فناوري اينولاكس گامي نو در عرصه انرژي هاي تجديدپذير است/ ضريب توليد 60 تا 90 درصدي

«مسعود سه دهي» امروز (سه شنبه) در گفت وگو با خبرنگار اقتصادي ايرنا با اشاره به فناوري هاي توربين بادي اينولاكس افزود: اساس كار اين توربين ها بر متمركز كردن منبع انرژي استوار شده است.
وي افزود: در حالي كه ضريب توليد نيروگاه هاي خورشيدي 10 تا 20 درصد و نيروگاه هاي بادي فعلي در مناطق بادخيز 40 درصد است، اصلا نيروگاه هاي قابل اعتمادي به شمار نمي روند. اما در مقابل هر توربين اينولاكس بسته به سرعت باد در منطقه از ضريب توليد 60 تا 90 درصدي برخوردار است.
به گفته ي سه دهي، در فناوري اينولاكس جريان باد پس از ورود به سيستم تحت كنترل در مي آيد و پس از متمركز شدن وارد مسيري تنگ مي شود كه فشار آن را كاهش و سرعت آن را افزايش مي دهد.
مديرعامل شركت نيروگاه هاي بادي «توان گستران راما» (وات ويند) با اشاره به رابطه مستقيم توان اين نوع از توربين هاي بادي با طول پره و سرعت باد، گفت: دو برابر شدن طول پره، توان اين دستگاه را چهار برابر و دو برابر شدن سرعت باد، توان آن را تا هشت برابر افزايش مي دهد و به اين ترتيب، باد در تسخير و كنترل در مي آيد.
سه دهي گفت: توربين هاي بادي معمولي به حداقل سرعت باد سه تا چهار متر بر ثانيه براي راه اندازي نيازمندند، اما سرعت باد كمتر از يك متر بر ثانيه براي راه اندازي اينولاكس كافي است، همچنين باد شديد با حداقل سرعت 25 متر بر ثانيه منجر به قفل شدن توربين هاي بادي معمولي مي شود، اما هر سازه اينولاكس با استاندارد سرعت باد 120 كيلومتر بر ساعت طراحي مي شود.
به گفته ي وي ، در توربين هاي بادي قديمي، كل سيستم بايد همراه با تغيير جهت باد تغيير مسير داده و بگردد، اما در اينولاكس نيازي نيست، وجود پره هاي كوتاه تر قابليت گردش سه هزار و 650 دور در دقيقه اي به پره ها مي دهد و ديگر نيازي به وجود سيستم كنترل زاويه پره كه در توربين هاي قديمي در سرعت گردش 12 متر بر ثانيه اعمال مي شود، نيست و همه اينها هزينه هاي اين فناوري را كاهش داده است.
سه دهي افزود: اين سازه را مي توان در مناطق مختلف در جنس ها و وزن هاي مختلف از جمله فايبرگلاس و پارچه هاي تحت كشش تا سيماني و بدنه هاي ضد سايش طراحي كرد و بطور نمونه ساخت سازه هاي سيماني اين محصول در سيستان و بلوچستان، گرد و خاك همراه با بادهاي 120 روزه منطقه را فيلتر مي كند.
مديرعامل شركت وات ويند گفت: توربين هاي اينولاكس تحولي در عرصه توربين هاي بادي به شمار مي رود و علاوه بر رفع مشكلات توربين هاي فعلي بادي، رقيبي براي ساير توربين هاي فسيلي نيز به شمار مي رود.
سه دهي با اشاره به اينكه توربين هاي بادي فعلي در سطح جهان اشاعه زيادي نيافته اند، ادامه داد: عمده دلايل اين موضوع، دارا بودن پره هاي بسيار بزرگ، برج هاي عظيم، نبود جاده هاي مناسب دسترسي در مناطق بادخيز، نبود شبكه هاي برق و لزوم ساخت آنها و ... است كه گاهي اوقات حتي هزينه هاي احداث آنها از هزينه ساخت نيروگاه بيشتر مي شود.
به گفته ي اين فعال بخش خصوصي، هزينه هاي بالاي تعمير و نگهداري و لزوم انجام اين مهم در ارتفاع 100 متري كه سختي هاي خاص خود را دارد، همگي جزو مسايلي است كه هر خرابي جزيي اين نيروگاه ها را در حد يك پروژه بزرگ مطرح مي كند و بايد به همه اين مشكلات، نبود باد مناسب در همه اوقات را نيز اضافه كرد.
سه دهي افزود: در مقابل، فناوري اينولاكس از اين مشكلات مبري است؛ به طوري كه به دليل الهام گرفتن ساخت اين توربين از بادگيرهاي استان يزد، نيازي به نصب آنها در مناطقي كه حتما از باد برخوردار باشند، نيست.
وي درباره زمينه آشنايي با فناوري اينولاكس گفت: از سال 2012 ميلادي و به دنبال آشنايي با اين فناوري براي نخستين بار در كشور نيوزلند، فعاليت خود را با صاحب فناوري آقاي پروفسور «داريوش اعلايي» كه يك دانشمند ايراني است، آغاز و از همان زمان معرفي اين محصول را در اين كشور آغاز كردم.
سه دهي گفت: از سال 2013 و پس از معرفي اين فناوري در برخي دانشگاه هاي كشور از جمله صنعتي شريف، صنعتي اصفهان و هرمزگان ، با اين توجيه كه فناوري پيش گفته جزو انرژي هاي پاك بوده و ارتباطي به مسايل هسته اي ندارد، مجوز فعاليت و تجاري سازي اين محصول در ايران از وزارت امور خارجه نيوزيلند اخذ شد.

** ارزان ترين فناوري توربين بادي
مديرعامل شركت وات ويند گفت: در حالي كه در جهان هر پروژه نيروگاهي 100 مگاواتي با قيمت يك هزار دلار در هر كيلو وات ساعت توسط چيني ها، يك هزار و 500 تا دو هزار دلار در هر كيلووات ساعت توسط اروپايي ها و 2 هزار تا 2 هزار و 700 دلار در هر كيلووات ساعت توسط آمريكايي ها ساخته مي شود، اما فناوري اينولاكس با هزينه اي بين 750 تا يك هزار دلار در هر كيلووات ساعت احداث مي شود.
سه دهي افزود: برآوردها نشان داده برگشت سرمايه در مزارع بادي كه از فناوري اينولاكس استفاده كرده اند، كمتر از يك سال بوده و هزينه هاي تعمير و نگهداري آنها تنها 50 درصد مزارع بادي معمولي است.
مديرعامل شركت وات ويند گفت: اينولاكس حتي قابليت نصب بر روي پشت بام ساختمان ها و برج ها را نيز دارد و بدون اينكه فضاي مفيدي از ساختمان بگيرد مي تواند با رعايت مقوله پدافند غيرعامل به تامين برق آنها بپردازد.
سه دهي با بيان اينكه قابليت توليد برق از چند ميلي وات تا چند صد مگاوات در فناوري اينولاكس وجود دارد، از قابليت بكارگيري آنها در پارك ها و فضاهاي عمومي و همچنين در مواقع اضطراري سيل، زلزله و ... خبر داد.

** مشكل تامين سرمايه
اين فعال بخش خصوصي با اشاره به استقبال خوب مسوولان سازمان انرژي هاي نو ايران و نهاد رياست جمهوري از اين فناوري، مشكل اصلي آن را تامين سرمايه عنوان كرد و گفت: بانك هاي ايراني بايد براساس قانون، قرارداد خريد تضميني برق را به عنوان ضمانت بپذيرند، اما در عمل آن را رعايت نكرده و 120 درصد سرمايه مورد نياز را به عنوان وثيقه مطالبه مي كنند.
سه دهي تاكيد كرد: اگر دولت مي خواهد به اهداف همايش بين المللي كاب 21 پاريس دست يابد، بايد مشكلات سرمايه گذاري و تضمين هاي مربوطه را حل و فصل كند.
استفاده از انرژي هاي تجديدپذير و نو به دنبال حضور ايران در همايش بين المللي زيست محيطي پاريس فرانسه مشهور به «كاب ٢١» كه از 30 نوامبر تا 11 دسامبر سال 2015 (9 تا 20 آذرماه 94) در پاريس برگزار شد، قوت گرفت.
مديرعامل شركت وات ويند مي گويد، دستيابي به اهداف انرژي پاك با توربين هاي بادي كنوني موجود، بسيار سخت است، اما با فناوري اينولاكس حتي مي توان به فراتر از اين اهداف انديشيد.
ايران برنامه گسترده اي به صورت داوطلبانه براي تحقق اهداف اجلاس پاريس اعلام كرده است كه از جمله مي توان به بهره گيري از انرژي هاي تجديدپذير، افزايش بازده نيروگاه هاي حرارتي، كاهش تلفات شبكه هاي انتقال و توزيع نيروي برق، تبديل نيروگاه هاي گازي به سيكل تركيبي و تكيه بر توليد نيروگاه هاي توليد پراكنده اشاره كرد.
مديرعامل وات ويند در ادامه گفت: ايران پس از آمريكا، به عنوان دومين كشور صاحب فناوري اينولاكس محسوب مي شود، اما كشور چين به تازگي اين محصول را خريده و آغاز به كار كرده است. علاوه بر آن، كشورهاي دانمارك و هلند نيز با خريد اين فناوري، به زودي طرح هاي نيروگاهي را در اين زمينه آغاز مي كنند.
سه دهي در پايان گفت: «توليد انرژي پاك، ارزان و قابل اعتماد» شعار اين شركت است كه دستيابي به همه اين هدف ها با فناوري اينولاكس امكانپذير شده است.
به گزارش ايرنا، فاز اول بزرگ ترين نيروگاه بادي خاورميانه در منطقه كهك تاكستان استان قزوين بيستم مرداد ماه 1393 به بهره برداري رسيد. اين مزرعه بادي شامل هشت واحد نيروگاهي به ظرفيت توليد ۲۰ مگاوات انرژي پاك است و هر توربين بادي اين نيروگاه نيز ۲٫۵ مگاوات ظرفيت دارد. هر دستگاه توربين بادي گروه مپنا در سرعت باد ۳٫۵ متر بر ثانيه تا ۲۵ متر بر ثانيه برق توليد مي‌كند و در سرعت‌هاي باد كمتر و بيشتر از مقادير ياد شده توربين از حركت باز مي‌ايستد.
اقتصام ** 3065 **1561