حمله هاي شيميايي عليه ايران در جنگ تحميلي بيشتر روشنگري و تبيين شود

علي مهديخاني روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا با اشاره به لزوم تبيين بيشتر شرايط جانبازان شيميايي در سطح جامعه افزود: اگر مردم و به ويژه جوانان از نزديك اين جانبازان را ملاقات كنند به درك بيشتري از تحمل رنج آنها براي آسوده زندگي كردن ما و امنيت فعلي جامعه خواهند رسيد.
وي به دشمني عميق جبهه استكبار با تفكر اسلامي و انقلابي اشاره و اظهار كرد: در زمان جنگ ديديم كه دشمنان از هيچ فرصتي براي كشتار ايرانيان دريغ نكردند و تا آخر جنگ، با برخورد نكردن نسبت به جنايات صدام باعث شدند تا وي براي ادامه كارهاي خود جري تر شود.
مديركل بنياد حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس استان زنجان گفت: جانبازان جنگ تحميلي به خصوص جانبازان شيميايي سندهاي زنده اي هستند كه بازگو كننده رذالت اخلاقي و انساني جبهه استكبار نسبت به خود و كشور مي باشند.
وي درباره زندگي جانبازان شيميايي گفت: اين جانبازان زندگي بسيار سختي دارند و با گذشت بيش از 27 سال از پايان جنگ و تحمل رنج جراحت هاي طاقت فرسا، هنوز شماري از آنان با مشكلات مالي و معيشتي دست و پنجه نرم مي كنند.
مهديخاني اظهار كرد: از زماني كه انسان براي تامين خواسته هاي خود و مقابله با كشور مهاجم سلاح هاي كشتار جمعي مثل بمب اتم اختراع كرد، براي نخستين بار از آن جهت كشتار وسيع در جنگ جهاني استفاده شد و بعد از آن، كشورهاي غربي براي اينكه از همان سلاح ها در سطح جهان استفاده نشود كنوانسيون بين المللي تشكيل دادند.
وي يادآور شد: اين كشورها همه را جز خود براي داشتن اين ابزار ضد بشريت منع كردند و به واقع نخستين سنگ بناي تبعيض در بين كشورها را در آن كنوانسيون گذاشتند و تا امروز ما شاهد تفاوت ها ميان اين دو گروه از كشورها هستيم.
مديركل بنياد حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس استان زنجان گفت: دولت هاي غربي با همه اين حال كه دامنه ساخت و ساز و نگهداري سلاح هاي كشتار جمعي را در ساير كشورها به شدت كاهش دادند، اما خود مشغول ساخت و ساز، نگهداري و فروش انواع تسليحات هستند.
وي خاطرنشان كرد: كشورهاي زير سلطه غرب مثل عراق بعثي در زمان حكومت صدام از حيث نگهداري و استفاده از سلاح ها به خصوص نوع شيميايي آن هيچ مانعي در سر راه خود ندارند و صداي هيچ سازمان حقوق بشري هم در نمي آيد.
مهديخاني با بيان اينكه هميشه نگاه تبعيض آميز جبهه استكبار نسبت به كل كشورهاي مظلوم جهان وجود داشته، گفت: وقتي قدرت هاي جهاني ديدند در مقابل استراتژي انقلاب اسلامي توان مقابله ندارند با تحريك عراق به خصوص در سال هاي پاياني جنگ به سمت استفاده از سلاح هاي شيميايي روي آوردند و باعث كشتار و بيماري عده زيادي از مردم ايران شدند.
وي به حمله هوايي هفتم تير سال 66 رژيم بعثي به شهر سردشت اشاره كرد و گفت: در اين حمله نزديك به هشت هزار نفر مصدم و 230 نفر شهيد شدند و هنوز هم مردم آن منطقه از آسيب هاي جسمي، رواني و زيست محيطي آن بمباران رنج مي برند.
با وجود تصويب پروتكل ۱۹۲۵ ژنو رژيم عراق در طول جنگ ايران و عراق با نقض اين معاهده بين‌المللي وسيع ترين حملات شيميايي پس از جنگ جهاني اول را مرتكب شد.
بر اساس گزارش‌هاي بازرسان سازمان ملل متحد از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ در موارد متعددي از گاز خردل و نيز عوامل اعصاب عليه رزمندگان ايراني و غير نظاميان ساكن روستاها و شهرهاي مرزي ايران استفاده شد.
رژيم صدام همچنين در جريان عمليات عليه مناطق كردنشين شمال عراق به ويژه شهرستان سردشت كه اولين شهر شيميايي ايران بود حملات شيميايي وسيعي را عليه مردم اين مناطق انجام داد كه حمله شيميايي به حلبچه در مارس ۱۹۸۸ و كشتار بيش از پنج هزار نفر از مردم اين شهر از آن جمله است.
3216/6085