به گزارش روز سه شنبه گروه علمی ایرنا از ساینس، اغلب شهروندان پس از ورود به دانشگاه و آغاز یك فعالیت شغلی، زمان نسبتا زیادی را به صورت نشسته می گذرانند؛ به این ترتیب با كاهش فعالیت بدنی، كالری بیشتری به جای تبدیل به انرژی به صورت چربی ذخیره می شود و در نتیجه این رخداد توده عضلانی بدن كاهش می یابد و پس از 30 سالگی در هر دهه از زندگی بین سه تا پنج درصد از توده عضلانی بدن كاسته می شود.
زندگی مدرن امروزی همواره با استرس زیادی همراه است؛ استرس توانایی بدن را در هضم و جذب موادغذایی كاهش می دهد و عامل پرخوری یا تغذیه نامناسب بسیاری از افراد به شمار می رود.
با افزایش سن، میزان مسئولیت فرد در اجتماع و خانواده افزایش می یابد و در پی آن میزان استرس وی نیز بیشتر می شود؛ این افزایش استرس می تواند آثار مخربی بر سلامت فردی داشته باشد؛ ازجمله این كه می تواند موجب چاقی، اختلال در یادگیری و یادآوری، ضعف سیستم دفاعی، فشارخون بالا، كلسترول و بیماری های قلبی شود.
افزایش سن همچنین با تغییرات هورمونی شدیدی همراه است و میزان ترشح بسیاری از هورمون ها از جمله هورمون رشد، استروژن، پروژسترون و دو هورمون تیروئید در سنین بالا، كاهش می یابد؛ بر اساس مطالعات، این كاهش طبیعی هورمون ها از سن 30 سالگی آغاز می شود و تا سن 65 سالگی به میزانی كمتر از حداقل میزان طبیعی در افراد جوان و سالم می رسد.
بسیاری از عوارض سالخوردگی از جمله كاهش توده عضلانی، افزایش چربی شكم، اختلال خواب و افسردگی، در واقع حاصل كاهش هورمون رشد هستند.
برای مقابله با افزایش وزن در اثر پیری، باید میزان فعالیت روزانه خود را افزایش داد، از یك رژیم غذایی سالم با میزان كالری مناسب و مواد معدنی استفاده و به میزان كافی استراحت كرد.
با وجود این كه حفظ سلامتی در سنین پیری دشوارتر است، با استفاده از ابزارهای مناسب و تلاش كافی می توان به این هدف مهم دست یافت.
علمی (6) ** 9259**1834
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۹
تهران- ایرنا- بسیاری از افراد با افزایش سن، دچار چاقی می شوند. این وضعیت حاصل عوامل مختلفی از جمله رژیم غذایی نامناسب، سبك زندگی نشسته، عوامل ژنتیكی، عوامل اجتماعی، مصرف داروها و تغییرات هورمونی است.