به گزارش ایرنا، محمد خالوندی قهرمان بلامنازع پرتاب نیزه المپیك و جهان یكی از ورزشكاران بلندآوازه جانباز و معلول به حساب می آید كه در هر مسابقه ای شركت می كند همگان انتظار كسب خوشرنگترین و با ارزشترین مدال را از وی دارند، قهرمانی كه نامش با مدال خوشرنگ طلا عجین شده است.
خالوندی كه با افتخارآفرینی های خود به جهانیان ثابت كرده معلولیت هیچگاه محدودیت نبوده است امروز به افتخار ورزش استان كرمانشاه و حتی كشور تبدیل شده است، ورزشكاری كه با وجود كمبود امكانات و شاید ده ها و صدها دغدغه ذهنی هرگاه پیراهن مقدس تیم ملی را به تن می كند فارغ از تمام كمبودها و گاهی بی توجهی ها فقط به یك چیز فكر می كند؛ اعتلای نام ایران و برافراشته شدن پرچم مقدس این سرزمین.
كسب هشت مدال طلای ارزشمند در مسابقات متعدد هرگز باعث نشده تا محمدخالوندی، قهرمان ارزنده كرمانشاهی در وادی غرور و تكبر گرفتار شود و آن خوی مرام پهلوانی و افتادگی را از یاد ببرد.
خالوندی بی شك همان درخت پرثمری است كه هرچه به بارش افزوده می گردد افتاده تر و خاكی تر می شود و كسب این همه مدال هرگز قهرمان ورزش ایران و جهان را از جاده افتادگی و فروتنی خارج نكرد تا امروز به جرات بتوان ادعا كرد كه وی هم قهرمان است و هم پهلوان.
محمدخالوندی كه با ثبت ركورد 46 متر و 12 سانتی متر علاوه بر كسب مدال طلای مسابقات پارالمپیك 2016 ریو ركورددار جهانی نیز شده در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، وضعیت خود در مسابقات و قبل از آن را تشریح و از برنامه هایش برای آینده گفت.
** كسب طلا و شكستن ركورد جهان اهداف بزرگی بودند كه در ریو به آن ها دست یافتم
قهرمان پرتاب نیزه مسابقات پارالمپیك 2016 ریو در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، گفت: كسب مدال طلا و شكست ركورد جهان 2 هدف بزرگی بود كه در رقابت های پارالمپیك دنبال می كردم و خوشبختانه به هردوی آن ها رسیدم.
وی با بیان اینكه مسابقات پارالمپیك مهمترین و بزرگترین رویداد ورزشی دنیا برای ورزشكاران جانباز و معلول به حساب می آید كه هر ورزشكاری آرزوی شركت در این مسابقات را دارد، اظهار كرد: سطح مسابقات آنقدر بالاست كه تنها حضور در این رویداد هم می تواند افتخاری برای ورزشكاران باشد.
خالوندی افزود: در مسابقات پارالمپیك كسب مدال آنقدر مهم است كه بسیاری از ورزشكاران چهار سال تمام از عمرشان را برنامه ریزی می كنند تا بتوانند خود را به نهایت آمادگی رسانده و در این مسابقات روی سكو بروند، در این مدت ورزشكاران از خیلی تفریحات و كارهای دیگر خود می گذرند و تنها به مسابقات پارالمپیك فكر می كنند تا بتوانند نام خود را جاودانه كنند.
قهرمان پارالمپیك 2016 ریو با بیان اینكه كسب مدال در این دوره نسبت به 2012 لندن سختتر بود، یادآور شد: در پارالمپیك ریو كار سختتری پیش رو داشتیم آن هم به خاطر تغییر قوانین مسابقات و شرایط جدیدی ایجاد شده بود چرا كه دیگر ورزشكاران رشته پرتاب نیزه حق استفاده از پا را نداشتند كه از آن در هنگام پرتاب نیزه به عنوان تكیه گاه استفاده كنند و همین موضوع نیز باعث كاهش ركورد همه ورزشكاران این رشته شده بود.
وی ادامه داد: قانون جدید تقریبا 2 سال قبل از مسابقات پارالمپیك ریو در سال 2014 ابلاغ شد و پس از آن هم 2 دوره مسابقات برگزار شد كه خوشبختانه با كمك مربیان و كسب تجریه از شركت در مسابقات بخصوص در مسابقات پارآسیایی اینچئون كره جنوبی توانستم خود را با شرایط جدید وفق داده و بر اوضاع مسلط شوم.
خالوندی ادامه داد: تقریبا یكسال پیش از آغاز مسابقات پارالمپیك ریو به صورت متناوب در اردوی تیم ملی بودم و زیرنظر مربیان سخت تمرین می كردم چرا كه به خوبی می دانستم كوچكترین سهل انگاری و یا غرور و كوچك انگاشتن رقبا می تواند من را از مدال طلا دور كند به همین دلیل با انگیزه بالا و نهایت توان تمرینات خود را دنبال می كردم تا به آنچه كه می خواستم برسم.
وی تاكید كرد: قبل از آغاز مسابقات می دانستم دعای خیر مردم عزیز ایران را پشت سرم دارم و در زمان اعزام به خودم قول دادم كه به هر شكل ممكن باید دل آن ها را كه همیشه از من حمایت كرده اند شاد كنم كه خوشبختانه توانستم این كار را از انجام و به قولی كه به خودم داده بودم عمل كنم.
قهرمان پرتاب نیزه پارالمپیك در پاسخ به این سوال كه قبل از مسابقات چقدر برای خودت شانس قهرمانی و ركورد شكنی قائل بودی، گفت: قبل از مسابقات تلاش زیادی كرده بودم و حتی در تمرینات بارها ركورد جهان را نیز جا به جا كرده بودم اما شرایط مسابقه با شرایط تمرین كاملا فرق دارد چرا كه هرلحظه ممكن است داور خطایت را اعلام كند و یك پرتاب را از دست بدهی اما می دانستم اگر بتوانم نیزه را 45 متر پرتاب كنم احتمال اینكه طلا بگیرم بسیار زیاد خواهد بود و از سوی دیگر می توانم ركورد جهان را نیز كه با 44 متر در اختیار ورزشكار سوریه ای قرار داشت را جا به جا كنم.
خالوندی همچنین با ابراز خرسندی از كسب مدال نقره پارالمپیك توسط یك هموطن دیگر گفت: آقای حیدری هم از ورزشكاران بسیار خوب پرتاب نیزه جهان است كه خوشبختانه موفق شد در رده دوم قرار بگیرد و صاحب مدال نقره شود تا سكوی اول و دوم بزرگترین رویداد ورزشی جهان متعلق به كشور عزیزمان ایران باشد.
وی در خصوص حمایت های مسئولان نیز گفت: خوشبختانه هم فدراسیون و هم انجمن حمایت از ورزشكاران جانبازان و معلولان زحمات زیادی برای ما كشیدند و حمایت های لازم را بعمل آوردند تا با كمترین دغدغه عازم مسابقات شویم و بتوانیم برای كشورمان افتخارآفرینی كنیم كه باید از آن ها تشكر كنم.
خالوندی ادامه داد: چیزی كه باید به آن توجه داشت این است كه این حمایت ها نباید تنها چند ماه قبل از مسابقات پارالمپیك شكل بگیرد، اگر می خواهیم موفقیت ها ادامه یابد لازم است از همان ابتدا حمایت ها آغاز شود چرا كه ورزش حرفه ای دنیا در حال حركت به این سمت است كه حمایت ها دائمی و مستمر باشد.
قهرمان پارالمپیك ریو همچنین در خصوص برنامه اش برای آینده گفت: با توجه به شرایط جسمانی و آمادگی كه دارم به طور قطع برای حضور در پارالمپیك 2020 ژاپن تلاش می كنم تا بتوانم سومین مدال طلای خود را نیز كسب و برای كشورم افتخارآفرینی كنم، چرا كه هنوز این انگیزه و توان را در خودم می بینم.
وی با بیان اینكه مسابقات جهانی كه تیر ماه سال آینده در انگلیس و رقابت های پارآسیایی كه سال 2018 در اندونزی برگزار می شود، مسابقات مهم پیش روی وی هستند، اظهار كرد: البته با توجه به آسیب دیدگی مختصری كه دارم احتمال دارد خود را به تیغ جراحان سپرده و در مسابقات جهانی لندن شركت نكنم تا برای مسابقات پارآسیایی جاكارتا و همچنین مسابقات انتخابی پارالمپیك 2020 ژاپن كه 2 سال دیگر آغاز می شود، كاملا آماده باشم.
خالوندی در پایان ضمن قدردانی از افرادی كه در این مدت وی را برای كسب دومین طلای پارالمپیك حمایت كرده اند، گفت: توصیه ای به ورزشكاران جانباز و معلول دارم و آن هم این است كه هرگز كمبود امكانات باعث دلسردی آن ها نشود و سعی كنند با همین حداقل ها هم با تمام وجود در میادین مختلف حاضر شده و برای كشور و استان خود افتخارآفرینی كنند.
8066/7458/ 6075 خبرنگار: مسعود اسماعیلی ** انتشار دهنده: زهرا هجینی نژاد*
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۰
كرمانشاه- ایرنا- محمدخالوندی دلاور مرد كرمانشاهی ورزش ایران كه سال هاست با كسب خوشرنگترین مدال ها برای كشورمان افتخار می آفریند و پرچم مقدس جمهوری اسلامی را در معتبرترین رقابت های بین المللی بالا می برد، قهرمانی كه می توان گفت معلولیت را به زانو در آورده است.