تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۳۹۵ - ۱۴:۲۰

تهران - ایرنا - رژیم صهیونیستی از زمان تاسیس نامشروع خود در سال 1948 و پس از آن كشتار و جنایات را سرلوحه اقداماتش قرار داده و در همین راستا تاكنون چند بار به كشور لبنان حمله كرده است؛ هر روز كه می گذرد ترس صهیونیست های تا بن دندان مسلح از مقاومت اسلامی لبنان بیشتر شده و خواب آنها را به كابوس تبدیل می كند.

رژیم صهیونیستی از سال 1948 به تعداد بی شمار و با دلایل واهی كشور لبنان را آماج بمب ها و گلوله باران خود قرار داده به ویژه آن كه دو تجاوز گسترده در سال های 1982 و 2006 به این كشور داشته است ولی در هیچ یك از تجاوزهای خود به اهداف اعلامی دست نیافت.

** یورش نظامیان صهیونیست به لبنان در سال 1982
رژیم صهیونیستی سال ها به دنبال بهانه حمله به لبنان برای كشتن یا بیرون راندن فلسطینی های آواره ساكن این كشور بود تا این كه سوم ژوئن 1982 (13 خرداد 1361) 'شلومو آرگوف' سفیر رژیم صهیونیستی در انگلیس در نزدیكی یكی از هتل‌های لندن توسط یك گروه فلسطینی ترور شد و صهیونیست ها كه به دنبال بهانه برای هجوم به لبنان و كشتار فلسطینی های رانده شده از سرزمینشان بودند، بهانه خود را یافتند.
در ششم ژوئن 1982(16 خرداد 1361) ارتش رژیم صهیونیستی تهاجم بسیار وسیعی را از زمین، هوا و دریا به لبنان آغاز كرد و به سرعت و بدون برخورد با مقاومت چندانی تا دروازه های بیروت پیش رفت ولی نتوانست وارد پایتخت لبنان شود، چرا كه در همان زمان گروهی از جوانان مسلمان شیعه لبنانی به فرماندهی سید عباس موسوی كه بعدها دبیركل حزب الله لبنان شد در مقابل ارتش كلاسیك و تا به دندان مسلح رژیم صهیونیستی در منطقه خلده (جنوب بیروت) مقاومت جانانه كرده و ارتش رژیم صهیونیستی را زمین گیر كردند.
هرچند صهیونیست ها هدف تجاوز به لبنان را واكنش به تلاش برای ترور سفیر رژیم صهیونیستی در انگلیس یا واكنش به موشك‌های فلسطینی اعلام كردند، اما هدف اصلی آنها اشغال بیروت و از بین بردن مقاومت فلسطین و همچنین ضربه زدن به نیروهای سوری در خاك لبنان بود.
تجاوز نظامیان صهیونیست به لبنان با مشاركت 100 هزار نظامی و یك هزارو 100 تانك كه دو برابر نیروهای اسرائیلی در جنگ اكتبر 1973 بود، آغاز شد، اما در نهایت ارتش رژیم صهیونیستی پس از 18 سال تجاوز در سال 2000 با قبول شكست از مقاومت اسلامی لبنان، از این كشور خارج شد، ولی برخی از نقاط جنوب این كشور را در تصرف خود باقی نگه داشت.

**‌ جنگ 33 روزه شكستی تلخ برای رژیم صهیونیستی
در 12 ژوئیه 2006 (22تیر 1385) بود كه رژیم صهیونیستی یورش همه جانبه ای را به لبنان آغاز كرد؛ جنگ دوم رژیم صهیونیستی علیه لبنان كه به جنگ 33 روزه معروف است در محدوده كشور لبنان و شمال سرزمین های اشغالی روی داد و با قطعنامه 1701 شورای امنیت در 14 اوت 2006 (24 مرداد 1385) به پایان رسید.
رژیم صهیونیستی و آمریكا پس از سال 2000 توافق كرده بودند كه باید حزب‌الله را از لبنان حذف كرد؛ تعبیرشان این بود كه اژدهایی (اژدهای مقاومت) وجود دارد كه سر آن در 'تهران'، وسط آن در 'سوریه' و دم آن در لبنان است و مناسب‌ترین جایی كه می‌توان به این اژدها لطمه زد، دم آن است؛ چراكه نزدیك بودن لبنان به اسرائیل، تهدید خطرناك‌تری برای آن‌هاست.
آمریكا و دشمنان جمهوری اسلامی، صدام رییس جمهور وقت عراق را به نمایندگی از خود، علیه ایران (مغز متفكر و سر اژدهای مقاومت) شورانده بودند ولی دفاع جانانه مردم انقلابی ایران آنها را از نابودی انقلاب اسلامی ناامید كرد و آنها به زعم خود سراغ دم اژدهای مقاومت رفتند تا بتوانند به مقاومت اسلامی ضدصهیونیستی لطمه بزنند.
در سال 2006 (1385) صهیونیست ها قرار بر این داشتند تا سید حسن نصرالله دبیر كل حزب الله لبنان و كل شخصیت‌های طرفدار وی را به هنگام سخنرانی روز قدس این سال از فراز آسمان بیروت هدف قرار دهند؛ نقشه شوم آن‌ها این بود كه در هفته اول، آن قدر مناطق حزب‌الله در لبنان را بمباران كنند كه بخش اعظم نیروهای آن از بین برود؛ لذا در پی اختلاف در تبادل اسرا با رژیم صهیونیستی، 'ایهود اولمرت' نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیست، با دستور مستقیم 'جرج بوش' رئیس ‌جمهور وقت آمریكا، حمله همه‌جانبه ای را به لبنان آغاز كرد.
برخلاف آنچه كه اتاق فكرهای كاخ سفید پیش‌بینی كرده بودند، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی، در طول جنگ 33 روزه حتی یك بمباران نتیجه‌بخش نداشت و برای ایجاد فشار و قتل‌عام غیرنظامیان، تنها به انهدام زیرساخت‌های شهرهای لبنان اقدام ‌كرد. در مقابل، نیروهای حزب‌الله با كنترل دامنه جنگ و به‌كارگیری مرحله‌ای موشك‌های دوربرد خود موفق شدند صدمات زیادی را در بعد سیاسی و نظامی به رژیم صهیونیستی وارد كنند و عملا شكست سنگینی را به صهیونیست ها وارد كنند.
'سازمان دیده‌بان حقوق بشر' (Human Rights Watch)، یك ماه پس از صدور قطعنامه 1701، جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه و هدف قرار دادن شهرها و مناطق مسكونی را تأیید كرد.
'كنوانسیون منع استفاده از سلاح‌های قراردادی' (CCW) نیز استفاده غیرقانونی ارتش صهیونیستی از بمب‌های فسفری و بمب‌های خوشه‌ای بر شهرها و روستاها لبنان را، آن هم پس از توافق این رژیم با قطعنامه آتش‌بس تأیید كرد.
مهم‌ترین سندی كه این جنگ را به عامل شكست رژیم صهیونیستی تبدیل كرد، گزارش منتشرشده از سوی 'كمیته وینوگراد' (Winograd Commission) بود؛ یك كمیسیون مستقل كه در سپتامبر 2006 از سوی رژیم صهیونیستی تشكیل شد تا عملكرد مقامات و نظامیان صهیونسیت را در خلال جنگ 33 روزه بررسی كند.

** بخشی از خسارت های وارده به صهیونیست ها و حزب الله در جنگ 33 روزه
شمار شهدای لبنان در جنگ 33 روزه یكهزارو 200 نفر اعلام شد كه فقط 74 نفر از آنها از اعضای حزب الله بودند ولی از آمار كشته های تروریست ها چندین روایت اعلام شده است.
رژیم صهیونیستی تعداد كشته های خود در جنگ 33 روزه را 117 نظامی و افسر ارشد اعلام كرد و این در حالی است كه مركز فرانسوی 'محور منطق' «axis of logic» كه در ایالت ماساچوست آمریكا فعالیت می‌كند، خلاصه نسخه‌ای از گزارش سری خود درباره جنگ 33روزه را به همراه تصاویر و نقشه‌های رسمی روی پایگاه اینترنتی خود قرار داد و به آمار خیره‌كننده تلفات و خسارت های رژیم صهیونیستی در جریان این جنگ اشاره كه همراه سانسور خبری شدید از سوی صهیونیست ها بوده اشاره كرده است.
بر اساس این گزارش رسمی، در جنگ 33 روزه دوهزار و 300 صهیونیست به هلاكت رسیده و بیش از 700 نفر نیز زخمی شده‌اند، این در حالی است كه رژیم اسرائیل آمار تلفات این جنگ را 119 (117) نفر ذكر كرده‌ است.
بنا بر این گزارش، همچنین تعداد 160 تانك متعلق به رژیم اسرائیل منهدم شده‌ كه 65 دستگاه از آنها به طور كامل از بین رفته است كه 38 دستگاه از این تانك ها از نوع 'مركاوا' بودند كه اسرائیل (رژیم صهیونیستی) ادعا می‌كرد كه این تانك‌ها غیرقابل انهدام هستند.
حزب الله همچنین در جنگ 33 روزه توانست دو ناوشكن صهیونیست ها را هدف قرار داده و منهدم كند كه فقط در ناوشكن 'ساعر' كه توسط نیروهای حزب‌الله منهدم شد بیش از 24 صهیونیست به هلاكت رسیدند كه اسراییل (رژیم صهیونیستی) این رقم را چهار نفر اعلام كرد.
حتی اگر بخواهیم شمار كشته های نظامیان صهیونیست (117 نفر) كه آمار ادعایی از سوی صهیونیست هاست را درست بدانیم، می بینیم كه برای نخستین بار تلفات نظامیان رژیم صهیونیستی از تلفات طرف مقابل فراتر رفت و در مقابل 74 شهید از اعضای جنبش مقاومت اسلامی لبنان، 117 نظامی صهیونیست به هلاكت رسیدند و
این در حالی است كه رژیم صهیونیستی در جنگ 6 روزه سال 1967 با ارتش چند كشور عربی شامل مصر، سوریه‌ و اردن، فقط 16 كشته داده بود.
رژیم صهیونیستی در طول جنگ 33 روزه بیش از 12هزار حمله هوایی به شهر‌های مسكونی لبنان انجام داد و بسیاری از شهروندان بی‌گناه لبنانی را در منازل خود به شهادت رساند؛ نیروی زمینی رژیم صهیونیستی نیز با دو هزارو 500 موشك و گلوله توپ و خمپاره و همچنین نیروی دریایی این رژیم نیز بیش از صدهزار راكت به مناطق مسكونی لبنان شلیك كردند.
منهدم شدن دو فروند هواپیمای جنگی 'F16' رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه در كنار انهدام 5 بالگرد این رژیم اوج ناتوانی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.

** كابوس صهیونیستها از افزایش توان نظامی حزب الله
با گذشت 10 سال از شكست سنگین و به یاد ماندنی ارتش رژیم صهیونیستی از مقاومت اسلامی لبنان، این كابوس همچنان با صهیونیست ها همراه است.
با نگاهی به امكانات و تجهیزات حزب الله در سال 1385 و مقایسه آن با تجهیزات و امكانات فعلی این جنبش می بینیم كه حزب الله قدرت نظامی خود را نسبت به 10 سال پیش چندین برابر افزایش داده است؛ اگر حزب الله در سال 1385، 30 هزار موشك آماده شلیك به سمت سرزمین های اشغالی را داشت، هم اكنون این میزان به بیش از 100 هزار موشك ارتقا پیدا كرده است.
ارقام و آمارهای مراكز پژوهشی و تحقیقاتی ارتش رژیم صهیونیستی در بررسی توان رزمی حزب الله نیز جالب است؛ این آمار و ارقام دال بر افزایش اقتدار و توان رزمی آن در مقایسه با سال 2006 و جنگ 33 روزه می باشد كه وحشت صهیونیستها را از كابوس شكست مجدد دو چندان كرده است.
نوعام تیفون فرمانده سابق سپاه شمال در ارتش رژیم صهیونیستی برای تقویت روحیه خود و نیروهایش به دروغ متوسل شده و ادعا كرده كه حزب الله با وجود توان رزمی بالا شمار بسیاری از نیروی خود را در جنگ با گروههای تكفیری در سوریه از دست داده، اما در عین حال اذعان كرده كه حزب الله در زمینه جنگ چریكی توانمندی بسیاری را كسب كرده است.
یك گزارشگر صهیونیست در پاسخ به تیفون و برخی دیگر از رویاپردازان نظامی صهیونیست گفته است كه حزب الله از یك جنبش مسلح به یك ارتش مجهز و مسلح كه همچنان در حال افزایش توان رزمی خود است، تبدیل شده و حزب الله امروز در زمینه فن آوری تجسس و جمع آوری اطلاعات گام بلندی برداشته و پهبادهای بسیاری را در كنار فن آوری كنترل از راه دور در اختیار دارد.
این گزارشگر صهیونیست خارطرنشان كرده كه آمارها و مطالعات عكس ادعای برخی مسؤولین نظامی اسراییل را ثابت می كند؛ بر اساس آمارهای ارتش اسراییل (رژیم صهیونیستی) در صورت آغاز جنگ اسرائیل علیه لبنان، حزب الله روزانه با 1500 خمپاره و موشك اسرائیل را هدف قرار می دهد.
وی افزوده كه بررسی ها نشان می دهد، شمار رزم جویان حزب الله در سال 2006 ، 17 هزار رزمنده بود در حالی كه در سال 2016 تعداد رزمنده های حزب الله به بیش از 45 هزار نفر رسیده است.
به گفته این گزارشگر صهیونیست، در جنگ 2006 شمار موشك های كوتاه برد حزب الله 10 هزار فروند بود در حالی كه شمار این موشك ها در حال حاضر 100 هزار فروند می باشد كه می تواند به راحتی بندر حیفا را هدف قرار دهد.
موشك های میان برد حزب الله در جنگ 2006، 800 فروند بود در حالی كه هم اكنون شمار آنها به چند هزار فروند رسیده است.
موكش های دور برد حزب الله از سوی صهیونیست ها در جنگ 2006 حدود 50 موشك برآورد شده در حالی كه پیش بینی شمار آنها در حال حاضر به بیش از 1000 فروند می رسد.
این گزارشگر صهیونیست تاكید كرده، بنابراین پیش بینی می شود كه جنگ آینده با حزب الله دشوار تر و با تلفات و خسارت های چند برابر بیشتر از جنگ 33 روزه خواهد بود و جبهه داخلی و مناطق غیر نظامی بیشترین تلفات را می دهند؛ سامانه پدافندی گنبد آهنین و عصای جادوگر تنها مناطق نظامی و راهبردی را تحت پوشش و حمایت خود قرار می دهد.
سرهنگ الون مدنس فرمانده تیپ 300 اسراییل نیز در این باره گفت: جنگ آینده با حزب الله بسیار خطیر و با تلفات سهمگین خواهد بود.

** نتیجه:
در مجموع باید به صهیونیست ها خاطر نشان كرد كه تسلط حزب‌الله بر اركان جنگ نامتقارن از قبیل بهره‌گیری از اصل غافلگیری، فرسایشی كردن جنگ برای ناكام گذاشتن جنگ برق آسا، دفاع متحرك همه جانبه و برخورداری از حفاظت ضداطلاعات نظامی از جمله عوامل موثر بر پیروزی نظامی حزب‌الله در جنگ 33 روزه بوده كه این امر با توجه به كسب تجربیات ارزنده با گروه های تروریستی - تكفیری - صهیونیستی در سوریه بیش از بیش افزایش یافته است.
به اعتقاد اغلب كارشناسان سیاسی - نظامی، علت اصلی پیروزی حزب‌الله در جنگ با صهیونیست ها و تكفیری ها، برخورداری حزب‌الله از عوامل و عناصر معنوی همچون توكل به خدا، روحیه و اراده باز می‌گردد.
هرچند احتمال حمله از سوی صهیونیست ها به لبنان اندك است، اما رژیم صهیونیستی باید مطمئن باشد كه پاسخ مقاومت اسلامی لبنان و حامیان آن بسیار كوبنده خواهد بود و حضور قسمتی از نیروهای این جنبش در سوریه نه تنها قدرت نظامی آن را كاهش نداده بلكه توان آن را بسیار كوبنده تر كرده است.
گزارش از مجید جعفری
خاورم/1275**1566