زخم های به جا مانده بر دل مردم ایران

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، ساعت 16 و 30 دقیقه بعدازظهر هفتمین روز تابستان سال 1366 در ذهن مردم سردشت، خاطره خوبی را به یاد نمی آورد.
هفتمین روز از تابستان 66، غرش هواپیماها و پس از آن فرود آمدن هفت بمب در شهر و روستاهای اطراف كافی بود تا یكی از فجیع ترین حملات شیمیایی برای مردم سردشت رقم بخورد.
كشته شدن جمعی از مردم و مجروح شدن به خاطر بمب های شیمیایی این خاطرات را بسیار دردناك تر كرده است و سردشت به خاطر این حملات شیمیایی بود كه به عنوان نخستین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان نامگذاری شد؛ البته سردشت، اولین مركز بمباران شیمیایی در ایران نبود و در برخی شهرهای دیگر نیز شاهد بمباران شیمیایی بودیم.
اگر چه هزاران تن از هموطنان پس از حملات شیمیایی عراق در سردشت جان باختند؛ اما افراد نجات یافته نیز حال و روز خوبی نداشتند و ندارند و با عوارض آن همچون عوارض پوستی و چشمی تا زمان حاضر در زجر، زندگی می كنند.
براساس آمارها، بمباران شیمیایی سردشت بمبارانی بود كه نیروی هوایی عراق در چهار نقطه پر ازدحام شهر سردشت از توابع استان آذربایجان غربی انجام داد و در این حمله ۱۱۰ تن از ساكنان غیرنظامی شهر كشته شدند و بیش از پنج هزار تن دیگر در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند.
رژیم بعثی عراق در دوران جنگ تحمیلی كه هشت سال طول كشید با استفاده از سلاح های شیمیایی بیش از یكصد هزار تن را مجروح و شهید كرد و زخم هایی را بر دل مردم بی دفاع ایران باقی گذاشت.
این رژیم از گازهای ارگانوفسفره (عوامل اعصاب، تاول ‌زا و گاز خردل) در طول جنگ استفاده می كرد؛ضمن اینكه پس از جنگ جهانی اول این نخستین باری بود كه از سلاح‌های شیمیایی به صورت وسیع در جنگ استفاده می‌شد.
عراق در سال 1980 با انتقال مقادیری از عوامل شیمیایی و مواد اولیه مربوط به ذخایر شوروی سابق و همچنین خرید تجهیزات ویژه از كشورهای اروپایی و ایالات متحده به تولید مستقل جنگ‌ افزارهای شیمیایی، اقدام كرد.
رژیم بعثی عراق بر استفاده از عوامل شیمیایی در جبهه‌های جنگ اكتفا نكرد و بارها در مناطق مسكونی به‌ویژه در روستاها بمب‌های شیمیایی خود را فرود آورد.
بر اساس گزارش‌ های رسمی، حملات شیمیایی عراق علیه ایران و برخی مناطق كردنشین عراق به بیش از دهها بار می ‌رسد كه مهم ترین آنها استفاده از گاز موستارد یا خردل در سردشت در هفتم تیر ماه سال 1366، بمباران شیمیایی بسیاری از روستاهای اطراف ایران در اسفند 1367، شیمیایی ساكنان شهر شلمچه و روستاهای اطراف آن در اسفند 1367 و بمباران شیمیایی روستاهای اطراف شهرهای سرپل ذهاب، گیلانغرب و اشنویه در خرداد ماه 1367 است.
صدای ناله ‌های شیمیایی ‌شدگان در آن زمان به فلك رسید و ایران در طول هشت سال دفاع مقدس، 350 بار مورد حملات شیمیایی از سوی عراق قرار گرفت كه 55 هزار جانباز شیمیایی بر جای گذاشت و اینكه فقط مردم ایران نبودند كه قربانی حملات شیمیایی ارتش صدام شدند بلكه مردم عراق نیز از هدیه كشورشان بی بهره نماندند؛ به عبارت دیگر بكارگیری سلاح‌های شیمیایی یكی دیگر از جنایت های رژیم صدام علیه ملتش بود .
كابوس سلاح‌های شیمیایی هنوز تهدیدی برای بشریت به حساب می آید؛ ملت ایران تجربه سختی از این سلاح ویرانگر در حافظه دارند و یادگارهای، گازهای خردل و عامل اعصاب ارتش بعث عراق در دوران جنگ هنوز جان جانبازان ایرانی را می گیرد.
آثار ناشی از حملات شیمیایی كه با هدف قرار دادن نظامیان و غیرنظامیان، تعداد قابل توجهی از اهالی شهرهایی همچون اشنویه و سردشت را به گاز خردل و گازهای عصبی آلوده كرد؛ یادگارهایی است ر نسل‌های دوم متولد شده از آنها نیز قابل مشاهده است و اكنون بعد از گذشت سال ها از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، مرگ تدریجی هموطنان را شاهدیم كه دستگاه تنفسی شان سرشار از موادشیمیایی است.
به امید روزی كه در هیچ جای دنیا شاهد حملات شیمیایی نباشیم.
اجتمام**7268**1776