روزنامه سبحان چاپ شیراز در یادداشتی در شماره 4167 به موضوع ضرورت افزایش سرانه فضای ورزشی دانش آموزان در استان فارس پرداخته است.

در این یادداشت به قلم لیلا غضنفری آمده است: طبق آمار رسمی از میان 800 هزار دانش آموز استان فارس، بیش از 19 درصد آنها چاق هستند كه این مهم ضرورت توسعه و ترویج ورزش همگانی به ویژه در مدارس را بیش از پیش نمایان می سازد. با این حال اغلب مدارس فارس فاقد امكانات حداقلی بوده و به عنوان نمونه سهم مدارس فارس از سرانه فضای ورزشی، تنها یك استخر است! این آمار نشان می دهد امكانات مدارس فارس جوابگوی ارائه درس ساده تربیت بدنی هم نیستند، چه برسد به اجرای المپیاد ورزشی درون مدرسه ای؟!
تعداد دانش آموزان استان فارس در سال تحصیلی جدید 800 هزار نفر است كه این تعداد دانش آموز در هشت هزار كلاس درس، سال تحصیلی خود را شروع كردند. حال سوال اینجاست؛ استان فارسی كه به گفته رئیس اداره تربیت بدنی آموزش و پرورش قرار است در سومین المپیاد ورزشی خود، 75 درصد دانش آموزان را - یعنی 600 هزار نفر دانش آموز - تحت پوشش قرار دهد، چگونه می تواند با سرانه ورزشی 22 صدم سانتی متر مربع، این تعداد را تحت پوشش قرار دهد؟!
جالب آنكه در برخی مدارس از جمله در منطقه 2 آموزش و پرورش شیراز، كلاس هایی با تعداد 40 دانش آموز با كمبود فضای فیزیكی حداقلی از جمله حیاط مدرسه روبرو هستند تا حتی نتوانند استفاده خشك و خالی از زنگ ورزش داشته باشند، چه برسد به شركت در برنامه های ورزشی حول محور المپیاد درون مدرسه ای كه قرار است به سمت قهرمان پروری پیش برود!
هر چند سرانه ورزشی مدارس در كشور هم به نسبت جمعیت 13 میلیونی آن خیلی پایین است و برای هر دانش آموز بسیار ناچیز و در حد 20 صدم سانتی متر است. با تمام این شرایط نه چندان خوب باید كمبود معلم ورزشی و بی انگیزه بودن آنها كه مجبور به فعالیت در شهرستان و حتی روستاها هم هستند و ساعت ها درمسیر و رفت به سر برند هم اضافه كرد كه خود تاثیر منفی برای عملكرد این معلم ها در زنگ تربیت بدنی می گذارد.
سرانه فضای ورزشی قرار بود تا پایان برنامه پنجم توسعه به 1.20مترمربع برسد، اما با سرانه ورزشی میانگین 38 صدم سانتی متر و تا زمانی كه زیرساخت‌های ورزش در مدارس با كمبود فضای مناسب و كمبود معلم مواجه هستند، چطور می توان انتظار داشت درس تربیت بدنی باعث تحرك و چابكی و استعداد یابی دانش آموزان شود؟
كمبود فضای ورزشی در مدارس فارس با وجود تنها یك استخر در فارس برای اجرای طرح سبا تاكیدی بر این كمبود ها است. طرح سبا كه آموزش شنا در مقطع سوم ابتدایی است هم اكنون در حال اجرا است و مدارس در صورت مشاركت دانش آموزان برای تامین 50 درصد هزینه استخرهای مراكز خصوصی می توانند در طرح شركت كنند.
كمبود فضای ورزشی مناسب، كمبود معلمان ورزش به معنای واقعی آن و نبود منابع مالی تعریف شده برای خرید وسایل و ابزارهای ورزشی، مشكلاتی قدیمی و همیشگی در آموزش و پرورش است. مشكلاتی كه كارشناسان در طرح های كوتاه و بلندمدت، برای ساماندهی و حل این مساله بغرنج چشم به راه آینده هستند.
در نهایت آنچه باعث شده ورزش در مدارس به مشكل بدل شود، به نگاهی برمی گردد كه ورزش را به مانند زنگ تفریحی یك ساعته می بیند و در یك سنجش غیرعلمی و غیرمنصفانه زنگ ورزش را در كفه ترازویی قرار می دهد كه در مقابل تمام درسهای نظری وجود دارد. با این نگاه زنگ ورزش از دو جلسه یك و نیم ساعته در هفته تا قبل از دهه 70 به یك جلسه یك ساعته تقلیل پیدا كرده است؛ آنهم در فضاهای مدارسی كه از تغییر كاربری منازل مسكونی ایجاد شده و تغییر نظام آموزشی خود باعث تعداد كمبود معلم درس تربیت بدنی شده است.
7368 / 2027
دریافت كننده: حمیدرضا خلیقی ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی