به گزارش ايرنا، وال استريت ژورنال در اين تفسير به قلم 'جرالد اف. سايب' آورده است: « انتخابات 2016 آمريكا يا ملت دچار قطب بندي شده را با هم منسجم خواهد كرد يا منجر به ايجاد شكاف در كشور خواهد شد.
زخم هايي كه اين انتخابات بر پيكر كشور وارد ساخته، آنقدر عميق است كه به دلائل بيشمار مي توان پذيرفت كه التيام آنها به اين سادگي ممكن نيست. اين زخم ها را سياستمداراني بوجود آورده اند كه در حال حاضر قرار است زمام امور كشور را در دست گيرند.
آيا حافظه تاريخي كشور آمريكا انتخاباتي را به ياد دارد كه در آن رهبران يك حزب از استيضاح رئيس جمهور جديدي حرف مي زنند كه نماينده حزبي ديگر است و هنوز رايي به صندوقها ريخته نشده است؟
اما شايد هم اين انتخابات اينقدرها هم كه به نظر مي رسد، غم افزا نباشد. شايد قدري رنگ نقره اي در زير ابرهاي تيره اي كه بر آسمان انتخابات امسال سايه افكنده است؛ وجود داشته باشد.
در ژرفاي تمام اين ابتذال، مي توان با تجزيه و تحليل هايي روزنه اميد پيدا كرد. شايد مناظره 2016 با همه ابتذال و وقاحتش، كشور را به سمت و سوي يك گفتمان مدني سوق مي دهد.
شايد اين وضعيت نا بهنجار، سيستم هر دو حزب اصلي كشور را عميقا به لرزه در آورد تا حتي اگر به زور هم كه شده، خودبيني و خودخواهي و تكبر را از دل نخبگان كشور خارج كند.
شايد حضور يك 'دونالد ترامپ' در صف نامزدهاي رياست جمهوري آن هم در حاليكه ادعاي آن دارد كه فقط اوست كه مي داند چه كار كند، باعث شود تا هر دو حزب به عينه ببينند و لمس كنند كه ايراد گرفتن دائم از طرف مقابل، چه هزينه سنگيني در بر دارد.
شايد با حضور 'برني سندرز' كه نقش يك نوازنده ملون را براي ارتشي از پيروان جوانش بازي كرد؛ انتخابات امسال موجب شود تا جوانان نسل امروز كه اصطلاحا 'هزاره اي ها' خوانده مي شوند؛ به سياست هم گرايش پيدا كنند، البته نه به وضع سياسي موجود.
شايد احزاب در روشهاي گزينش نامزدهايشان يك بازنگري كلي كنند. شايد كنگره هم رويه كاركردنش را بكلي اصلاح خواهد كرد.
شايد اصلا نظام سياسي كشور نازل ترين وجه خود را رو كرده است و از اين طريق، در واقع مي خواهد به نقطه اول بازگردد و همه چيز را از نو شروع كند.
البته عملي شدن تمام اين احتمالات، منوط به هدايت آينده كشور هم در كاخ سفيد و هم در كنگره است كه تعيين كنند كشور بر چه منوالي رهبري شود.
اما اين، ضمنا به اين هم بستگي خواهد داشت كه مردم آمريكا روحيه وحدت و اجتماع را كه پيش از اين بارها و بارها در بحرانهاي بسيار جدي از خود نشان داده اند، اين بار هم بروز دهند.
فعلا كه چنين روحيه اي در ملت ديده نمي شود.
جر و بحث مردم راجع به دو نامزد چه در خانه ها و چه در مجامع عمومي، بسيار پر تنش است و گاها با بغض و غضب و گاهي نيز با داد و فرياد همراه است.
كشور امروز از حيث سياسي دستخوش دسته بندي است. البته جنس اين دسته بندي از همان دسته بنديهاي سنتي سياسي دو كشور است يعني دو قطب جمهوريخواه - دمكرات و محافظه كار - ليبرال.
به گفته ' بيل مك اينترف' ناظر جمهوريخواه انتخابات و هماهنگ كننده نظرسنجي مشترك روزنامه ' وال استريت ژورنال' و شبكه خبري 'NBC News '، دسته بندي هاي ايجاد شده در جريان رقابت انتخاباتي 2016 بي سابقه است.
وي مي گويد: ' شكافي كه امسال ايجاد شد، بنيادي تر است و از جنس شكافهاي قديمي است و تنوع آن هم، همان شاخص هاي هميشگي جامعه يعني جنسيت، نژاد و سطح تحصيلات است'.
نظري اجمالي به نظرسنجي نهايي اين روزنامه و شبكه خبري NBC كه يكشنبه اين هفته منتشر شد، اين فرضيات را تصديق مي كند. طبق اين نظرسنجي، نتيجه انتخابات امسال را عواملي همچون شكاف تحصيلاتي و قوميتي تعيين خواهد كرد.
در اين نظرسنجي، 51 درصد سفيدپوستان تحصيلكرده به كلينتون و 41 درصد آنها به ترامپ راي داده اند و در ميان سفيد پوستان فاقد تحصيلات دانشگاهي، ترامپ با نسبت 2 به 1 پيشتاز است.
ترامپ در جوامع روستايي از نسبت برتري 3 به 5 برخوردار است و در ميان طبقه شهري هم، هيلاري با نسبت 3 به 5 پيشتاز است.
شكاف هاي سنتي اين اختلاف امتياز را عميقتر مي كنند.
در ميان راي دهندگان غير سفيدپوست؛ كلينتون با امتياز 75 درصد پيشتاز است و 15درصد هم حامي ترامپ هستند.
در اين انتخابات، راي دهندگان اردوگاه هاي ترامپ و كلينتون در مورد اينكه به چه كسي راي بدهند؛ هيچ اختلاف نظري نداشتند. اما بسياري از هواداران يك نامزد نمي توانستند اين واقعيت را هضم كنند كه چطور هموطنانشان مي توانند نامزد ديگري را انتخاب كنند.
شايد خطرناك ترين وجه شكاف ايجاد شده در ميان مردم اين حقيقت باشد كه 90 درصد افرادي كه در نظرسنجي ها به كلينتون راي داده اند، گفته اند از اينكه ترامپ رئيس جمهور شود؛ احساس خوبي نخواهند داشت. بيشتر از 90 درصد راي دهندگان به ترامپ هم همين نظر را در مورد نامزد رقيب داشته اند. بيش از نيمي از هواداران هردو اردوگاه گفته اند كه كشور بعد از انتخابات، همچنان دو قطبي باقي خواهد ماند.
و اما در مورد دو نامزد، هردو راهي بس طولاني را در اين رقابت انتخاباتي پشت سر گذاشته اند. كلينتون 18 ماه قبل نامزدي اش را براي رياست جمهوري اعلام كرد و ترامپ 16 ماه قبل.
شايد حس تند و خشن نسبت به هر دو نامزد عامل اصلي تنشي است كه در انتخابات امروز سه شنبه مردم، موج مي زند.
در هر صورت، اگر نتيجه رقابت انتخاباتي 2016 اين باشد كه راي دهندگان احساس بهتري داشته باشند؛ چون آنها اين شانس را بدست آورده اند كه خشمشان را سر دولت خالي كنند و واشنگتن هم ياد بگيرد بهتر به صداي ملت گوش دهد؛ پس اين انتخابات بي فايده نخواهد بود.
اين خودش مايه اميدواري است.
حالا يك نفس عميق بكشيم و بگوييم: بيايد ديگر اينطور عمل نكنيم. »»
اروپام**1591**
مترجم: اقدس السادات حسيني**انتشار دهنده: فريبا مدني
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۳
تهران- ايرنا- نشريه آمريكايي 'وال استريت ژورنال' روز گذشته در گزارشي نوشت: رقابت انتخاباتي رياست جمهوري 2016 آمريكا آنقدر مبتذل و فرومايه است كه فقط مي توان اميدوار بود شايد همين فرومايگي در حضيض ذلت، نقطه خيزشي شود براي صعود به اوج عزت.