گچساران - ايرنا- پوشش و لباس هاي محلي و بومي بانوان در كهگيلويه و بويراحمد ديار آريوبرزن سردار نامي ايران ،ميراث گرانقدري كه پس از قرن ها همچنان ماندگاري خود را حفظ كرده است.

به گزارش خبرنگار ايرنا، بيشتر بانوان بالاي 35 سال مناطق شهري و زنان و دختران عشايري و روستايي لباس هاي محلي خوش رنگ و زيباي زنان زاگرس نشين را برتن مي كنند.
زنان و دختران جوان شهري هم در آيين هاي شادي مانند جشن تولد، عروسي و جشن هاي ملي از اين لباس زيبا استفاده مي كنند.
جذابيت اين لباس هاي محلي به اندازه اي است كه عده اي از بانوان گردشگر با اجاره آن و پوشيدن لباس اصيل بانوان لر و ترك براي دقايقي لحظات زيباي خود را با عكس ماندگار مي كنند.
حجاب كامل،تنوع رنگ و پارچه لباس محلي اين استان را به پوششي اصيل و زيبا تبديل كرده است.
لباس محلي و سنتي زنان استان كهگيلويه و بويراحمد از سه بخش اصلي سرپوش ، بالاتنه و پايين تنه تشكيل شده است.
سرپوش لباس محلي زنان كهگيلويه و بويراحمد ، شامل يك پارچه روپوش يا همان روسري به نام مينا است كه به طور معمول داراي بيش از يك متر طول و بين ‎ 60تا ‎ 70سانتيمتر عرض است .
بر روي اين روپوش مينا يك سربند پارچه اي به نام چارقد يا لچكي پوشيده مي شود و زيبايي آن را دو چندان مي كند.
همچنين يك كلاه كوچك زير مينا قرار مي گيرد تا پوشش دهنده موهاي جلو سر زنان باشد و معمولا زيورآلات سنتي و ظريف به آن متصل مي شود.
بخش بالاتنه لباس محلي زنان استان كهگيلويه و بويراحمد ، همان پيراهن است كه به گويش محلي جامه ناميده مي شود و از زير گردن تا كف پاي زنان را از جلو و پشت مي پوشاند.
بخش پايين تنه كه به شكل دامن است تنبان ناميده مي شود و پنج تا ‎ 12متر پارچه براي دوخت آن بكار مي رود به طوري كه اين دامن از بالا كشدار و كاملا چين خورده است ودر پايين آن تزيين هايي مانند نوار دوزي يا پارچه هاي پليسه دار به كار مي رود.
رنگ و جنس پارچه اين لباس ها معمولا بنا به طبيعت اين استان در مناطق گرمسيري و سردسيري، نوع بافت عشايري و روستايي، تنوع باورها و گرايش قومي و قبيله اي و سن زنان انتخاب مي شود.
به طوري كه براي دختران نوجوان و كودك بيشتر از رنگ هاي شاد و حجم كمتر پارچه و دختران جوان رنگ هاي روشن تر با پارچه بيشتر استفاده مي شود.
با افزايش سن زنان نيز رنگ اين لباس ها بيشتر به سمت تيره و خاكستري مانند سبز يشمي يا سورمه اي سوق پيدا مي كند.
استقبال از لباس محلي زنان كهگيلويه و بويراحمد آن را به وسيله اي براي درآمدزايي تعدادي از بانوان اين خطه تبديل كرده است.
ايجاد فرصت هاي شغلي از طريق دوخت لباس هاي محلي،گالري هايي كه اين لباس ها را اجاره مي دهند از راه هاي امرار معاش با فروش لباس محلي است.
مديركل بانوان استانداري كهگيلويه و بويراحمد گفت: لباس محلي بانوان اين استان براي ماندگاري بايد ثبت ملي شود.
فريبا رحمان پور با اشاره به اهميت ماندگاري لباس محلي بانوان كهگيلويه و بويراحمد به عنوان هويتي ارزشمند افزود: لباس محلي بومي بانوان اين استان به نام استان فارس ثبت شده است.
وي اظهار كرد:احياي پوشش لباس محلي بانوان كهگيلويه وبويراحمد بهترين راهكار براي حفظ حجاب و كاهش رواج مدهاي غربي است.
رحمان پور از مسئولان فرهنگي خواست براي تحقق اين مهم تلاش كنند.
وي با اشاره به اين كه پوشيدن لباس محلي هم اكنون بين زنان و دختران زير 30 سال كمرنگ شده است افزود: بايد براي حفظ اين هويت فرهنگي تلاش بيشتري شود.
مديركل ميراث فرهنگي صنايع دستي و گردشگري كهگيلويه و بويراحمد هم گفت: لباس محلي بانوان اين استان قرنها نزد مردم اين ديار قدمت دارد.
محمود باقري افزود: پرونده ثبت ملي لباس محلي بانوان كهگيلويه و بويراحمدي به سازمان ميراث فرهنگي ارسال شده است و در حال تلاش براي ثبت ملي آن هستيم.
استان 700 هزار نفري كهگيلويه و بويراحمد در جنوب غربي ايران قرار دارد و نيمي از جمعيت اين استان را بانوان تشكيل مي دهد.
8143/1662