافظت مي‌كنند.
نتايج اين تحقيق كه در مجله Advanced Materials منتشر شده، نشان مي‌دهد كه نانوبمب‌ها همچنين مي‌توانند مشكل ديگري را نيز حل كنند. هنگامي كه سلول‌هاي سرطاني نانوذرات را جذب مي‌كنند، اين نانوذرات درون بخش‌هاي كوچكي كه اندوسوم ناميده مي‌شوند، به دام مي‌افتند. اين موضوع باعث مي‌شود تا مولكول‌هاي دارو از رسيدن به هدف خود باز مانده و به زودي تجزيه شوند.
علاوه بر عامل‌هاي دارويي، اين نانوذرات داراي يك ماده شيميايي هستند كه تبخير شده و باعث مي‌شود تا نانوذرات در معرض نور ليزر مادون قرمز نزديك به ميزان سه برابر بزرگتر شوند. در نهايت اندوسوم‌ها منفجر مي‌شوند و عامل‌هاي RNA درون سلول پخش مي‌شوند.
پژوهشگران اين پروژه مي‌گويند: چالش اصلي براي استفاده از نانوذرات براي انتقال عامل‌هاي تنظيم كننده ژن همچون ميكرو RNA، ناتواني نانوذرات براي فرار از اندوسوم‌ها است.
شان‌هي استاديار مهندسي بيوپزشكي و يكي ازاعضاي OSUCCC مي‌گويد: ما معتقد هستيم كه با استفاده از نانوبمب‌هايي كه حاوي بي‌كربنات آمونيوم ( مولكول‌هاي كوچك كه در معرض نور مادون قرمز نزديك تبخير مي‌شوند) هستند، اين مشكل را برطرف كرده‌ايم.
در اين مطالعه پژوهشگران براي بررسي اثربخشي اين سيستم دارويي از سلول‌هاي سرطاني پروستات در يك مدل حيواني استفاده كردند. نانوذرات مورد استفاده در اين پروژه به گونه‌اي اصلاح شده‌اند كه نسبت به سلول‌هاي سرطاني شبه ساقه (CSCs) حساس ‌شوند. اغلب CSCs در مقابل درمان مقاومت مي‌كنند و يك نقش مهم در پيشرفت سرطان بازي مي‌كنند.
عامل دارويي درون نانوذرات فرمي از RNA است كه miR-34a ناميده مي‌شود.
محققان اين مولكول را انتخاب كردند زيرا اين مولكول مي‌تواند سطح پروتئيني كه براي حيات CSC ضروري است را به شدت پايين آورد.
اين نانوذرات درون بي‌كربنات آمونيوم كپسوله شدند. با تابش ليزر، اين ماده تبخير شده و دارو درون سلول پخش مي‌شود.
علمي **1354**1440