تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۸:۲۸

تهران- ایرنا- محققان از نتایج خیره كننده ایمنی‌درمانی در درمان سرطان به خصوص سرطان های خونی و لنفاوی خبر داده اند.

به گزارش ایرنا از بی بی سی ورلد، دكتر 'استنلی ریدل' از مركز تحقیقات فرد هاچینسون در سیاتل آمریكا در سخنرانی خود در نشست سالانه انجمن پیشرفت‌ علم آمریكا كه در واشنگتن برگزار ‎شد، گفت: در آزمایشگاه و كارآزمایی‌های بالینی، تاثیر چشمگیر این روش درمانی را در كسانی می‎بینیم كه تومور آنها به دوز بالای شیمی‌درمانی سنتی مقاوم بوده است.
به گفته دكتر ریدل، كارآزمایی بالینی در 35 بیمار مبتلا به لوسمی حاد لنفوئیدی (ALL) بسیار پیشرفته، نتایج خیره كننده ای داشته به طوری كه در این تحقیق، علائم بیماری در 94 درصد مبتلایان كاملا از بین رفته است.
در دو كارآزمایی بالینی دیگر، 40 بیمار مبتلا به لنفوم غیر هاجكین و لوسمی مزمن لنفوئیدی (CLL) با ایمنی درمانی درمان شدند كه این درمان در بیش از 80 درصد شركت كنندگان موثر بود و تقریبا در نیمی از آنها بیماری تا یك سال و نیم در فروكش (remission) كامل بود.
نتایج ایمنی‌درمانی در سرطان‌های خون و لنف چنان بوده كه محققان از 'تغییر گفتمان' در درمان سرطان صحبت كرده‌اند.
دكتر ریدل در سخنرانی خود، این اتفاق را امری باسابقه در پزشكی توصیف كرد.

**ایمنی درمانی
ایمنی درمانی، طی چند سال اخیر در خط مقدم تحقیقات سرطان قرار گرفته است و نشریه ساینس 'ایمنی‌درمانی سرطان' را بزرگترین تحول علمی سال 2013 دانسته بود.
اساس درمان سرطان تا به حال از بین بردن تومور به روش های مختلف همچون جراحی، شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی بوده است اما در 'ایمنی‌درمانی' هدف این است كه سیستم ایمنی خود علیه تومور وارد عمل شود كه این كار از طریق تقویت یا 'تربیت' سیستم ایمنی یا به عبارت دیگر سلول‌های T (نوعی گلبول سفید) صورت می گیرد.
سلول‎های T یكی از مهمترین سلاح های بدن در مبارزه با بیماری ها به خصوص عفونت‌ها و سرطانی شدن است.
در مورد سرطان یكی از عوامل رشد تومور این است كه سلول‌های سرطانی خود را از دید رادارهای سیستم ایمنی مخفی نگه می‌دارند.
سلول‌های T در حمله به ویروس ها و باكتری ها شركت دارند و در واقع سوابق این مجرمان را در بایگانی خود نگه می دارند تا اگر دوباره سر و كله آنها در بدن پیدا شد، پادتن هایی را كه دفعه قبل برای مهار آنها ترشح شده بود، بی درنگ فعال كنند.
در ایمنی درمانی، سلول‎های T را از بیمار گرفته و با مهندسی ژنتیك در سطح آنها گیرنده‌ای تولید می كنند كه گیرنده آنتی ژنی مصنوعی نامیده می شود.
در این روش سلول‌های T بیمار را گرفته و در آزمایشگاه آن را از نو برنامه‌ریزی می‌كنند؛ مثل اینكه شما نرم‌افزار یا اپلیكیشن جدیدی را در موبایل خود نصب می‌كنید و به آن قابلیت‌های تازه می‌دهید.
برای روشن شدن موضوع در نظر بگیرید كه با مهندسی ژنتیك آنتنی روی سلول‎های T نصب می‎شود كه می‌تواند نوعی پروتئین خاص را كه فقط در سلول‌های سرطانی یافت می‌شود ردیابی كند و تشخیص بدهد و سپس این سلول‌های مجهز را دوباره وارد بدن بیمار می كنند.
این سلول‌ها در بدن تكثیر می شوند و با استفاده از آنتن، سلول‌های سرطانی را یافته، به آنها حمله كرده و سلول سرطانی را نابود می‌كنند.
این سلول‌ها مشخصات سلول‌های خاطی را ثبت و ضبط كرده و اگر این مورد تكرار شود بلافاصله سركوب خواهند شد و به همین دلایل است كه دانشمندان به سلول‌های T لقب داروی زنده داده اند.
در عین حال این روش، خطراتی هم دارد از جمله حالتی كه به آن توفان سایتوكین گفته می شود، تجمع سلول‌های دفاعی در بدن ابعادی پیدا می‌كند كه خطرناك است و عوارضی مانند تب، افت فشارخون و آسیب سیستم اعصاب و در نهایت مرگ را به دنبال دارد.
از این رو ایمنی‌درمانی تا به حال به عنوان آخرین تیر در تركش به كار رفته است، وقتی بیمار به هیچ درمانی پاسخ نداده و بین دو تا پنج ماه بیشتر زنده نیست.
اما دكتر ریدل و همكارانش روشی را ابداع كرده اند كه ایمنی درمانی را متعادل‌تر و مطمئن‌تر و خطر توفان سایتوكینی را كمتر می‌كند.
دكتر ریدل با بیان اینكه دلایل زیادی برای خوش‌بینی و هم بدبینی وجود دارد، می گوید: مثل پرتو درمانی یا شیمی درمانی، ایمنی‌درمانی زندگی همه را نجات نخواهد داد اما من فكر می‌كنم ایمنی‌درمانی به ستون درمان سرطان بدل خواهد شد.
با اینكه ایمنی‌درمانی بیشتر در درمان سرطان‌های خون و لنف استفاده شده اما استفاده از تربیت دستگاه ایمنی برای سرطان‌های دیگر هم مدنظر است و به عنوان مثال آزمایش بالینی واكسن سرطان مغز با استفاده از این روش آغاز شده است.
علمی**1055**2017