تهران - ایرنا - قرقیزستان به دلیل آنچه كه «بی توجهی صندوق بین المللی نجات دریاچه آرال به پیشنهادات و درخواست های این كشور برای بقای این دریاچه» عنوان شد، از عضویت در این صندوق كناره گیری كرد.

به گزارش روز شنبه خبرگزاری آسیاپلوس به نقل از دفتر مطبوعات وزارت امورخارجه قرقیزستان، «دینره كیمیلاو» معاون اول نخست‌وزیر این كشور در سومین نشست مشترك «اتحادیه اروپا - آسیای مركزی» در بروكسل در مورد این دریاچه گفته است كه درخواست های اصلاحی قرقیزستان برای فعالیت این صندوق،‌ نه تنها عملی نشدند بلكه هیچ اعتنایی هم به آنها نشده است.
وی اظهار داشت:‌ به همین خاطر این كشور تصمیم گرفت كه فعالیت خود را در این كمیته به طور كامل قطع كند.
خشكیدن دریاچه آرال یكی از بزرگ‌ترین فجایع زیست‌محیطی كره زمین به شمار می‌رود.
«صندوق بین المللی نجات دریاچه آرال» سال 1992 در شهر «نقوس» ازبكستان با هدف انجام اقدامات علمی و عملی برای جلوگیری از نابودی دریاچه، توسعه برنامه های زیست محیطی آرال و تامین سرمایه لازم برای این فعالیت ها با عضویت كشورهای تاجیكستان، ازبكستان، قرقیزستان، ‌قزاقستان و تركمنستان تاسیس شد.
دریاچه آرال یا دریاچه خوارزم یك دریاچه آب شور در آسیای میانه واقع در قلمرو دو كشور قزاقستان و ازبكستان است.
آرال در گذشته یكی از چهار دریاچه بزرگ دنیا بود كه 68 هزار كیلومتر مربع وسعت داشت اما از دهه 1960 كه دولت شوروی انحراف مسیر رودخانه های آمودریا و سیردریا به صحرای قره‌قوم (به منظور كشاورزی) را آغاز كرد، این دریاچه رفته رفته كم آب و در سال 1987 به دو دریاچه كوچك آرال شمالی و آرال جنوبی تقسیم شد. در سال 2004 مساحت آن به 25 درصد مساحت اصلی كاهش یافت و درصد شوری آب آن پنج برابر شد. دو دریاچه شمالی و جنوبی در سال 2007 به چهار دریاچه یكی دریاچه آرال شمالی، دو دریاچه در شرق و غرب دریاچه جنوبی پیشین و یك دریاچه كوچك بین دریای شمالی و جنوبی تقسیم شدند كه همگی در مجموع 10 درصد مساحت اصلی دریاچه را داشتند. در سال 2009 تصاویر ماهواره‌ای نشان داد كه دریاچه شرقی و دریاچه جنوبی هم به‌كلی خشك شده و دریاچه غربی نیز بسیار كوچك‌تر شده‌است. حداكثر عمق دریاچه آرال نیز در سال 2008 حدود 42 متر اندازه‌گیری شده‌ است.
بخش كوچك باقی‌مانده این دریاچه هم گرفتار آلودگی‌هایی نظیر دورریزهای آزمایشهای نظامی، كودهای شیمیایی، آفت‌كش‌ها و پسمانده‌های پروژه‌های صنعتی و همچنین درصد نمك بسیار بالا شده‌ است. آلودگی زیست‌بوم بزرگ‌ترین مشكل این پهنه آبی است.
در پی كاهش مساحت این دریاچه صنعت در گذشته پر رونق ماهیگیری در آن تقریبا از میان رفت كه موجب بیكاری و مشكلات اقتصادی زیادی شد. همچنین منطقه اطراف دریاچه آرال دچار آلودگی‌های زیست‌محیطی مهیبی شد كه با افزایش بیماری‌ها خود را نشان داد. پس‌روی آب دریاچه تغییرات آب‌وهوایی را نیز در منطقه ایجاد كرد كه طی آن تابستان‌ها گرم‌تر و خشك‌تر و زمستان‌ها سردتر و طولانی‌تر شده‌اند.
در سال‌های اخیر تلاش‌هایی از سوی دولت قزاقستان برای حفظ و احیای دریاچه آرال شمالی صورت گرفته كه موجب كاهش شوری آب دریاچه و افزایش تعداد ماهیان در برخی نقاط شده‌است. اما دریاچه جنوبی شانس چندانی برای بقا ندارد.
این دریاچه در گذشته بین 43 تا 46 درجه عرض جغرافیایی و 58 تا 62 درجه طول جغرافیایی قرار داشت.
آساق**1663**