سنندج-ايرنا- موسيقي‌دان و خاورشناس فرانسوي گفت: موسيقي مناطق مختلف و اقوام گوناگون ايراني تاكنون در جهان ناشناخته باقي مانده است.

پروفسور ژان دورينگ كه براي شركت در دومين جشنواره فرهنگي و هنري اقوام ايران زمين به كردستان سفر كرده بود روز جمعه در گفت و گوي اختصاصي با خبرنگار ايرنا افزود: در سطح جهان تا حدودي موسيقي كلاسيك و گروه هاي مدرن موسيقي ايران شناخته شده هستند اما موسيقي محلي غني ايراني مانند گيلكي، كردي، بلوچي، لري و لكي هنوز ناشناخته باقي مانده است.
وي اضافه كرد: اين موضوع در حالي اهميت پيدا مي كند كه در اين مناطق گروههاي بسيار موفق و غني فعاليت مي كنند اما جهان از وجود چنين گنجينه گرانبهايي خبر ندارد و اين امر با توجه به پيشرفت تكنولوژي در حوزه موسيقي محلي ناخوشايند است.
وي اظهار كرد: هر ساله در جهان كنسرت ها و فستيوال هاي موسيقي برپا مي شود و گروههاي موسيقي محلي ايران مي توانند با حضور در اين جشنواره ها هنر اصيل خود را عرضه كنند.
اين موسيقي‌دان و خاورشناس فرانسوي گفت: لازم است اين گروه ها گلچيني از اجراهاي موفق خود را در سايت هاي اينترنتي تخصصي موسيقي قرار دهند و اگر كساني از كشورهاي اروپايي، آمريكايي و ديگر نقاط جهان خواستند اين گروهها را دعوت كنند، مرجعي براي آنها وجود داشته باشد.
وي اضافه كرد: اگر چنين اقدامي صورت نگيرد گروه هاي ضعيف تر كه بيشتر در اروپا مهاجر هستند به اين جشنواره ها دعوت مي شوند و نمي توانند اصالت و غناي موسيقي محلي ايران را به جهان انتقال دهند.
پروفسور ژان دورينگ گفت: در بخش موسيقي محلي و اقوام نوازندگان خوبي فعاليت مي كنند و بايد خوانندگان بيشتري در اين بخش تربيت شوند و اين هنر تداوم داشته باشد.
وي اظهار كرد: در اروپا در موسيقي محلي ايران تنها گروه كامكارها شناخته شده است و اين گروه كه از گروههاي موفق موسيقي ايراني است آثارش را مدرن تر كرده و از حوزه موسيقي محلي مناطق خارج شده است.
وي گفت: در بخش موسيقي كلاسيك خاورميانه موسيقي ايراني، تركي، عربي و هندي در جهان بيشتر شناخته شده هستند و محققان در حال تحليل و بررسي موسيقي اين بخش از جهان هستند.
وي اضافه كرد: در خاورميانه گروه هاي تندروي پيدا شدند كه در اصل با موسيقي مخالف هستند و سازها را با افتخار مي شكنند و اين موضوع مي تواند براي موسيقي در اين منطقه خطرناك باشد.
اين موسيقي‌دان و خاورشناس فرانسوي گفت: اگر كودكان از سنين كم با موسيقي آشنا شوند و حتي اگر استعداد موسيقي هم نداشته باشند در آينده با موسيقي مخالفت نمي كنند و اين امر بايد مورد توجه نهادهاي آموزشي در خاورميانه قرار گيرد.
پروفسور ژان دورينگ سال 1947 ميلادي در كشور فرانسه متولد شده و از جمله يكي از برجسته ترين موسيقي‌دانان و خاورشناس غربي و مدير بخش تحقيقات در مركز ملي در پاريس است.
اين استاد برجسته ساليان متمادي از عمر خود را صرف تحقيق و شناخت فرهنگ و موسيقي ملل شرق به ويژه ايران، آسياي ميانه، افغانستان و آذربايجان كرده ‌و از كارشناسان انگشت شمار موسيقي ايراني در سطح جهان است و تأليفات متعددي در اين زمينه دارد.
وي در سال 1978رديف ميرزا عبدالله را آوا نويسي كرد و اين اثر تحت عنوان 'رديف سازي موسيقي سنتي ايران' در سال 1370 توسط انتشارات سروش به چاپ رسيد.
پروفسور ژان دورينگ در سال 1975 رساله دكتراي خود را در زمينه موسيقي ايراني ارايه كرد كه در سال 1983 در پاريس چاپ شد و ترجمه آن نيز در سال 1383 بنام 'سنت و تحول در موسيقي ايران' در ايران به چاپ رسيد.
دورينگ، پس از بررسي بافت فرهنگي ايران‌زمين و معرفي انواع سازهاي ايراني و فن اجراي آنها به معرفي و تحليل وجوه نظري و صوري موسيقي ايراني پرداخته و تأثيرهاي عرفان، اساطير تاريخ و فرهنگ را به طريق علمي و امروزي بر آنها نشان داده است.
دومين جشنواره فرهنگي و هنري اقوام ايران زمين به مدت سه روز از 21 تا 23 ارديبهشت با حضور 330 هنرمند از استان هاي مختلف كشور برگزار شد و در حاشيه آن چهار كارگاه و پانل تخصصي موسيقي محلي با حضور كارشناسان و صاحبنظران داخلي و خارجي موسيقي اقوام ايران برگزار شد.
مهمانان ويژه و كارشناسان خارجي اين جشنواره پروفسور ژان دورينگ موسيقي‌دان، خاورشناس و مدير بخش تحقيقات در مركز ملي در پاريس، آمنه يوسف زاده محقق دانشگاه يونيور سيتي آمريكا (city univer city) و ماموستا انور قره داغي استاد برجسته موسيقي در عراق، استاد دانشگاه سليمانيه و رهبر اركستراي سمفوني سليمانيه بودند.
3020/1904