به گزارش خبرنگار گروه فرهنگي ايرنا، حسينعلي قبادي روز يكشنبه به مناسبت روز معلم و به مناسبت نخستين سالگرد استاد فقيد صادق آيينه وند در مراسم نامگذاري خيابان 64 غربي يوسف آباد تهران به نام زنده ياد صادق آيينه وند، اظهار كرد: ياد رئيس فقيد پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي را با اين حركت فرهنگي گرامي مي داريم.
در اين مراسم كه در سالن اجتماعات پژوهشگاه و با حضور قائم مقام وزير علوم، برخي از اعضاي شوراي اسلامي شهر تهران، اساتيد و پژوهشگران حوزه و دانشگاه و خانواده مرحوم آيينه وند برگزار شد، سرپرست پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي، استاد آيينه وند را شخصيت فراملي و آينده پژوه ناميد.
وي بيان كرد: روح و اخلاق ديني و اسلامي در شخصيت استاد آيينه وند موج مي زد و هر كس با اين بزرگوار رو به رو مي شد خداپرستي در آن آشكار مي گشت.
قبادي افزود: استاد آيينه وند پيشاهنگ مديريت علمي پژوهشگاه بود و ظرفيت گسترده روحي و اعتمادسازي وي در اين مركز سبب شده بود كه فضاي دانشكده به يك فضاي معنوي مبدل شود.
سرپرست پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي افزود: استعداديابي و اهتمام در حفظ منابع انساني از شروط مديريتي استاد آيينه وند در عرصه علمي پژوهشي بود و در عين حال معتقد به رفع مشكلات سازماني در آرامش كامل بود.
وي گفت: شعار اساسي و كليدي استاد آيينه وند 'اتصال به ريشه و انطباق با زمان' بود و معتقد بود كه اگر قدرت داشته باشيم مي توان ميراث هاي خود را با درك زمان بازآفريني و از فراموشي آنها جلوگيري كرد.
قبادي افزود: در زمان حاضر براي توسعه و تحول در برنامه هاي پژوهشگاه به دنبال يك گفتمان منطقي حول خرد جمعي هستيم و سعي داريم با كسب مديريت خلاق، بر مشكلات جامعه با هدايت و راهنمايي هاي وزارت علوم، گام هاي مهمي برداريم.
استاد فقيد صادق آئينهوند دانشآموخته دكتراي تاريخ اسلام از دانشگاه القديس يوسف لبنان، استاد دانشگاه تربيت مدرس و رييس پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي بود. از او حدود ۱۰۰ مقاله و ۳۳ ترجمه و تاليف به يادگار مانده است.
مرحوم آئينه وند متولد ۱۳۳۰ در يكي از روستاهاي تويسركان بود و 17ارديبهشت ۱۳۹۴به دليل ابتلا به بيماري نارسايي خوني در بيمارستان لاله تهران درگذشت.
فراهنگ**1417**1027
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۷
تهران - ايرنا - سرپرست پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي گفت: استاد فقيد صادق آيينه وند معلمي فرهيخته، بي بديل و توانمند در شاگردپروري بود.