شیراز- ایرنا - مدیركل بهداشت ودرمان سازمان زندان های كشورگفت: زندانیان پرخطر با حجم وسیعی از بیماری ها و آسیب ها وارد زندان می شوند اما از ابتدای ورود، پایش های اصلی برای كنترل سلامت و بهداشت زندانیان صورت می گیرد.

به گزارش ایرنا، مهرزاد تشكریان روز یكشنبه در همایش و كارگاه سه روزه آموزشی پایش و ارزشیابی چهارمین برنامه راهبردی ایدز در شیراز اظهار داشت: در زندان ها امكانات برای تامین بهداشت، سلامت و درمان این زندانیان فراهم است.
وی ادامه داد: 70 درصد از زندانیان پرخطر با سوابق مواد مخدر وارد زندان می شوند كه حدود 10 درصد از این افراد جرایمی در حوزه های دیگر از جمله تجاوز به عنف، سرقت و مواردی كه آنها را در معرض آسیب های اجتماعی و انواع بیماری ها قرار می دهد، دارند.
مدیر كل بهداشت و درمان سازمان زندان های كشور ادامه داد: این زندانیان می توانند حجم وسیعی از بیماری ها را با خود به زندان بیاورند كه ایدز نیز یكی از این بیماری هاست، كارشناسانی در زندان های كشور به این افراد از بدو ورود مشاوره های لازم را ارائه می دهند تا رفتارهای آنها كنترل و موارد پیشگیرانه كامل اجرا شود.
تشكریان با بیان اینكه كسی كه به ایدز مبتلاست در زندان دغدغه درمان ندارد گفت : همه دغدغه این افراد آن است كه زودتر آزاد شوند و كار خود را ادامه دهند بنابر این كنار آمدن با چنین افرادی بسیار سخت است و باید با فرهنگ یك زندانی آشنایی كامل داشت و با او مانوس بود تا روش های درمان و پیشگیری در زندان جواب دهد .
مدیر كل بهداشت و درمان سازمان زندان های كشور، زندان ها را به مثابه شهری كوچك با همان دغدغه شهرهای بزرگ دانست و گفت : دغدغه هایی مانند ایدز ، سل ، هپاتیت و انواع آسیب ها در زندان وجود دارد كه كارشناسان ما آنها را پایش و كنترل می كنند ، این دغدغه ها برای زندانیان زن بسیار بیشتر و حساس تر از زندانیان مرد است .
وی با بیان اینكه حدود چهار درصد از زندانیان را زنان تشكیل می دهند گفت : موضوع طرد زندانیان زن توسط جامعه و خانواده در كشور ما همچنان یك معضل اساسی است ، فقط 10 درصد از زنان زندانی ملاقاتی دارند، حتی خانواده این افراد را از خود می راند ، این افراد بیشتر در خطر آسیب های اجتماعی و ایدز قرار دارند .
تشكریان ادامه داد:زندان در عین حال بهترین مكان برای تربیت و حمایت از بیماران ایدزی است، متوسط حضور یك فرد زندانی در زندان حدود 45 روز است ، این مدت بسیار كوتاه برای بازپروری و آموزش است اما می توان از آن بهره درست گرفت ، مهم این است كه بعد از این مدت و بعد از آزادی زندانیان را به حال خود رها نكنیم و حمایت از زندانیان به ویژه زندانیان مبتلا به ایدز ادامه یابد .
6113 /1876